با تاریخچه ایموجی بیش ‌تر آشنا شویم: دنیای شکلک ‌های رنگارنگ

این روزها در ارتباطات الکترونیکی به ویژه پیام‌های متنی مانند ایمیل و پیام کوتاه ما نمی‌توانیم تنها با کلمات منظور خود را برسانیم. آنچه واقعاً به آن نیاز داریم، روشی برای بیان جالب‌تر پیام‌ خود است، به طوری که بتوانیم احساسات یا شوخ طبعی را به راحتی به مخاطب خود منتقل کنیم. وسیله‌ای که بتواند به طور ظریف یا کنایه آمیز احساسات عاشقانه یا ناامیدی ما را نشان دهد.
شاید به عبارت دیگر ما برای بیان بهتر مقصودمان به یک وسیله کارتونی نیاز داریم که همان شکلک‌ها هستند.

شکلک‌ها یا ایموجی نمادهای گرافیکی و چهره‌های خندان هستند که در بسیاری از مکالمات امروزی که در گوشی‌های هوشمند اتفاق میفتد، نقش موثری ایفا می‌کنند. آن‌ها در متن‌ها استفاده می‌شوند، در صفحات وب پراکنده شده‌اند و به دنیای اطراف ما نیز نفوذ کرده‌اند. ایموجی‌ها یک راه تعاملی برای ارتباطات متنی هستند که نقش آن‌ها تزریق شخصیت، شوخ طبعی و جان بخشیدن به متن پیام‌هایی است  که در غیر داشتن این قابلیت، ممکن است فاقد وضوح باشند و منظور ما را به خوبی به دیگران منتقل نکنند.

ما تنها درباره چهره های کوچک لبخند (یا اخم) و که همراه دو نقطه و پرانتز هستند، صحبت نمی‌کنیم. منظور ما از چهره‌های کارتونی بامزه‌ای است که شما همه جا از فیس بوک گرفته تا هرجای دیگر آن‌ها را می بینید.  به عبارت دیگر از صفحه نمایش گوشی هوشمند گرفته تا کامپیوتر شما و صفحه نمایش فیلم در سرتاسر دنیا این نمادها به چشم می‌خورند و در دسترس کاربران قرار دارند.

شکلک‌ها موضوع عجیب و غریبی نیستند. آنها از اواخر دهه 90 استفاده می‌شوند و هنوز هم نه تنها از تعداد آن‌ها کم نشده بلکه در حال گسترش هستند و هر روز به تعداد آن‌ها افزوده می‌شود. طبق برخی پیش بینی‌ها که صورت گرفته، تقریبا سه چهارم آمریکایی‌ها هر روز در حال استفاده از این نمادهای جالب و بانمک هستند. طبق آمارهای موجود، هر روز حدودا 6 میلیارد ایموجی استفاده می‌شود.

فرایندی که در ابتدا با چند چهره کارتونی جالب آغاز شد، در حال حاضر توسعه یافته و تبدیل به یک پدیده کامل شده که در آن کاربران می‌توانند از بین هزاران شکلک کوچک برای بیان انواع احساسات و افکار پیچیده خود مورد مناسب را انتخاب کنند. ایموجی‌ها تنها یک پیام کوتاه مخصوص نوجوانان نیستند، بلکه آن‌ها سبک زبان کاملا خاص خودشان را دارند که مورد استفاده همه در هر رده سنی قرار می‌گیرند.

ایموجی‌های ABC

این صفحه کلید نمونه‌هایی از شکلک ها، تصاویر ساخته شده با استفاده از حروف صفحه‌ای  را نشان می‌دهد.

البته باید بگوییم شکلک‌ها اولین تلاش بشر برای نشان دادن احساسات همراه با متن نیستند. این افتخار اولین بودن متعلق به نمادهایی است که انواع مختلفی از حالت‌های موجود را در صفحه کلید شما با هم ترکیب می‌کند تا  بدین ترتیب یک نمایش بصری از حالت چهره مانند 🙂 یا 🙁 به ترتیب برای نمایش چهره شاد یا چهره غمگین ایجاد کند. شکلک‌ها ده ها سال در دنیای کامپیوتر برای این به کار رفتند که به گیرندگان پیام کنایه آمیز شادی یا غم را برسانند.

