برای خوانندگان فهیم روکیدا یک نقد و بررسی موبایل دیگر آماده کردیم و این مرتبه انتخاب ما گوشی G8X ThinQ ال‌جی است. تا انتهای این مطلب همراه ما باشید.
در مورد شرکت‌های سازنده اگر بحث کنیم ال‌جی یک شرکت عجیب است. به سطح بالایی از اعتماد به نفس نیاز است تا دستگاه‌هایی ساخت و بازاریابی کرد که کاملا از هنجارهای بازار به دور هستند و شرکت ال‌جی در طول سال‌های گذشته مسئولیت ساخت چنین دستگاه‌هایی را برعهده داشته است.
به عنوان مثال می‌توانید گوشی ماژولی G5 را به یاد بیاورید و سپس G8 ThinQ امسال که یک طرح کنترل مبتنی بر ژست‌های حرکتی ظاهرا احمقانه ولی در عمل خلاف آن داشت. حالا به G8X می‌رسیم که چند قابلیت G8 را به کنار گذاشته است تا امکانات خاص خود را داشته باشد.
ال‌جی به جای ساخت یک گوشی تاشو واقعی راه دیگری را برای ساخت گوشی‌های هوشمند با انعطاف‌پذیری بیشتری پیدا کرده است یعنی: قاب‌هایی با نمایشگرهای ثانویه که داخل آن‌ها قرار گرفته‌اند.
گوشی V50 ThinQ اولین گوشی این شرکت بود که چنین قاب‌هایی برایش ساخته شد و حالا G8X در کنار آن قرار می‌گیرد.
من یک احترام عمیق برای شرکت‌هایی که به نوآوری و چیزهای عجیب رو می‌آورند قائل می‌شوم ولی از همین ابتدا بگویم: رویای ال‌جی جواب نمی‌دهد. نه به این خاطر که ایده آن بد است، بلکه چون ال‌جی متوجه نشده است چطور از پتانسیل کامل این شیوه نصب نمایشگر دوگانه و عجیب استفاده کند.
خلاصه:
گوشی جدید G8 ThinQ ال‌جی به عنوان یک پرچم‌دار تنها متمایز از سایرین نیست ولی به اندازه کافی قابل قبول است. اما کافی است قاب نمایشگر دوگانه را به آن وصل کنید تا همه چیز ناگهان جالب شود.
روی هم رفته، این دستگاه‌ها مزهای از زندگی با چند نمایشگر را فراهم می‌کنند که سایر شرکت‌ها سعی در محبوب کردن آن داشته‌اند و چنین نمایشگرهایی برای مولتی تسکینگ یا انجام چند کار همزمان عالی هستند.
به هرحال، G8X و نمایشگر ثانویه آن اغلب اوقات نقشی مانند دو گوشی کاملا جداگانه دارند. بخشی که ال‌جی در آن کوتاهی داشته است صیقل دادن تجربه کابری است چون بعضی از کاربردهایی که از هر دو نمایشگر استفاده می‌کنند می‌توانند محدود یا با توجه زیاد به جزئیات حس شوند. اگر بتوانید G8X و نمایشگر دوم آن را با تخفیف خوب بخرید، بدون شک ارزش بررسی برای خرید را دارد.
مشخصات کلیدی
G8X جدا از بلندپروازی در بخش نمایشگر از فرمول یک پرچم‌دار واقعی ال‌جی فاصله نگرفته است. این گوشی مانند تقریبا تمامی گوشی‌های هوشمند رده‌بالای دیگری که در سال 2019 دیدیم، مجهز به چیپست اسنپ‌دراگون 855 کوآلکام به همراه 6 گیگابایت رم و سیستم عامل اندروید 9 است.
سپس به نمایشگر اولد فول ویژن 6.4 اینچ در نمایش جلو می‌رسیم که رنگ‌های شفافی به نمایش می‌گذارد ولی زمان استفاده در محیط آزاد و روشن در بالابردن مقدار روشنایی صفحه به زحمت می‌افتد.
نیروبخش سخت‌افزار این گوشی یک باتری 4000 میلی‌آمپر ساعت است که (زمان استفاده از یک نمایشگر) دوام آن پیش از نیاز به شارژ برای 1.5 روز استفاده کافی بود.
