آمازون اعلام کرد که قصد دارد بستههای سفارشی مشتریان را از طریق ربات شش چرخهای که “دیدهبان آمازون” نام دارد، به آنها تحویل دهد.
در بیانیه این شرکت آمده:”از امروز، این دستگاهها بستههای مشتریان را در محله اسنوهومیش کانتی ایالت واشنگتن که به فاصله کمی از شمال سیاتل قرار دارد، به آنها تحویل خواهند داد.” آمازون میگوید که رباتهایش به اندازه یک کولر کوچک هستند، در کنار پیاده رو و با سرعت قدم زدن افراد معمولی، حرکت میکنند.
آمازون به هیچ عنوان اولین شرکتی نیست که امکان استفاده از چنین رباتهایی را آزمایش میکند. استارتاپهایی مانند استارشیپ و ماربل چند سالی است که این طرح را مورد آزمایش قرار داده اند. اما آمازون به عنوان بزرگترین فروشنده اینترنت این پتانسیل را دارد تا این گونه رباتها را به پدیدهای متداول تبدیل کند.
آمازون میگوید:”ما کار را با ۶ دستگاه دیده بان آمازون شروع میکنیم که بستهها را در روزهای دوشنبه تا جمعه و در طول روز به مشتریان تحویل خواهند داد. این دستگاهها به صورت خودگردان مسیر از پیش تعیین شده تحویل بستهها را دنبال میکنند اما در ابتدای کار، یک کارمند شرکت آمازون نیز آنها را همراهی خواهد کرد.”
یکی از گواهیهای ثبت اختراع شرکت آمازون در سال ۲۰۱۶، مدلی را توصیف میکند که در آن رباتهای پیادهرو کوچک، بستهها را از یک کامیون بزرگ گرفته و به آدرس مشتریان تحویل میدهند. استارشیپ هم چنین رویکردی را مورد آزمایش قرار داده و از یک ون به عنوان وسیله اصلی برای حمل ۸ ربات به همراه بستههای ارسالی به محله مورد نظر استفاده میکند. سپس یک کارگر بستهها را از ون به رباتها منتقل میکند و این رباتها نیز بستهها را در آدرس هر مشتری تحویل میدهند.
البته این که حمل و نقل بستهها به این روش انجام شود مستلزم بازنگری در نحوه سازمان دهی فرآیند تحویل آنها است. در حال حاضر، آمازون افرادی را استخدام کرده که بستهها را در جلوی در خانه مشتریان قرار دهند. این بستهها در جلوی در خانه باقی میمانند تا مشتری به خانه برگردد و بسته را به داخل ببرد. اما به نظر میآید رباتهای آمازون به گونهای طراحی نشدهاند که بستهها را در جلوی در خانه رها کنند بلکه چیزی که در ویدیویی که همراه با اعلام این خبر توسط آمازون منتشر شد دیده میشود این است که ربات مورد نظر در جلوی خانه مشتری توقف میکند و مشتری از خانه بیرون میآید تا بسته را تحویل بگیرد.
پس شاید آمازون کامیونی پر از بستههای مختلف را به محلهای خاص بفرستد. وقتی کامیون به محله رسید ممکن است بتواند به مشتریان خبر دهد که در نزدیکی محل سکونت آنها است و این امکان را به آنها بدهد تا در طی چند ساعت بعدی، بازه زمانی دقیق تحویل کالا را مشخص کنند. اگر مشتری در آن روز به خصوص در خانه نباشد، کامیون میتواند بسته را نگه داشته و روز بعد دوباره این فرآیند را تکرار کند.
شاید این مدل پیشنهادی کمی پیچیده به نظر برسد اما این کار دزدیده شدن بستهها را کاهش میدهد و میتواند با فراهم آوردن امکان تحویل بستههای بیشتر در طول روز، بازدهی این عملیات را افزایش دهد. حتی ممکن است این مدل منجر به تغییر رفتار مشتریان به هنگام خرید شود. به این ترتیب به جای این که مشتری کالایی را سفارش دهد و چند روز بعد بسته ارسالی در جلوی در خانهاش قرار بگیرد، میتواند یک روز صبح در محل کار خود سفارشش را ثبت کند و بسته در غروب همان روز توسط ربات به او تحویل داده شود.
البته لازم است به این نکته اشاره شود که همه اینها گمانه زنی است. بیانیه آمازون جزئیات زیادی را در مورد نحوه بارگیری این رباتها یا روش کسب اطمینان از حضور مشتری برای دریافت بسته در زمان رسیدن ربات ارائه نمیکند. در این بیانیه ذکر شده که “مشتریها مطابق معمول سفارش خود را در سایت آمازون ثبت میکنند و بسته مورد نظر توسط یکی از شرکتهای حمل و نقل همکار و یا رباتهای دیده بان آمازون به آنها تحویل داده خواهد شد.” آمازون میگوید مشتریان از همان گزینههای تحویل قبلی یعنی تحویل سریع و رایگان در همان روز، روز بعد و یا دو روز بعد بهره مند خواهند شد اما در مورد نحوه عملکرد این گزینهها برای ربات ها، توضیح بیشتری نمیدهد.
تمرکز آمازون بر روی رباتهای پیاده رو با کار استارتاپهایی مانند Nuro و Udelv که در تلاشند تا رباتهایی را برای جابجایی سریعتر در مسافتهای طولانیتر در خیابان طراحی کنند، متفاوت است. سرعت رباتهای Nuro به ۴۰ کیلومتر در ساعت هم میرسد. این شرکت قراردادی را با فروشگاههای زنجیرهای کروگر بسته که به واسطه آن رباتهای این شرکت محصولات غذایی سفارش داده شده توسط مشتریان را یکی از این فروشگاهها گرفته و به مشتری تحویل میدهند. Udelv هم قرارداد مشابهی با والمارت دارد. برد و سرعت بیشتر این رباتها به این معناست که نیازی ندارند تا با یک کامیون تحویل بزرگتر کار کنند.
منبع: دددد