برای افرادی که به آب حساسیت دارند، حتی انجام کارهای کوچکی مانند شستن دستها نیز یک تجربه دردناک است.
هنگامی که الکساندرا آلن 12 ساله بود، کاری را کرد که اکثر بچهها هنگام رفتن به تعطیلات انجام میدهند: در استخر هتل شنا کرد. اما برخلاف اکثر بچهها، الکساندرا دچار واکنش شدیدی به شنا کردن شد. تنها چند ساعت پس از بیرون آمدن از آب، پوستش تاولهای دردناک و ملتهبی زد.
آنچه در قالب یک روز معمولی تابستان آغاز شده بود، به تشخیصی ختم شد که تمام زندگی آلن را تغییر داد. آلن بعد از فهمیدن اینکه به آب حساسیت دارد، مجبور شد رویای زندگی بر روی قایق و کار به عنوان یک دریانورد بیولوژیست را به تمامی کنار بگذارد.
حساسیت به آب یک وضیعت غیرمحتمل به نظر میرسد. هرچه که باشد، با احتساب اینکه حداقل 60% متوسط وزن انسان را آب تشکیل میدهد، این ماده یکی از ترکیبات شیمیایی عمده و اصلی بدن انسان است.
آب سموم را از ارگانهای مهم و حیاتی بدن دفع کرده، مواد مغذی را به سلولهای گرسنه میرساند و رطوبت لازم را برای حفظ سلامت گوش، بینی و گلو فراهم میاورد. خلاصه اینکه آب برای زندگی حیاتی است.
در شرایط بروز حساسیت به آب، تنها پوست تحت تاثیر قرار میگیرد. افرادی که به این وضعیت دچار هستند میتوانند با اطمینان خاطر آب بنوشند. تنها زمانی که، آب با هر درجه یا هر منبعی با پوستشان تماس پیدا کند واکنش آلرژیک شدید اتفاق می افتد.
این حالت در واقع یک شبه آلرژی است که به زیر مجموعهی کهیر فیزیکی تعلق دارد، گروهی از شرایط که که با بروز کهیرها و تاولهایی که در نتیجه ی تحریک پوست بروز میکند، شناخته میشوند. برآمدگیهای قرمز، ورم کرده و خارشداری، در نتیجهی تماس پوست با آب به وجود می آید.
این واکنش حساسیتی به احتمال زیاد واکنشی به آنتی ژنهای محلول در آب است که موجب تحریک پادتنها میشود.
همهی انواع آب، از جمله آب مقطر، آب لولهکشی یا باران تقریبا به سرعت باعث بروز این مساله شده و میتواند حمام گرفتن یا بیرون ماندن در باران را تبدیل به یک موقعیت طاقتفرسا کند. aquagenic urticaria چنان نادر است که بعد از تعریف شدن آن در ادبیات پزشکی، در سال 1964 تنها کمتر از 100 مورد از آن در جهان به ثبت رسیده است.
زنان بیشتر از مردان دچار این بیماری میشوند و شروع بیماری معمولا در زمان بلوغ است.
روش تشخیص بیماری، معمولا به وسیلهی قرار دادن فرد در معرض آب، برای مدت طولانی است. در قضیه آلن، دکتر ها از او خواستند برای تشخیص وضعیتش در وان آب غوطهور شود.
دلیل آلرژیهای آبی هنوز برای متخصصان ناشناخته است. نظریهای وجود دارد که غدد عرقی را مسئول پیشآمدن این وضعیت میداند. ممکن است غدد عرقی در بعضی افراد، سمی تولید کنند که منجر به بروز واکنش آلرژیک با آب شود. در حالی که دانشمندان هنوز در مورد علت اصلی بروز این مساله نامطمئن هستند، اکثر موارد با آنتیهیستامین درمان شده و به وسیلهی اجتناب از تماس با آب تا حد ممکن، کنترل میشوند.