تاریخپه شروع و طراحی شکلک‌های اولیه

برای این نمادهای بانمک یک تاریخ شروع واقعی وجود دارد. طبق اطلاعات موجود، در 19 سپتامبر 1982  یک دانشمند کامپیوتر به نام اسکات فهلمن در صفحه الکترونیکی دانشگاه کارنگی ملون پیشنهاد کرد که مطالب در صورتی که طنز یا ظریف هستند همراه با لبخند و دو نقطه ، خط تیره و پرانتز استفاده شوند. این موضوع برای جلوگیری از برخی سوتفاهم‌های رایج درباره مفهوم متن و بحث‌های بعدی بود. این کار خیلی زود به سایر کالج‌ها و سپس به سراسر جهان منتقل شد.

بدون شک در طول تاریخ، مردم قبل از این اتفاق با نامه‌های دست نوشته صورت‌های خندان را ‌می‌نوشتند. برخی از مورخان حتی به شعر رابرت هریک در سال 1648 اشاره می‌کنند که به نظر می‌رسد نویسنده در آن یک شکلک را در سطر شعر خود قرار داده است: “بر ویرانه‌های من، هنوز لبخند می زنم :)).

ایموجی‌ها خیلی زود و به سادگی تکامل یافتند. آن‌ها جایگزینی برای کلمات، حروف الفبا یا علائم نگارشی هستند، تصویرهای رنگارنگ که برای جان بخشیدن به متن استفاده می‌شوند.

اگر بخواهیم این توسعه را بررسی کنیم، باید بگویم همه چیز از سال 1995 شروع شد. زمانی که یک شرکت ژاپنی به نام NTT DoCoMo دو آیکون کوچک یعنی یک تلفن و یک قلب را ساخته و معرفی کرد. آن ها اعلام کردند که کاربران می توانند این ها را از طریق پیام رسان محبوب Pocket Bell ارسال کنند. آیکون گوشی نشان می داد که شما قصد دارید با تلفن صحبت کنید و قلب البته (امیدوارم) نشان دهنده نوعی عشق و محبت بود.

بعدها در دهه 90 ، این شرکت دیگر مثل سابق آیکون های کوچک را ارائه نمی داد. نوجوانان ژاپنی از DoCoMo به سمت رقیب او به نام Tokyo Messaging که نمادهایی ارائه می داد، رفتند. طولی نکشید که DoCoMo متوجه شد که اشتباه کرده است.

از DoCoMo تا Unicode

مهندس ژاپنی شیگتاکا کوریتا تصویری از اولین ایموجی را که درست کرده، نشان می دهد، یک نماد با ظاهری شیک و جالب. در حقیقت کوریتا اصطلاح  ’emoji’ را اختراع کرد.

شرکت DoCoMo این شانس را داشت که یکی از مهندسان این شرکت، به نام شیگتاکا کوریتا بر روی یک پلت فرم اولیه اینترنتی همراه با نام “i-mode” کار می کرد. او از این طریق قصد داشت اطلاعاتی مانند اخبار و داده های بازار سهام را به اشتراک بگذارد. او خیلی زود فهمید که ارتباط انواع خاصی از اطلاعات مانند آب و هوا ، از طریق نمادهای کوچک گرافیکی (مانند ابرها برای روزهای ابری یا نماد خورشید برای روزهای روشن) یک راه بهتر و آسان تر است. به ویژه به این دلیل که i-mode پیام ها را حداکثر به 250 نویسه محدود می کرد.

او در سال 1999 با توجه به نیازی که حس کرد و مهلت تعیین شده، مجموعه ای از 176 آیکون اولیه را برای پلتفرم جدید حالت i گسترش داد. کتابخانه آیکون نوجوان در خوود نمادهای ساده ای برای غذا ، نوشیدنی ، آب و هوا ، ورزش ، عشق و موارد دیگر جای داد. کوریتا این آیکون های بانمک و  کوچک خود را “emoji” نامید که این نام از کلمات ژاپنی “e” (تصویر) و “moji” (شخصیت) گرفته شده است. تنها موضوعی که مطرح بود این بود که یاد بگیریم چگونه نمادها را بدون مشکل منتقل کنیم.