از طرف دیگر درگاه هدفون 3.5 میلی‌متری را می‌بینیم و به لطف استفاده از فناوری Quad DAC، محصول جدید ال‌جی یکی از بهترین گوشی‌های هوشمند برای کاربرانی است که به قدرت پخش صدا و موزیک توجه دارند.
تغییر دیگری که این مرتبه شرکت کره‌ای در محصولات خود به وجود آورده است استفاده از حسگر اثرانگشت زیرنمایشگر به جای حسگرهای سنتی است که البته به چند نکته باید توجه کرد.
این حسگر به اندازه کافی سریع است و اثرانگشت شما را سریعا شناسایی می‌کند. نکته دیگری که قابل توجه است، حذف دوربین جلو Z Camera است و بنابراین قابلیت Air Gestures که در گوشی G8 معرفی شد دیگر وجود ندارد.
نگران نباشید، چیز زیادی را از دست ندادید و به گفته ال‌جی علت حذف Z Camera یک تدبیر برای کاهش هزینه‌ها بوده است. جای این دوربین را یک دوربین سلفی سنتی گرفه است، البته دوربینی که تصاویر سلفی را با دقت 32 مگاپیکسل ثبت می‌کند.
به صورت پیش‌فرض این دوربین برای ثبت تصاویر سلفی 8 مگاپیکسل تنظیم شده است، اما واقعا مهم نیست چون نتایج به ندرت تحت هر شرایطی قابل قبول هستند. اگر می‌خواهید تصاویر خوب سلفی بگیرید بهترین شرایط نوری موجود را پیدا کنید چون تصاویر سلفی ملایم و نارضایت‌بخش هستند.
سپس به دوربین‌های اصلی می‌رسیم. ال‌جی در پنل پشتی دو دوربین استفاده کرده است یک دوربین 12 مگاپیکسل اصلی با گشادگی دریچه دیافراگم f/1.8 و یک دوربین فوق عریض 13 مگاپیکسل با میدان دید 136 درجه.
دوربین اصلی در مقایسه با دوربین دوم تصاویری با رنگ‌های روشن‌تر و جزئیات ریزتر ثبت می‌کند.
کیفیت آن‌ها در سطح پیکسلی بالا نیست ولی انتظاری نیز نباید داشت. دوربین گوشی‌های ال‌جی همیشه قابل استفاده بوده‌اند تا شگفت‌انگیز.
همچنین باید خودتان را با توجه به دوربین تحت استفاده برای رنگ‌های کاملا متفاوت آماده کنید. دوربین اصلی در جذب نور محیطی عملکرد بهتری دارد بنابراین تصاویر تاثیرگذار قابل قبولی می‌گیرد. گرچه لنز فوق عریض بیشتر تصاویر یکنواخت و نه چندان جذابی ثبت می‌کند.
البته همانطور که اشاره کردیم، هیچ‌کدام از این مسائل به ویژه برای افرادی که قبلا از گوشی‌های ال‌جی استفاده کردند عجیب نیست. گوشی‌های این شرکت کاملا قابل استفاده و کاربردی هستند ولی در مقایسه با انبوهی از رقبای توانمند برجسته نمی‌توانند باشد.
شاید ال‌جی با اطلاع از همین نکته بزرگترین هدیه‌ای که می‌توانسته است را به کاربران داده است یعنی: عرضه این گوشی با یک قیمت بسیار معقول.
تجربه کار با نمایشگر دوگانه
در این بخش تفکر ال‌جی در ظاهر هوشمندانه است. می‌توانید هر زمانی که نیاز دارید به این گوشی یک نمایشگر ثانویه اضافه کنید و زمانی که آن را احتیاج ندارید در خانه بگذارید.
همانطور که در ابتدای نقد اشاره کردیم این اولین گوشی هوشمند با یک قاب دارای نمایشگر خاص خود نیست. V50 ThinQ نیز یک قاب نمایشگر ثانویه داشت و ال‌جی بدون شک از اشتباهات قبلی خود درس گرفته است.
به جای قفل شدن قاب نمایشگر در سه موقعیت نه چندان راحت، قاب G8 به اندازه کافی کشش دارد که بدون توجه به زوایا باز بماند. این نمایشگر ثانویه شبیه به نمایشگری است که داخل خود گوشی قرار گرفته است، حتی بریدگی قطره‌ای شکل (غیر ضروری) را حفظ کرده است و از طرف دیگر بیرون از قاب نیز یک نمایشگر دوم وجود دارد تا بتوانید بدون این که گوشی را از باز کنید ببینید چه کسی تماس گرفته است.
