مقیاس پذیری بیت کوین مشکلی بود که در سال 2017 با آن رو به رو شدیم. بیت کوین در مدیریت تعداد بیش‌تری از معاملات ناتوان است. برای حل این مشکلات بود که بیت کوین کش به بازار آمد.
آیا می‌دانید این دو رمز ارز با یک دیگر چه تفاوت‌هایی دارند؟ برای رسیدن به جواب این سوال و نکات بیش‌تر با روکیدا همراه شوید.
1. مشکل مقیاس پذیری بیت کوین به چه معنی است؟
مشکل بسیاری از فناوری‌های مربوط به بلاکچین کند بودن آن است. این موضوع زمانی خود را نشان می‌دهد که سرعت تراکنش با بیت کوین را با شرکت اعتباری “ویزا” مقایسه کنیم.
مجموعه “ویزا” ادعا می‌کند: ما توانایی مدیریت 65 هزار تراکنش در ثانیه را داریم. از طرفی دیگر، بیت کوین تنها 6 معامله در ثانیه را تایید می‌کند.
شبکه معاملات بیت کوین وظیفه سنگینی بر عهده دارد. اندازه زنجیره بلوک برای پردازش بزرگ است. تقریبا هر ده دقیقه یک بوک به زنجیره اضافه می‌شود.
بیت کوین هر روز و هر ساعت در حال رشد است. هرچه این شبکه بزرگ‌تر شود، محدودیت بیت کوین خود را بیش‌تر نشان می‌دهد. در نهایت برای انجام معامله باید در صف بمانید.
سال 2017 بحث در مورد مقیاس پذیری رمز ارز بزرگ دنیای دیجیتال بالا گرفت. دو گروه با یکدیگر مخالفت کردند. در ادامه کار به تهدید رسید: آن‌ها می‌خواستند از یکدیگر جدا شوند.
یک گروه “SegWit” را پیشنهاد داد. در این حالت بلوک‌ها کوچک نگه داشته می‌شد و جلوی بزرگ شدن بلوک را می‌‌گرفتند.
گروه دیگر برای حل مشکل مقیاس پذیری پیشنهاد کرد: اندازه هر بلوک را افزایش دهیم.
2. چطور مشکل مقیاس پذیری بیت کوین را حل کنیم؟
راه حل پیشنهادی بیت کوین در سال 2017 را امروز با نام توافق نامه نیویورک می‌شناسیم. در این توافق راه حل SegWit انتخاب شد. آن‌ها این کار را برای تقسیم نشدن دو گروه و سازش با یکدیگر انجام دادند.
SegWit چه کاری انجام می‌دهد؟ در این رویه امضای دیجیتال از معامله جدا می‌شود و در انتهای کار آن را به شکل یک ساختار جداگانه به معامله پیوست می‌کند.
بخش اصلی کار شامل اطلاعات فرستنده و گیرنده است. بخش شاهد یا همان امضای دیجیتال شامل اسکریپت‌ها و موارد مورد نیاز برای تایید معامله می‌شود.
امضای دیجیتال حدود 65 درصد از اطلاعات مربوط به معامله است. اطلاعات دیجیتال وقتی از معامله جدا شده و در ساختار شاهد قرار گیرند به یک چهارم گذشته توان محاسبه نیاز داریم.
SegWit تنها به عنوان یک راه برای دور زدن محدودیت اندازه بلوک بیت کوین معرفی نشده است. این روند در ابتدا راهی برای مقابله با یک مشکل امنیتی قدیمی به نام “انعطاف پذیری معامله” بود.
3. آیا می‌توان بلاکچین را هک کرد؟
اگر یک هکر بتواند قبل از تایید “هش” منحصر به فرد یک معامله، آن را تغییر دهد، در حقیقت هیچ معامله‌ای انجام نشده است.
این اتفاق می‌تواند برای معاملات جعلی به کار آید. در مقابل SegWit با ذخیره اطلاعات فرستنده و گیرنده، جدا از اطلاعات شاهد جلوی انعطاف پذیری معامله را می‌گیرد.
4. شبکه لایتنینگ
لایتنینگ به معنی رعد و برق است. روند SegWit اندازه بلوک بیت کوین را از یک مگابایت به کم‌تر از یک چهارم کاهش می‌دهد. متاسفانه در طولانی مدت راه کار خوبی برای حل مشکل مقیاس پذیری نیست.
در نتیجه بیت کوین شبکه لایتنینگ را برای رفع مشکل مقیاس پذیری به شکل مستقیم معرفی کرد. شبکه لایتنینگ یک پروتکل پرداخت در “لایه دوم” است.
به عبارتی برای عملکرد بهتر و معاملات فوری بالای شبکه بیت کوین طراحی شده. آیا تمام مشکلات به همین راحتی حل می‌شود؟ متاسفانه اینطور نیست.