شبکه های تلفن در اواخر دهه 90 و اوایل سال 2000 برای ارسال شکلک به عنوان فایل‌های تصویری بسیار کند عمل می‌کردند. بنابراین برای حل این موضوع، تصاویر 12 پیکسلی روی گوشی‌های DoCoMo آپلود شدند. زمانی که فرد فرستنده پیام جدید ایجاد می‌کرد، اطلاعات شکلک فقط با 2 بایت نشان داده می‌شد که مربوط به آیکون مناسب تلفن گیرنده بود. این حاصل یک مکالمه مبتنی بر تصویر بود که به استفاده زیاد و کند و گران از داده احتیاج نداشت.

بعد از چند سال، سر و کله نمادهای بیشتری پیدا شد، اما برخی از این ها نتوانستند در تعاملات به درستی کار کنند. به عنوان مثال زمانی که یک فرستنده قصد ارسال یک نماد دیگر را داشت، به دلیل تفاوت گوشی ها گیرنده ممکن بود در عوض یک مفهوم دیگر را دریافت کند. چیزی که ایموجی ها واقعا به آن نیاز داشتند یک نوع استانداردسازی بود.

در سال 2010، یک گروه که کاملا در زمینه فناوری و تکنولوژی فعالیت داشتند و درک آن ها از این نوع مسائل گسترده بود، قدم در این مسیر گذاشتند. کار آن ها یک کتابخانه استاندارد از نمادهای تصویری برای دستگاه های اندروید و آی او اس و همچنین سیستم عامل های کامپیوتری ویندوز و اپل ایجاد کرد. کارهای هنری دقیق برای آیکون های خاص به سیستم عامل بستگی داشت و متفاوت بود اما معانی آنها فرقی نداشت. نتیجه نهایی این کار ایجاد یک سیستم تقریبا جهانی برای برقراری ارتباط از طریق تصاویر کوچک کارتونی شد.

انواع ایموجی ها به خصوص “گریه هنگام خندیدن” همیشه مشهور هستند

از سال 2018، بیش از 2800 شکلک در لیست Unicode Standard وجود دارد. هر ساله، این لیست حدود 100 پیشنهاد برای نمادهای جدید را بررسی می کند. آیکون هایی برای بررسی عمومی در وب سایت یونیکد (Unicode) بارگذاری می شوند تا هر مورد نامناسب یا خیلی خاص حذف شود. این سایت همیشه شکلک های مبتنی بر افراد زنده، خدایان و لوگوهای تجاری را رد می کند. تعداد کمی که در طی این فرایند جان سالم به در می برند در کتابخانه ایموجی منتشر می شوند و در اختیار برنامه نویسان نرم افزار و فروشندگان سخت افزار قرار می گیرند.

ایموجی ها توسط این وبسایت تایید شده اند اما به هیچ وجه لوگو تجاری یا حق چاپ ندارند. این شکلکها برای هر کسی و با هر هدفی در دسترس و رایگان هستند ، هرچند برخی از ایده ها مانند “The Emoji Movie” احتمالا بهتر است به جای اینکه تبدیل به واقعیت شود، روی “صفحه نقاشی” بماند.

همه ایموجی هایی که ساخته شدند، کاربرد زیادی ندارند. اگر بخواهیم آن ها را بررسی کنیم متوجه می شویم که برخی از آن ها بی هیچ دلیلی طراحی شدند و مورد استقبال قرار نگرفتند.

اما موارد دیگر محبوبیت فوق العاده زیادی پیدا کردند و تاثیر زیادی در فرهنگی جمعی ما برجای گذاشتند. در سال 2017، چهره “گریه از خنده” برای سومین سال متوالی محبوب ترین شکلک جهان بود و پس از آن نماد قلب در جایگاه دوم قرار گرفت. شکلک گریه با خنده به حدی بین مردم رواج پیدا کرده که در سال 2015 دیکشنری آکسفورد آن را به عنوان کلمه سال انتخاب کرد.

