صحبت کردن کودکان واقعا شیرین و دوست داشتنی است. اما آیا تا به حال یک روز کامل را با کودکی گذرانده اید که مدام در حال حرف زدن است؟ فرض کنید کودکی دارید که روزی چند صد بار می گوید “مامان” و اصرار دارد به هر جمله ای که می گوید واکنش نشان دهید. والدینی که کودک خردسال دارند، اغلب از صحبت کردن بیش از حد کودکشان گلایه دارند. در این مقاله درباره علت پرحرفی کودکان صحبت می کنیم. با روکیدا همراه باشید.
پرحرفی کودکان نشانه چیست؟
کودکان با صحبت کردن بی وقفه، صبر و مقاومت والدین را می آزمایند. هر مرحله از رشد کودک، چالش های خاص خود را دارد. در مرحله ای که کودک یاد می گیرد با کلمات مختلف، جملات معنادار بسازد، صحبت کردن او بیشتر می شود. صحبت کردن و سوال پرسیدن، روش هایی هستند که کودک برای آشنایی بیشتر با محیط استفاده می کند.
گاهی صحبت کردن بی وقفه کودک آزاردهنده است. ممکن است بخواهید با جست و جوی راه های ساکت کردن کودک به دنبال راه حل باشید. اما بدانید که این وضعیت موقتی است. با بزرگ تر شدن کودک و افزایش درک او از محیط، صحبت کردنش کمتر می شود. صبور باشید و بدون عصبانیت کودکتان را با دنیای اطرافش آشنا کنید.
علت پرحرفی کودکان چیست؟
1- اختلال کم توجهی بیش فعالی (ADHD)
گاهی علت روانشناسی پرحرفی کودک، ابتلا به برخی اختلالات رفتاری است. کودکانی که دچار اضطراب، اختلال کم توجهی بیش فعالی و سایر اختلالات رفتاری هستند، تمایل بیشتری به صحبت کردن دارند.
2- اضطراب
اگر کودک حین صحبت کردن استرس دارد، علت پرحرفی اضطراب درونی اوست. اضطراب کودک معمولا با رفتارهایی مانند خجالت کشیدن یا گوشه گیری همراه است. اما گاهی کودکان خردسال اضطرابشان را با پرحرفی نشان می دهند.
3- هوش زیاد
صحبت کردن بیش از حد کودک، گاهی نشانه ای از توانایی کلامی فوق العاده اوست. این در کودکان تیزهوش رایج است. یافتن راه های دیگری برای ابراز وجود کودک و ارتباط با دیگران، ممکن است وابستگی کودک به صحبت کردن با شما را کاهش دهد.
4- اوتیسم
اگر صحبت کردن بی وقفه کودک با سایر مشکلات اجتماعی مانند ارتباط چشمی ضعیف، پافشاری زیاد روی یک موضوع یا مشکل در برقراری ارتباط متقابل همراه است، ممکن است نشانه ای از طیف اوتیسم باشد. اگر نگران صحبت کردن بیش از حد کودکتان هستید، بهتر است با متخصص کودکان مشورت کنید.
راهکارهای مقابله با پرحرفی کودکان
علت پرحرفی کودکان هرچه باشد، گاهی والدین واقعا از این همه سوال و جواب خسته می شوند. اگر در این وضعیت هستید و هر لحظه وسوسه می شوید که به کودک بگویید “ساکت باش دیگه”، باید بدانید که این راهکار موثری نیست.
1- تعیین کنید چه صحبت هایی نیاز به پاسخ دارند
همه حرف های کودک خطاب به شما نیستند. گاهی کودک در حال بازی کردن با خودش حرف می زند و واقعا نیازی به پاسخی از جانب والدین ندارد. به حرف هایی که کودک خطاب به شما می گوید و سوالاتی که می پرسد، با مهربانی جواب بدهید.
2- حد و مرز تعیین کنید
به زبانی ساده و قابل فهم به کودک توضیح دهید که کارهای دیگری هم دارید که باید انجام بدهید. زمانی از روز را به نشستن کنار فرزندتان و بازی کردن و صحبت کردن با او اختصاص دهید. در این زمان هیچ کار متفرقه دیگری انجام ندهید.
3- مراقب لحنتان باشید
هرگز حرف هایتان را با لحن تند یا جملات منفی به کودک نگویید. به جای صحبت کردن با لحن تند، به کودک بگویید “من عاشق شنیدن حرف های تو هستم، اما کارهای دیگری هم دارم که باید انجام بدم. هروقت کارهام تموم شد، با هم صحبت می کنیم. باشه عزیزم؟” این لحن صحبت کردن باعث می شود کودک بفهمد شما همیشه دوستش دارید.
