دانشمندان یک ستاره نوترونی کشف کردند که فعلاً بزرگ ترین ستاره نوترونی جهان لقب گرفته است. نگاه مختصر به تعریف ستاره نوترونی به ما یادآوری می‌کند که این اجرام فضایی چیزی نیستند جز هسته یک ستاره غول پیکر از هم پاشیده. این ستاره‌ها معمولاً جرمی حدود 1.4 برابر خورشید ما دارند در حالی که قطر آن‌ها فقط حدود 10 کیلومتر است! در حقیقت ستاره نوترونی یکی از عجیب‌ترین اجرام فضایی است که هنوز به‌درستی نمی‌توانیم رفتار آن‌ها را درک کنیم.
با در نظر گرفتن جرم زیاد و قطر بسیار کم ستاره نوترونی و یک محاسبه سر انگشتی می‌توان به‌راحتی متوجه تراکم بسیار بالای آن‌ها شد. هر چند ستاره نوترونی جدید کشف شده حتی از این هم شگفت انگیز تر است. MSP J0740+6620 نام ستاره‌ای است که اخیراً کشف شده و یک تفاوت مهم با ستاره‌های نوترونی دیگر دارد. جرم این ستاره تقریباً 2 خورشید است! و این احتمالاً حداکثر جرمی است که یک ستاره نوترونی می‌تواند داشته باشد! ولی چرا؟
بررسی ستاره نوترونی به ما امکان می‌دهد درک بهتری از رفتار ماده در شرایط مختلف داشته باشیم. کشف ستاره نوترونی با چنین جرم زیادی محاسبات و در نتیجه درک ما از رفتار ماده را می‌تواند تا حد زیادی تغییر دهد. دانشمندان بیش از یک دهه است که ستاره‌های نوترونی را تحت نظر دارند. هدف از این کار یافتن امواج گرانشی با فرکانس پایین بوده است. مشابه امواجی که لایگو (LIGO) مدتی بیش کشف کرد. با این حال مشاهدات اجرام فضایی گاهی به کشف‌های دیگری هم منجر می‌شود. مثل کشف بزرگ ترین ستاره نوترونی.
ستاره J0740+6620 از نظر دسته بندی جزو تپ اخترها (Pulsar) محسوب می‌شود. ستاره‌های نوترونی که با سرعت بسیار زیاد می‌چرخند و در نتیجه پالس‌های از انرژی تابشی و میدان مغناطیسی منتشر می‌کنند. سنگین‌ترین ستاره نوترونی کشف شده البته در کنار یک کوتوله سفید قرار گرفته است. این دو جرم به دور یکدیگر می‌چرخند. این چرخش بر روی پالس‌هایی که ستاره نوترونی تولید می‌کند تأثیر می‌گذارند. این اثر متقابل پایه و اساس تحلیل‌های ستاره شناسان را تشکیل می‌دهد.
با کمک گردش و تأثیر متقابل این دو جرم، دانشمندان توانستند جرم ستاره نوترونی را تخمین بزنند. جرم دقیق این ستاره 2.14 برابر خورشید است! جرمی که تا کنون در مورد ستاره‌های نوترونی سابقه نداشته است. دانشمندان می‌گویند این حداکثر میزان جرمی است که یک ستاره می‌تواند داشته باشد. جرم ستاره نوترونی نمی‌تواند از این بیشتر شود، چرا که به یک سیاهچاله تبدیل خواهد شد.
بررسی‌های بیشتر در مورد بزرگ ترین ستاره نوترونی به دانشمندان کمک خواهد کرد به درک بهتری از چگونگی تشکیل ستاره‌های نوترونی، رفتار ماده و شاید سیاه چاله پی ببرند.
منبع: gizmodo