چرا ژاپن معدن و خانه ایموجی ها محسوب می شود

منشا این موضوع، به فرهنگ ژاپنی بر می‌گردد. اگر بررسی دقیقی داشته باشیم متوجه می‌شویم که ژاپنی ها مفاهیم مربوط به گوشی هوشمند جدید را خیلی قبل تر از سایر کشورها فرا گرفتند. همچنین آنها به خاطر فرهنگ شان تم های کارتونی زیبا را دوست دارند (از جمله انیمه) و به طور کلی لطافت با روح آن ها عجین شده است. این همان جایی است که در حقیقت “Hello Kitty” به اوج خود رسید. حتی یک اصطلاح برای وسواس زیبایی در بین آن ها وجود دارد که به آن kawaii گفته می شود. این بخش از زندگی ژاپنی را با هم ترکیب کنید و ناگهان منطقی به نظر می رسد که این کشور مهد همه شکلک هاست.

از هزاران کیلومتر دورتر، چشمک زدن از طریق پیام کوتاه سخت است. تزریق تفکر و ظرافت نیز کار دشواری است. به همین دلیل است که حدود 92 درصد افراد آنلاین از ایموجی برای اینکه به کلمات جان دهند و  نوعی احساس را به متن منتقل کنند، استفاده می کنند. داشتن یک درک اساسی از زبان عامیانه آنلاین با کمک شکلک ها می تواند برای شما بسیار جذاب باشد.

از شکلک محبوب هلو استفاده کنید. اگر فقط یک نگاه ناآگاهانه به آن بیاندازیم، این فقط میوه است. با این حال ، برای پیشکسوتان دیجیتال هلو در برگیرنده مفاهیم بسیار زیادی میباشد.

ما در شکلک ها موارد عجیب تر با مفاهیم جالب تر نیز داریم. به غیر از چهره ها و حرکات دست ، یکی از معروف ترین شکلک ها که همه جا به چشم می خورد و سر و صدای زیادی هم به پا کرده، ایموجی پو است. در اوایل دهه 2000 ، این ایموجی در ژاپن بسیار محبوب و پرطرفدار بود. به عبارت دیگر، روشی انعطاف پذیر و عجیب برای انتقال طیف وسیعی از احساسات و ایده ها با یک نماد قهوه ای کوچک.

این نماد می تواند راهی برای بروز تنفر، رنج یا هر حس منفی بدون استفاده از زبان صریح تر باشد. در سال 2007، هنگامی که گوگل سرانجام ایموجی پو را برای سرویس جیمیل خود به تصویب رساند، این آیکون بیشتر از قبل بین مردم رد و بدل شد. در حال حاضر پو کوچک ، که اغلب با چشمان گوگل کامل می

البته باید به این نکته نیز توجه کنیم که کاربران که طرفدار این نمادها هستند، درباره تصاویر کوچک کارتونی مورد علاقه خود بسیار متعصب هستند. بنابراین شاید این مساله تعجب آور نباشد که حتی تغییرهای کوچک در نمادهای خاص می تواند باعث عصبانیت کاربران شود.

از آنجا که هر فرد ارائه دهنده ای مجاز است با توجه به تفسیرهای خود از استانداردهای این سابت عمل کند، برخی از ایموجی ها نسبت به موارد دیگر بهتر طراحی شده اند. در سال 2017، گوگل آیکون جدید “چیزبرگر” را با یک ساندویچ همراه با پنیری که زیر گوشت قرار داده شده بود به تصویر کشید … و این ایموجی در اینترنت باعث اعتراض کابران زیادی شد. این موضوع باعث شد مدیر عامل شرکت گوگل اعلام کند که این شرکت همه کارهای دیگر خود را رها خواهد کرد تا زمانی که بتواند نماد برگر مناسب تری را کشف کند. به عبارت دیگر ، ایموجی ها فقط ابراز احساسات نیستند ، بلکه می توانند پا را فراتر بگذراند و القا کننده نیز باشند.

ما منتظر یک چهره مهمانی هستیم

از جمله ایموجی های جدید سال 2018 که شاهد ظهور آن ها بودیم، می توان به یک ابرقهرمان ، یک مرد مو قرمز (و یک زن) و یک “چهره مهمانی” اشاره کرد.

