دنیایی از جزئیات در هر تصویر وجود دارد که دیده نمی‌شود. به برجسته کردن آن جزئیات فکر می‌کنید؟ باید دامنه پویایی عکس را زیر تیغ جراحی ببریم. به نتیجه متعادل و جذاب فکر می‌کنید؟ با روکیدا همراه شوید.
محدوده پویایی تصویر چیست؟
در دنیای عکاسی و فیلم برداری آن را با محدوده نور قابل مشاهده برابر می‌دانند. معمولا با یک اصطلاح به نام استاپز (Stops) اندازه گیری می‌شود. کلمه استاپز در زبان فارسی به معنی توقف‌ها است.
چشم انسان می‌تواند بین 10 تا 14 استاپز را ببیند. به تصویر زیر نگاه کنید. سوژه عکس نور کمی را بازتاب می‌کند. سوژه بیشتر قاب را پُر کرده است. تصویر مورد نظر ما با تلفن هوشمند ثبت شده.
یک تلفن هوشمند به نسبت یک دوربین حرفه‌ای محدوده پویایی کم‌تری دارد.
بسیاری از دوربین‌های مدرن محدوده پویایی بیش‌تری از دامنه دید انسان را ممکن می‌کنند. دوربین‌های فیلم برداری حرفه‌ای با دامنه پویایی بالا و ثبت جزئیات شناخته می‌شوند.
برخی از قالب‌های ذخیره تصاویر آن جزئیات را ذخیره می‌کنند. برخی دیگر (مانند JPEG) برای صرفه جویی در فضا آن را نادیده می‌گیرند. هر چه دامنه پویایی بیشتر باشد، جزئیات بیش‌تری در اختیار شما قرار می‌گیرد.
آیا به افزایش درخشندگی سایه‌ها و کاهش هایلایت‌ها فکر می‌کنید؟ جزئیات بیشتر در زمان ویرایش تاثیر خود را نشان می‌دهند. نتیجه مهم: هرچه دامنه پویایی دوربین بیشتر باشد، جزئیات بیش‌تری خواهیم داشت.
احتمالا اصطلاح “محدوده پویایی” را شنیده باشید. این ویژگی در انواع تلویزیون و تلفن همراه به شکل HDR شناخته می‌شود. هدف تمام آن‌ها نمایش جزئیات و سایه‌های بیشتر است.
افزایش محدوده پویایی در دوربین
در قدم اول باید تصاویر خود را در قالب RAW ثبت کنید. این قالب بیش‌ترین جزئیات در تصویر را ثبت می‌کند. جزئیات ثبت شده در این قالب در پیش نمایش دیده نمی‌شود.
به همین دلیل حجم یک فایل RAW بیشتر از JPEG و HEIC است. برای مثال: یک تصویر با فرمت RAW ثبت شده به کمک یک حسگر 24 مگاپیکسل از نوع APS-C سونی 25 مگابایت فضا را اشغال می‌کند. حجم همان تصویر در قالب JPEG به 7 مگابایت محدود می‌شود.
به عکاسی با فرمت RAW فکر می‌کنید؟ آگاهانه این کار را انجام بدهید. این فرمت حجم بسیار زیادی را اشغال می‌کند. نرم افزار دوربین در آیفون‌های جدید با حالت “ProRAW” این کار را ممکن می‌کند.
آیا نرم افزار دوربین پیش فرض تلفن اندروید شما این ویژگی را ندارد؟ از نرم افزارهای “ProCam X” و “Open Camera” کمک بگیرید. البته که فعال سازی این ویژگی به سخت افزار دستگاه نیز بستگی دارد.
تصویر برداری با تلفن‌های هوشمند ساده است اما هرگز آن‌ها را با دوربین‌های حرفه‌ای مقایسه نکنید. آن‌ها از حسگر بزرگ‌تر استفاده می‌کنند. حسگر بزرگ‌تر یعنی نور بیش‌تری جذب می‌شود.
نور بیشتر با جزئیات بیشتر و کیفیت تصویر بالاتر گره خورده.
نکته بسیار مهم
در زمان تصویر برداری نوردهی را در نظر بگیرید. در قاب تصویر شما نور در کنار سایه‌های تیره دیده می‌شود؟ شرایط نوردهی را بین دو حالت تنظیم کنید. چراکه بازیابی سایه‌ها می‌تواند به عملیات غیر ممکن تبدیل شود.
بازیابی محدوده پویایی در ویرایش تصویر
راه درست در ویرایش وجود ندارد. آیا به روش دیگری فکر می‌کنید؟ نتیجه را خودتان قضاوت کنید. مراحل گفته شده در انواع نرم افزار برابر است. تفاوتی ندارد از ادوبی فتوشاپ یا یک نرم افزار ساده کمک بگیرید.
تصویر زیر با دوربین سونی A6500 در قالب RAW ثبت شده.
درست همانطور که گفتیم دنیایی از جزئیات وجود دارد که دیده نمی‌شود. در قدم اول کمی نور به تاریکی می‌تابیم. به تصویر زیر نگاه کنید.
هدف ما در این تصویر ایجاد یک سطح صاف با تفاوت کم‌تر است. اگر کمی در تصویر بزرگ‌نمایی داشته باشیم، شکل اصلی خورشید به ما لبخند می‌زند.
به قسمت دیگر تصویر نگاه کنید. از آن توری سبز رنگ تا دیگر بخش‌ها جزئیات فراموش شده است.
آهسته حرکت کنید. زیاده روی کار را خراب می‌کند. به چه نتیجه‌ای فکر می‌کنید؟ نوردهی را در کنار شفافیت (Clarity) تنظیم کنید. سایه‌های نباید بیش از حد تیره شود.
به تصویر نهایی نگاه می‌کنید. حالا تمام تصویر به کمک تنظیم محدوده پویایی زیباتر است.
منبع: howtogeek.com
