عکاسان در سال 2019 نزدیک به 1.5 تریلیون عکس ثبت کردند. این عدد، اهمیت دوربین‌های عکاسی را نشان می‌دهد. بسیاری از مردم نحوه کار این جعبه‌های جادویی را نمی‌دانند.
جعبه‌های جادویی چطور کار می‌کنند؟ روکیدا در چند قدم کوتاه به شما پاسخ می‌دهد.
1. انواع دوربین‌ها
دوربین‌ها در گذشته یک دستگاه غول پیکر بودند. برای کار با یکی از آن‌ها به 15 مرد بالغ نیاز داشتیم. حالا در جیب هر کدام از آن 15 نفر چند دوربین قرار می‌گیرد.
برای بیشتر مردم، تلفن‌های هوشمند کافی به نظر می‌رسد. آیفون 12 پرو مکس تمام خاطرات شما را به خوبی ثبت می‌کند. در طرف دیگر عکاسان حرفه‌ای و دوست داران عکاسی به کم‌تر از دوربین‌های حرفه‌ای راضی نمی‌شوند.
امروز محبوب‌ترین دوربین‌ها به چند دسته تقسیم می‌شوند:
- دوربین‌های SLR: این گروه از یک لنز واحد برای تمام کارها استفاده می‌کنند. تصاویر ضبط شده توسط یک دوربین SLR روی “فیلم” ذخیره می‌شود
- دوربین‌های DSLR: در این مدل، درست مانند دوربین‌های SLR تمام کارها انجام می‌شود اما به جای استفاده از رویه سنتی از یک حسگر دیجیتال استفاده می‌کنیم. این حسگر نور را گرفته و به صورت اطلاعات روی حافظه ذخیره می‌کند. دیگر با فیلم‌های قدیمی سروکار نداریم
- دوربین‌های دیجیتال: نام دیگر آن‌ها کامپکت است. کیفیت تصویر این گروه قابل مقایسه با مدل‌های DSLR نیست اما ابعاد کوچک‌تری دارند. برای حمل و جا به جایی آن‌ها را پیشنهاد می‌کنیم
2. انواع لنزها
لنزها قسمت مهمی از دستگاه را تشکیل می‌دهند. در برخی موارد، قیمت یک لنز از قیمت دوربین بیشتر است. به همین دلیل شناخت انواع مختلف لنز و کارهایی که انجام می‌دهند، اهمیت دارد.
به طور کلی، دو نوع لنز وجود دارد: پرایم و زوم. فاصله کانونی لنزهای پرایم ثابت است. لنزهایی با قابلیت بزرگ‌نمایی خانه چندین لنز هستند. این لنزها فاصله کانونی را تغییر می‌دهند.
لنزهای پرایم ارزان، قابل حمل، ساده و سبک هستند. لنزهایی با قابلیت بزرگ‌نمایی وزن بالا، قیمت بالاتر و حساسیت بیش‌تری دارند.
جدا از این دو مدل، لنزهای دیگری نیز وجود دارند که باید آن‌ها بشناسید:
- لنزهای ماکرو: این گروه برای عکاسی از فاصله نزدیک به کار می‌آیند. عکاسان طبیعت طرفدار آن‌ها هستند. مقدار جزئیات تصاویر ثبت شده با این لنز نظیر ندارد
- لنزهای تله فوتو: از لنزهای تله فوتو برای جدا کردن سوژه از پس زمینه استفاده می‌شود. آن‌ها دور را به شما نزدیک می‌کنند. عکاسی ورزشی زمینه پر کاربرد این لنزها است
- لنزهای عریض: بیشتر برای عکس برداری از منظره و خیابان کاربرد دارد. لنزهایی با زاویه دید وسیع فضای گسترده‌ای را به حسگر دوربین نشان می‌دهند. روی هر موردی در کادر می‌توانید فوکوس کنید
- لنزهای استاندارد: پر استفاده‌ترین نوع لنز است. گروهی از این نوع لنز عکاسی با زاویه گسترده و بزرگ‌نمایی را در یک لنز ممکن می‌کنند. همه کاره هستند اما در کار خود تخصص ندارند. هیچ گاه نمی‌توانند رقیب لنزهای عریض و تله فوتو شوند
قبل از این که بدانید دوربین چطور کار می‌کند، باید با برخی از اصطلاحات اساسی آشنا شوید.
3. اصطلاحات اساسی
دیافراگم
لنزها یک دهانه دارند. نور از این دهانه وارد می‌شود. دیافراگم اندازه این دهانه است. دیافراگم هرچه بازتر باشد، نور بیش‌تری به دوربین شما وارد می‌شود.
دیافراگم کوچک‌تر در شب عملکرد ضعیف از خود نشان می‌دهد. برای این عنوان از اصطلاح f-stop استفاده می‌شود. برای مثال دیافراگم f/1.8 بزرگ و f/22 کوچک است.
استفاده از دیافراگم عریض، باعث ایجاد پس زمینه بدون فوکوس می‌شود. تمرکز آن تنها روی سوژه اصلی است. دیافراگم بر میزان روشن یا تاریک بودن تصویر نهایی تاثیر می‌گذارد.