جنجال‌های ایموجی

ایموجی ها ابزار قدرتمندی برای قصه گویی محسوب می‌شوند. اما این نمادهای کوچک درباره شخصیت شما ممکن است بیش از آنچه که تصور می کنید، بیان کنند. یک نظرسنجی توسط سایت دوستیابی Match.com انجام شد و نتایج نشان داد که افرادی که از شکلک استفاده می کنند بیشتر از کسانی که استفاده نمی کنند، روابط بیشتری دارند. در همین حال ، روزنامه The Telegraph انگلیس گزارش داد که در انگلیس و آمریکا و استرالیا شکلکی که بیشتر طرفدار دارد متفاوت است و این مورد فرهنگ ها و علایق مختلف هر کشور را به خوبی به تصویر می کشد.

مساله دیگری که درمورد emoji وجود دارد، رنگ و نورپردازی آن ها است. در ابتدا ، تمام رنگ های پوست در شکلکها (مانند شکلک های “شست” یا “دستان دعا”) سفید بودند. اما در سال 2015،  پیش فرض آن ها به زرد تغییر یافت. اما این اجازه به مردم داده شد که آنها  یکی از پنج رنگ پوست را انتخاب کنند این یک اتفاق جالب بود. نکته جالب اینجاست که حتی رنگ زرد نیز بین سفیدپوستان رایج است. به نظر می رسد که رنگ زرد پیش فرض جایگاه خود را به دست آورده است، اگرچه آفریقایی-آمریکایی ها و حتی دیگران از رنگ پوست تیره در شکلک های خود استفاده می کنند.

البته گاهی ممکن است در برخی مکالمات استفاده بیش از حد از شکلک ها با توجه به سن و حلقه دوستانتان ، شما را نابالغ نشان دهد. بنابراین حتما باید در استفاده از آن ها دقت داشت باشید که در جای نامناسب و زمان اشتباه استفاده نشود

همچنین، استفاده بیش از حد از نمادها ممکن است باعث شود همکاران شما هوش شما را زیر سوال ببرند. یک مطالعه در مورد استفاده از شکلک نشان داد که بر خلاف لبخندهای واقعی ، لبخندهای ایموجی باعث افزایش گرما نمی شوند و در واقع استفاده بیش از حد آن در ارتباط تاثیر سو دارد.

خجالت و ناآگاهی به کنار ، درست مانند ایمیل و ارسال پیام کوتاه ، ایموجی های دیجیتال می توانند عواقب واقعی در زندگی شما داشته باشند و حتی پای شما را به دادگاه باز کنند. ما در مورد آن ایموجی که به طور تصادفی برای مادرتان فرستادید، صحبت نمی کنیم. یک شکلک کوچک بد را به شخص اشتباهی ارسال کنید و ممکن است شما متهم به تهدید شوید.

در سال 2015 دو مرد در کارولینای جنوبی به دلیل ارسال ایموجی های تهدید آمیز دستگیر شدند. شکلک ها شامل این موارد بودند: یک مشت، یک اشاره دست و یک آمبولانس. مقامات این پیام را به عنوان تهدیدی علیه فرد گیرنده تفسیر کردند. البته نتیجه گیری منطقی بر طبق این بود که این افراد قبلا سعی کرده بودند به صاحب خانه در محل اقامتش ​​حمله کنند .

همچنین در اوایل سال 2016، یک فرانسوی نیز به دلیل اینکه به دوست دختر سابق خود یک شکلک ارسال کرد، به سه ماه زندان محکوم شد. دادگاه تشخیص داد پیام او یک تهدید به قتل بوده است.

اتفاقات از این قبیل در نقاط دیگر دنیا هم اتفاق افتاده است. بنابراین بحث نمادها همونطور که می تواند جالب، ظریف و دوستانه می شود، باعث دردسر نیز می شود. بنابراین در استفاده از این ایموجی ها دقت لازم را داشته باشید.

مرتبط: با کوچکترین کامپیوتر گیمینگ جهان آشنا شویم

منبع: computer.howstuffwork.com