ال‌جی در ساخت این قاب عجیب عملکرد بسیار بهتری از قبل داشته است ولی در واقع استفاده از آن چندان ایده‌آل نیست. به عنوان مثال، استفاده از آن عملا اندازه گوشی را دو برابر می‌کند و این نکته که باتری خاص خود را ندارد به معنای استفاده از باتری گوشی است تا در عرض 3 تا 5 ساعت آن را تمام کند.
ال‌جی تصمیم گرفته است روی قاب به جای یک درگاه یواس‌بی تایپ C از یک کانکتور ظاهرا الهام گرفته شده از MagSafe استفاده کند که مشکلاتی را به همراه می‌آورد که بعدا به آن اشاره می‌کنم.
ایده کلی ال‌جی این بوده است که این شرکت مفهوم گوشی‌های تاشویی که عملا فقط تبلتهایی هستند که به دو نیم خم شدند را دوست ندارد. شاید به همین دلیل است که از بین تمامی اپلیکیشن‌هایی که روی G8X و نمایشگر کوچک آن تست کردم، تنها اپلیکیشن کروم را می‌توان در هر دو نمایشگر در حال اجرا داشت.
گرچه منصفانه نگاه کنیم، این اپلیکیشن زمان استفاده در این حالت به خوبی کار می‌کند. اما مشکل این جا است که به علت وجود لولایی که دو نمایشگر را به یکدیگر متصل می‌کند، بین آن‌ها حدود نیم اینچ فضای مرده وجود دارد که در حداقل‌ترین شکل ممکن غیرجذاب است.
این قضیه دقیقا یک مشکل نیست ولی به نوعی مغایر با انتظاری است که از چنین دستگاهی دارید. بخشی از جذابیت دستگاه‌های تاشو و سایر گوشی‌های با چند نمایشگر این است که می‌توانید از تمام فضای نمایش اضافه برای انجام به مراتب ساده‌تر کارهایی که می‌خواهید استفاده کنید مانند مطالعه یا تماشای ویدئوهایی که لذت دیدن آن‌ها در فضای بیشتر لذت‌بخش‌تر است.
در عوض، G8X و نمایشگر ثانویه آن عملا شبیه به دو گوشی هوشمند هستند که از یک ناحیه به یکدیگر متصل شدند. چون هر دو نمایشگر به نمایش یک اپلیکیشن در آن واحد اختصاص داده می‌شوند، انجام همزمان چند کار با یکدیگر تقریبا عالی است.
به عنوان مثال می‌توانید در یک نمایشگر جیمیل خود را باز کنید و در دیگری از تقویم گوگل یا اپلیکیشن اسلک استفاده کنید. همچنین زمانی که روز کاری‌تان تمام می‌شود توسط اپلیکیشن کیندل آمازون از دو نمایشگر برای خواندن کتاب‌های الکترونیکی و جستجو برای موسیقی در اسپاتیفای استفاده کنید.
در طول مدت زمانی که G8X را در اختیار داشتم برخورد با چنین مواردی که از دو نمایشگر بتوان استفاده کرد سخت نبود ولی این احساس را داشتم مجبور بودم اپلیکیشن‌ها روی نمایشگر دوم اجرا کنم تنها به این دلیل که حضور داشت نه این که زندگی‌ام را راحت‌تر کند.
خوشبختانه، ال‌جی برای عملکرد بهتر این دو نمایشگر در کنار یکدیگر راهکارهایی در نظر گرفته است. زمان استفاده از دوربین می‌توانستم روی آیکون دوربین برای دیدن تصاویری که با نمایشگر دوم گرفته بودم ضربه بزنم تا بررسی نیاز به قاب‌بندی تصویرم و ثبت مجدد آن ساده شود.
یکی از سخنگویان شرکت ال‌جی همچنین پیشنهاد کرده است چون از یکی از نمایشگرها می‌توان برای نمایش یک صفحه کلید تمام عریض استفاده کرد، امکان استفاده از G8X «مانند یک لپ‌تاپ» وجود دارد.
با کمی تلاش چنین امکانی وجود دارد ولی هرگز پیش نیامد که بخواهم G8X را روی میز بگذارم و مانند یک کامپیوتر با آن تایپ کنم.