برای استفاده از این ویژگی باید “نود” بیت کوین را به عنوان “نود” شبکه لایتنینگ اجرا کنید. برای انجام این کار در قدم اول به 200 گیگابایت فضای خالی روی رایانه خود نیاز دارید.
در ادامه باید برنامه مربوط به بیت کوین را دریافت و روی رایانه خود اجرا کنید.
5. بیت کوین در مقابل بیت کوین کش
تقریبا با معرفی شبکه لایتنینگ، بیت کوین کش به بازار عرضه شد. گروهی که از افزایش ابعاد هر بلوک پشتیبانی می‌کرد را به یاد دارید؟
آن‌ها با اجرای SegWit مشکلی نداشتند و در مورد آن به توافق رسیدند اما با معرفی شبکه لایتنینگ دیگر با روند گذشته همراه نشدند.
آن‌ها تصمیم گرفتند تا از شبکه جدید استفاده نکنند. آن‌ها اجرای SegWit و شبکه لایتنینگ را خلاف روندی می‌دانستند که ساتوشی ناکاموتو با بیت کوین آن را دنبال می‌کرد.
راه حل بیت کوین کش برای مسئله مقیاس پذیری همان افزایش اندازه بلوک بود. بلاکچین بیت کوین کش مشخصات متفاوتی از بیت کوین دارد.
در این میان یک تفاوت بزرگ دیده می‌شود: محدودیت 8 مگابایتی اندازه بلوک. در سال 2018 محدودیت اندازه بلوک به 32 مگابایت افزایش یافت اما اندازه واقعی بلوک هیچ گاه به این مقدار نرسید.
6. چرا بیت کوین کش از بیت کوین جدا شد؟
دلیلی رسمی جدا شدن آن‌ها در مورد کنترل مقیاس پذیری بود اما دلیل واقعی مورد دیگری است. آن‌ها از ریشه تفاوت‌‌های عمیقی داشتند.
گروهی که پشت سر بیت کوین کش ایستادند آن را به عنوان وسیله‌ای برای مبادله می‌دانستند. یک سیستم پرداخت خرد که در روزمره مردم قرار می‌گیرد. آن را پی‌پال نسخه 2 تصور می‌کردند.
این دلیل اصلی اشتیاق آن‌ها برای افزایش اندازه بلوک و از بین بردن مسئله مقیاس پذیری بود. گروه طرفدار بیت کوین آن را به عنوان یک نوع دارایی می‌دانستند.
نه این که آن‌ها به حذف مقیاس پذیری فکر نمی‌کردند یا آن را به عنوان یک سیستم پرداخت قبول نداشتند. آن‌ها نمی‌خواستند طوری با بیت کوین برخورد شود که ارزش بیت کوین را تغییر دهد.
متاسفانه افزایش ابعاد هر بلوک، ارزش آن را کاهش می‌داد. افزایش اندازه بلوک به این معنی تمام می‌شود که برای اجرای “نود” به منابع بیش‌تری نیاز است.
منابع بیش‌تری یعنی عده زیادی از ماینرها حذف می‌شوند. یک “نود” بزرگ یعنی تجهیزات باید تغییر کند. در نتیجه تنها شرکت‌های خصوصی، سازمان‌ها و دیگر موارد بزرگ می‌توانند با نودها کار کنند.
آن‌ها چنین اتفاقی را نمی‌خواستند.
7. چه تفاوتی بین بیت کوین و بیت کوین کش وجود دارد؟
بیت کوین کش در سال 2017 ایجاد شد. دلیل آن ناتوانی جامعه بیت کوین در مورد نحوه مقابله با مقیاس پذیری بود. در نتیجه گروهی از بیت کوین جدا شدند.
بیت کوین کش بلاکچین خود را راه اندازی کرد. هر بلوک آن می‌تواند تا 32 مگابایت افزایش پیدا کند. سرعت تراکنش در زنجیر بیت کوین کش بسیار بیش‌تر از بیت کوین است.
از طرف دیگر بیت کوین با اجرای SegWit موفق شد تا سرعت کار را افزایش دهد. امروز به کمک شبکه لایتنینگ معاملات با سرعت فوق العاده انجام می‌شود.
تفاوت واقعی این دو رمز ارز سرعت و تمرکز زدایی است. بیت کوین سفت و سخت مقابل بیت کوین کش ایستاد تا تمرکز ایجاد نشود.
راه و روش بیت کوین کش تفاوت زیادی با بانکداری امروزی از نظر تمرکز ندارد. شما در مورد این دو رمز ارز چطور فکر می‌کنید؟ آیا تا به حال رمز ارز خریداری کرده‌اید؟
منبع: makeuseof.com
