یک سیگنال رادیویی عجیب مثل بمب در میان اخبار منفجر شد. برای مدت‌ها فکر می‌کردیم از طرف بیگانگان ارسال شده است. با یک خبر نا گوار باید بگوییم: آن سیگنال رادیویی نتیجه قطعات خراب رایانه بوده است.
۲۹ آوریل سال ۲۰۱۹ یک اختر شناس یک سیگنال عجیب را شناسایی کرد. یک سیگنال که از پروکسیما قنطورس ارسال می‌شد. پروکسیما قنطورس نزدیک‌ترین منظومه ستاره‌ای به خورشید ما حساب می‌شود.
البته که جالب است بدانید نزدیک‌ترین منظومه ۴.۲ سال نوری با ما فاصله دارد. ما فکر کردیم آن سیگنال از یک سیاره قابل سکونت ارسال شده است. سیگنال در باند رادیویی ۹۸۲ مگاهرتز ارسال شده بود.
یک باند که هواپیما یا ماهواره‌ها از آن استفاده نمی‌کنند. محققان بعد از شک و تردید بسیار گفتند: سیگنال نتیجه فعالیت بیگانگان است! ارسال سیگنال رادیویی برای حدود ۵ ساعت ادامه داشت.
آن سیگنال هرگز دوباره ارسال نشد. محققان بالاخره از جست و جوی آسمان خسته شدند. دو مطالعه جدید در خصوص واقعه منتشر شد. هر دو می‌گویند: سیگنال از آسمان و بیگانگان نیامده است.
از نظر عده‌ای ماجرا کمی ترسناک‌تر می‌شود. نسخه ترسناک: سیگنال از داخل منظومه شمسی ارسال شده. سوفیا شیخ اختر شناس از دانشگاه کالیفرنیا است. او به عنوان یکی از نویسندگان مقاله گفت: سیگنال ارسال شده نتیجه یک دستگاه معیوب ساخته شده توسط انسان است. حتی فکر می‌کنیم آن دستگاه روی سطح زمین قرار داشته باشد.
دریافت سیگنال عجیب توسط تلسکوپ رادیویی پارکس موریانگ استرالیا انجام شد. نام آن سیگنال را BLC1 گذاشتند. در اولین تحقیقات، تلسکوپ استرالیایی ۲۶ ساعت مشغول بررسی بود تا سیگنال را دریافت کند.
بررسی انجام شده، بخشی از یک برنامه ۱۰۰ میلیون دلاری حساب می‌شوند. برنامه‌ای که برای شکار بیگانگان طراحی شده است. در این برنامه هر تلسکوپ ممکن در سراسر جهان به آسمان گوش می‌کند.
هر صدایی که به نظر برای موجودات فضایی باشد بررسی خواهد شد. البته که صدای جیغ از آسمان به گوش نمی‌رسد! تلسکوپ داستان ما بیش از ۴ میلیون سیگنال رادیویی را ثبت کرد.
۴ میلیون سیگنال رادیویی که از محدوده پروکسیما قنطورس ارسال شده است. در میان تمام آن‌ها، تنها سیگنال BLC1 عجیب و غیر عادی به نظر رسید. این مساله به دلیل طول موج نا آشنا و مدت زمان طولانی تکرار آن برجسته شد.
در اولین قدم تداخل با امواج ماهواره‌ها و هواپیماها رد شد. هیچ کدام از ساخته‌های انسان مسئول آن موج شناخته نشدند. با این حال دیگر آن سیگنال را دریافت نکردیم. چشم انسان به ستاره خشک شد اما آن موج تکرار نشد.
به اطلاعات گذشته بازگشتند. در میان دریای اطلاعات یک الگو را جست و جو کردیم. البته که جست و جو توسط یک نرم افزار رایانه‌ای انجام شد. آیا نتیجه را حدس می‌زنید؟
تا قبل از دریافت سیگنال مشهور، چند سیگنال دیگر با همان الگو دریافت شده است. چرا آن‌ها را نادیده گرفتیم؟ آن سیگنال‌ها در فرکانس‌های مختلف دریافت شده بود.
در دومین مقاله محققان به این نتیجه رسیدند که سیگنال BLC1 و سیگنال‌های شبیه به آن نتیجه یک منبع رادیویی حساب می‌شوند. آن‌ها فکر می‌کنند آن منبع رادیویی جایی روی زمین قرار داشته باشد.
بر اساس اطلاعات، فاصله آن منبع تا تلسکوپ تنها چند صد مایل است. در نتیجه کنار هم قرار دادن قطعات پازل، ماجرای سیگنال جادویی تنها یک تصادف بوده.
سیگنال هرگز تکرار نشد. به دلیل تکرار نشدن آن، فکر می‌کنیم نتیجه یک قطعه الکترونیکی معیوب بوده باشد. یک قطعه که برای همیشه خاموش شد. شاید هم تعمیر کننده قطعه آن را در فرکانس‌های مختلف بررسی کرده باشد.
نوسان فرکانس به ساعت دستگاه‌های دیجیتال شباهت دارد. شاید هم بیگانگان چند شباهت در سیگنال رادیویی ایجاد کرده باشند. اولین بار نیست که یک قطعه ساده انسانی نقش تجهیزات بیگانه را بازی کرده باشد.
یکی دیگر از سیگنال‌های عجیب در تاریخ بیگانه شناسی، نتیجه گرم کردن ناهار دانشمندان در ماکروفر بود. تحقیقات در مورد سیگنال رادیویی BLC1 بی نتیجه نبود.
با این سیگنال‌ها خود را امتحان می‌کنیم. امتحانی که به ما راه شناسایی یک سیگنال رادیویی بیگانه واقعی و یک سیگنال ساده را نشان می‌دهد. شما در مورد فضایی‌ها چطور فکر می‌کنید؟
منبع: livescience.com