ال‌جی می‌گوید G8X به اندازه کافی می‌داند چه اپلیکیشن‌هایی باید به صورت خودکار از نمایشگر دیگر برای تایپ استفاده کنند و گاهی اوقات به همین شکل است. سایر اوقات، اپلیکیشن‌هایی مانند پیام‌رسان پیش‌فرض ال‌جی صفحه کلید تمام اندازه را زمانی که G8X را می‌چرخانم روی صفحه اصلی نشان نخواهند داد.
در طول تجربه من با این گوشی، از آن به عنوان یک کنسول همراه بازی واقعا لذت بردم. بخشی از این لذت به لطف قدرت بالای گوشی و همچنین به علت نرم‌افزار گیم‌پد (Game Pad) ال‌جی است.
زمانی که بازی را اجرا می‌کنید که از کنترلرهای فیزیکی پشتیبانی می‌کند و گیم‌پد فعال باشد، یک لایه‌بندی کامل شبیه به کنسول روی نمایشگر دوم شکل می‌گیرد که کاملا مناسب اجرای بازی‌هایی مانند آسفالت 9 و Modern Warfare 5 است.
تنها مشکلی که برخوردم کردم زمان اجرای بازی‌هایی بود که از دکمه‌های فیزیکی استفاده می‌کنند و تجربه آن‌ها سخت بود چون به یک انگشت بیشتر روی نمایشگر نیاز دارند.
خوشبختانه کنترلرهای نرم‌افزاری ال‌جی تنظیمات کافی از پیش تعیین شده برای بازی‌های مسابقه‌ای و مبارزه‌ای سبک آرکید دارند تا تجربه آن‌ها ساده شود. بهترین بخش ماجرا نیز این است که می‌توانید برای بازی‌هایی که به صورت بومی از کنترلرها پشتیبانی نمی‌کنند لایه‌بندی سفارشی درست کنید تا کنترل‌های روی نمایشگر ضربه روی نمایشگر لمسی را شبیه‌سازی کنند.
در وسط یک بازی بودم که متوجه یکی از آزاردهنده‌ترین عیب‌های G8X شدم. پس از حدودا 3 ساعت تجربه یک بازی RPG قدیمی، هشدار پایین بودن شارژ باتری ظاهر شد، بنابراین آن را به شارژ زدم.
منظورم از شارژ این است که مجبور شدم رابط پورت یواس‌بی شبیه به MagSafe داخل جعبه فروش را در بیاورم و آن را به کابل یواس‌بی بزنم و سپس آن را به پین‌های شارژ مغناطیسی قاب متصل کنم.
اما نتیجه این بود که لمس نکردن کابل و آداپتور مشکل بود تا هرگونه استفاده از نمایشگر ثانویه در حین شارژ عملا غیرممکن شود. اما از طرفی پایین آوردن آداپتور حتی به مقدار اندکی باعث خوردن کابل به زمین می‌شود. طراحی ال‌جی عیب دارد.
جمع‌بندی
LG G8X به عنوان یک گوشی مستقل به سادگی از هر نظر برتر است. به عنوان یک دستگاه با نمایشگر دوگانه پتانسیل خود را نشان می‌دهد ولی تجربه استفاده از G8X ثبات ندارد که ال‌جی از آن به عنوان یک ترفند تبلیغاتی یاد کرده بود.
گرچه این ترفند تبلیغاتی در مقایسه با سایر گوشی‌های رده‌بالای امسال چندان برجسته نیست و به اندازه کافی می‌تواند به واسطه آن سایر عیوب گوشی را نادیده گرفت.
گوشی G8X را بتوانید به قیمت خوب بخرید برای تجربه چند نمایشگر آن قدر بد نیست. فقط این گوشی را به جز چیزی که واقعا است اشتباه نگیرید یعنی: یک راه‌حل موقت تا ال‌جی متوجه شود واقعا به دنبال ساخت چه نوع دستگاه‌هایی است.
مزایا:
- قیمت نسبتا پایین برای یک دستگاه با چند نمایشگر
- نمایشگرهای دوگانه برای مولتی تسکینگ خوب هستند.
- دارای قدرت کافی
معایب:
- تجربه استفاده از نمایشگر دوگانه در لبه‌ها چالش برانگیز است.
- دوربین‌ها در سطح رقبا نیستند.
- تخفیف‌های تبلیغاتی همیشه ماندگار نیستند.
- آداپتور شارژ مغناطیسی ثبات ندارد.
منبع: engadget.com