شاتر
شاتر در پشت لنز قرار دارد. برای کنترل مقدار نوری که حسگر دریافت می‌کند، باز و بسته می‌شود. تغییر سرعت شاتر از چند طریق روی تصویر تاثیر گذار است.
سرعت شاتر پایین یا بیشتر شدن زمانی که نور به حسگر می‌رسد، باعث تصاویر روشن‌تر می‌شود. نکته مهم این است که باید و باید دوربین ثابت باشد.
کوچک‌ترین تغییر باعث تار شدن تصویر می‌شود. طرز کار ماجرا درست مانند پر رنگ کردن یک الگو با خودکار است. درست باید روی حرکت قبلی، دوباره حرکت کنید تا پررنگ شود.
بزرگ‌نمایی دیجیتال و اپتیکال
برای بزرگ‌نمایی و تبدیل دور به نزدیک، دو راه وجود دارد: بزرگ‌نمایی دیجیتال و بزرگ‌نمایی اپتیکال. بزرگ‌نمایی دیجیتال از نرم افزار و دوربین در حالت ثابت استفاده می‌کند. بزرگ‌نمایی اپتیکال لنز را تغییر می‌دهد.
بزرگ‌نمایی دیجیتال درست مانند بریدن قسمتی از تصویر است. تلفن‌های هوشمند امروزی به کمک هوش مصنوعی، تراشه قدرتمند و الگوریتم پیشرفته کار را انجام می‌دهند. در نهایت اما نتیجه آنطور که باید و شاید دلپذیر نیست.
بزرگ‌نمایی اپتیکال به لطف لنزهای تله فوتو انجام می‌شود. نتیجه بزرگ‌نمایی اپتیکال چشمگیر خواهد بود. سال‌های اخیر است که شما چند دوربین پشت سر تلفن‌های هوشمند می‌بینید.
در گذشته تنها بزرگ‌نمایی دیجیتال در تلفن‌ها ممکن بود. دوربین‌های DSLR و به طور کلی دوربین‌های حرفه‌ای از لنزهای تله فوتو با قابلیت بزرگ‌نمایی استفاده می‌کنند.
بهترین مثال برای این گروه از لنزها، تصاویر زیبای گرفته شده از ماه است که می‌بینیم.
فاصله کانونی
به زبان ساده فاصله بین مرکز نوری یا مرکز اپتیکال لنز و حسگر یک دوربین است. این عنوان را با واحد میلی متر اندازه گیری می‌کنیم. فاصله کانونی بیشتر باعث بزرگ‌نمایی تصاویر می‌شود. بر عکس این مورد نیز ممکن است.
لنزهایی با فاصله کانونی بلند، میدان دید باریک‌تر دارند. در مقابل قابلیت بزرگ‌نمایی آن‌ها بسیار بیشتر از لنزهایی با فاصله کانونی کوتاه است.
4. روند ثبت و ذخیره یک تصویر چطور انجام می‌شود؟
کاربر دستور ثبت تصویر را می‌دهد. نوری که جلوی لنز وجود دارد، به داخل می‌آید. نور روی یک نقطه متمرکز می‌شود. مقدار نور به اندازه دیافراگم شما ارتباط دارد.
نور از طریق لنز و عبور از مراحل، به شاتر می‌رسد. اکثر مدل‌های امروزی از یک حسگر CCD یا CMOS استفاده می‌کنند. در نهایت رنگ‌های مختلف تشخیص داده می‌شود و به عنوان اطلاعات دیجیتال در حافظه دوربین شما قرار می‌گیرد.
یک دوربین تلفن همراه چطور عکس می‌گیرد؟
یک تفاوت بزرگ بین تلفن همراه شما و یک دوربین DSLR وجود دارد که احتمالا آن را می‌دانید: ابعاد. فضا در یک تلفن هوشمند بسیار محدود است.
با شرایط لنز و غیره کاری نداریم. بحث ما در این قسمت، شاتر است. در تلفن‌های هوشمند، شاتر فیزیکی سنتی وجود ندارد. شاتر الکترونیکی عمل می‌کند.
به عبارتی در تلفن همراه، نور همیشه به حسگر می‌رسد. زمانی که شما دکمه شاتر را نگه می‌دارید، به دستگاه دستور می‌دهید تا تصویر را در مدت زمان مشخصی ثبت کند.
حالت‌هایی مانند عکس برداری در نور کم، تثبیت کننده تصویر و به طور کلی مواردی که توسط نرم افزار انجام می‌شود، در سرعت شاتر تغییر ایجاد می‌کنند.
دوربین‌ها ساده هستند
از نور تا تصویر و ثبت آن روی حافظه دستگاه شما، مسیر بلندی وجود دارد. مهم‌ترین عامل در این مسیر، حسگر دوربین است. این که بدانیم چطور کار می‌کند، ضروری به حساب می‌آید.
امیدواریم با مقالات چند روز اخیر، عکس‌های بهتری از خاطرات زیبای خود داشته باشید.
منبع: makeuseof.com
