تحقیقات جدید نشان می‌دهد: انسان‌های اولیه به شکل دیگری از انگشتان دست خود استفاده می‌کردند.
این انسان‌های منقرض شده از انگشت شست خود برای محکم گرفتن استفاده می‌کردند. آیا ما با انگشت شست خود اجسام را محکم نمی‌گیریم؟ پس تفاوت در کجاست؟
تفاوت ما با آن‌ها دقت در گرفتن اجسام است. ما یک جسم را با دقت نگه می‌داریم، آن‌ها با قدرت نگه می‌داشتند.
محققان تفاوت‌های فیزیکی بزرگی را در شست انسان‌های اولیه (نئاندرتال) و انسان‌های امروزی پیدا کرده‌اند. محققان می‌گویند: دو گونه از انسان‌ها دست‌هایی شبیه به هم داشته‌اند. اما روش استفاده از دست و انگشتان متفاوت بوده است.
بر اساس این گزارش: ما و آن‌ها رفتار‌های متفاوتی داشته‌ایم. اما اثبات این مسائله بسیار سخت است.
از نظر فنی، انسان‌های اولیه هم انسان بوده‌اند. اما در ویژگی‌های اصلی با ما تفاوت داشتند. برای مثال اگر شما یک انسان اولیه را در میان جمعیت رها کنید. تشخیص آن آسان است.
انسان‌های اولیه کمی کوتاه‌تر بودند. بدن آن‌ها پُر تر و بینی آن‌ها بزرگ بوده است. اگر به صورت آن‌ها با دقت نگه کنید: چانه‌ی انسان‌های اولیه ضعیف‌تر بوده است.
هم‌چنین دست آن‌ها از دست‌های ما بزرگ‌تر بوده است.
آملین باردو در سطح فوق دکتری تحصیل می‌کند. او در دانشکده‌ی مردم شناسی در دانشگاه کنت مشغول است.
باردو گفت: اگر شما دست یک انسان اولیه را فشار دهید تفاوت‌ها را درک می‌کنید. محل قرار گیری انگشت شست آن‌ها، شما را گیج می‌کند.
مبارزه با انگشت شست را به یاد دارید؟ احتمالا در مدرسه با همکلاسی خود با انگشت شست مبارزه می‌کردید.
اگر با یک انسان اولیه با انگشت شست مبارزه کنید به خاطر سرعت و حرکت بهتر پیروز می‌شوید.
خوب است که بدانید: انگشت شست انسان‌های اولیه برای محکم گرفتن چیزی مناسب بودند. به نگه داشتن چکش فکر کنید.
آن‌ها به قدرت زیادی برای نگه داشتن سنگ بین کف دست و انگشت نیاز داشتند. انگشت شست نیرو را به جسم وارد می‌کرد.
چکش‌های انسان‌های اولیه دسته نداشت. انگشت شست قوی برای نگه داشتن سنگ و ابزارها بسیار کارامد بوده است.
فکر کنید از یک سنگ به عنوان چکش استفاده می‌کنید. چکش شما دسته ندارد و باید سر چکش را مستقیم در دست خود نگه دارید. حالا حالت دست خود را ببینید.
تاثیر انگشت شست را متوجه شدید؟
در سال ۲۰۱۸ تحقیقات دیگری منتشر شد. در این تحقیقات گفته شد: انسان‌های اولیه می‌توانند ابزارها را به شکل دقیق بین انگشت‌های دست خود نگه دارند.
با دقت کار کردن برای انسان‌های اولیه سخت بوده اما غیر ممکن نبوده است. آن‌ها می‌توانستند ابزارها را به دقت در دست خود نگه دارند.
گزارش جدید می‌گوید: آن‌ها بیش‌تر از قدرت استفاده می‌کردند. دقت کردن برای آن‌ها بسیار سخت بوده است.
متاسفانه ما نمی‌توانیم به گذشته سفر کنیم و شرایط را با چشم خودمان ببینیم. این بحث بین باستان شناسان و مردم شناسان ادامه پیدا خواهد کرد.
باردو می‌گوید: بقایای این انسان‌ها و باستان شناسی نشان می‌دهد که انسان‌های اولیه باهوش و پیشرفته بودند. آن‌ها مثل ما از ابزارها استفاده می‌کردند.
چطور تفاوت انسان‌های اولیه و انسان‌های مدرن را یافتیم؟
تحقیقات قبلی می‌گفت: شکل استخوان‌های دست انسان‌های اولیه با انسان‌های مدرن تفاوت دارد.
اما این استخوان‌ها جدا از هم بررسی شد. ما نمی‌دانیم انگشتان دست نئاندرتال‌ها چطور حرکت می‌کرد. باردو و همکارانش برای جواب به این سوال تلاش می‌کنند.
آن‌ها از مفصل انگشت‌های انسان اولیه عکس سه بعدی گرفتند.
باید بدانید: انگشت‌ها یا استخوان‌های دیگر از مفصل جا به جا می‌شوند و حرکت می‌کنند. برای این که بفهمیم آن‌ها چطور از انگشتان خود استفاده می‌کردند باید مفصل‌های آن‌ها را بشناسیم.
دانشمندان به استخوان مچ دست در ابتدای انگشت شست دقت کردند. هم‌چنین اولین استخوان در انگشت شست که به مچ می‌رسد را بررسی کردند.
چطور تغییر در شکل یا موقعیت استخوان بر روی استخوان‌های دیگر تاثیر می‌گذارد؟ آن‌ها به دنبال جواب این سوال بودند.
نمونه‌ی آن‌ها برای مطالعه از ۵ انسان اولیه، ۵ انسان کمی پیشرفته‌تر و ۵۰ انسان مدرن تشکیل شده است.
نتایج بررسی نشان داد: موقعیت شست انسان‌های اولیه با انسان‌های مدرن متفاوت است. اگر حالت قرار گرفتن انگشت متفاوت باشد، ویژگی آن‌هم متفاوت است.
مفصل انگشت شست انسان‌های اولیه صاف‌تر از ما است. سطح تماس آن هم کم‌تر است. این حالت برای گرفتن ابزارهایی مانند نیزه و سنگ مناسب‌تر است.
اما مشکل کجاست؟ آن‌ها نمی‌توانستند از انگشتان قوی برای کارهای ظریف استفاده کنند. یعنی برای بریدن یک تکه گوشت مشکل پیدا می‌کردند.
باردو توضیح داد: در انسان‌های مدرن مفصل‌ها خمیده‌تر است. مفصل خمیده برای گرفتن اشیا بین انگشت‌ها مناسب‌تر است.
به دلیل مفصل‌های خمیده است که می‌توانید یک خودکار را بین انگشت اشاره و انگشت شست نگه دارید. انسان‌ها اولیه نمی‌توانستند این کار را انجام دهند.
تفاوت‌های بین دو گونه از انسان‌ها ممکن است به دلیل ژنتیک یا تکامل متفاوت باشد.
آیا ما نمی‌توانیم جسمی را محکم نگه داریم؟ ما میتوانیم. پس ممکن است انسان‌های اولیه هم می‌توانستد با دقت از ابزار استفاده کنند.
در نتیجه نمی‌توانیم یک نظر مطمئن داشته باشیم.
نظر شما در مورد نسل‌های گذشته انسان چیست؟ آیا آن‌ها می‌توانستند با تلفن هوشمند چیزی را بنویسند؟ ما در روکیدا منتظر نظرات شما هستیم.
منبع: gizmodo.com
