عمومی

مطالعات اخیر نشان داده‌اند که در جوامع آسیایی، مصرف نمک با افزایش خطر سرطان معده مرتبط است.

اکنون، یک مطالعه گسترده‌تر این یافته‌ها را تأیید کرده است. بدون توجه به محل زندگی، افزودن نمک به غذا در هنگام صرف آن، خطر ابتلا به سرطان معده را به طور قابل توجهی افزایش می‌دهد.سرطان معده پنجمین سرطان شایع در جهان است. نرخ ابتلا در آسیای شرقی بیشتر است، اما در جمعیت‌های زیر ۵۰ سال در سایر کشورها نیز به طور نگران‌کننده‌ای در حال افزایش است.

پژوهشگران معتقدند که مصرف بالای نمک یکی از دلایل افزایش موارد سرطان معده در جوامع با ریسک بالا و پایین است.مصرف نمک همچنین با افزایش خطر زوال عقل، دیابت نوع ۲ و مرگ زودرس مرتبط است. با این حال، چگونگی ارتباط آن با سرطان معده هنوز کاملاً مشخص نیست.

برخی مطالعات بیان می‌کنند که نمک می‌تواند به دیواره معده آسیب رسانده و احتمال عفونت هلیکوباکتر پیلوری را افزایش دهد. دیگر مطالعات نشان داده‌اند که خطر سرطان حتی بدون وجود عفونت این باکتری نیز افزایش می‌یابد.با وجود این، تعداد مطالعات درباره ارتباط بین مصرف نمک و سرطان معده محدود است و بیشتر آن‌ها بر روی جوامع آسیای شرقی متمرکز شده‌اند. در یک مطالعه جدید، پژوهشگران دانشگاه پزشکی وین این ارتباط را در جمعیت بزرگسالان بریتانیایی بررسی کرده‌اند.

نتایج این مطالعه در ژورنال Gastric Cancer منتشر شده است.پژوهشگران از داده‌های ۴۷۱٬۱۴۴ بزرگسال بریتانیایی با میانگین سنی ۵۶ سال استفاده کرده‌اند. آن‌ها بررسی کرده‌اند که آیا شرکت‌کنندگان به غذای خود در هنگام صرف نمک اضافه می‌کنند یا خیر. همچنین، داده‌های مربوط به سرطان معده، عفونت هلیکوباکتر پیلوری و سایر بیماری‌های شرکت‌کنندگان جمع‌آوری شده است.طی ۱۱ سال مطالعه، ۶۴۰ نفر به سرطان معده مبتلا شدند.

با در نظر گرفتن عوامل مختلف، مشخص شد که شرکت‌کنندگانی که به غذای خود نمک اضافه می‌کردند، ۴۱ درصد بیشتر از کسانی که نمک اضافه نمی‌کردند یا به ندرت این کار را می‌کردند، در معرض خطر ابتلا به سرطان بودند.این نتایج تأیید می‌کنند که ارتباط بین مصرف نمک و سرطان معده تنها به کشورهای شرق آسیا محدود نمی‌شود. پزشکان معمولاً از بیماران می‌پرسند که آیا آن‌ها به غذای خود سر سفره نمک اضافه می‌کنند، زیرا این سؤال نشان‌دهنده میزان کلی مصرف نمک فرد است.

این مطالعه دارای محدودیت‌هایی بود. با وجود اینکه جمعیت مورد مطالعه بسیار بزرگ بود، اما برای ارزیابی عوامل مختلف مانند سن، جنسیت، قومیت، عفونت هلیکوباکتر پیلوری یا مصرف دخانیات کافی نبود. عفونت هلیکوباکتر پیلوری در میان شرکت‌کنندگان تنها ۰٫۳ درصد بود، در حالی که تخمین زده می‌شود ۳۵٫۵ درصد از بریتانیایی‌ها به این باکتری مبتلا هستند.

این نشان می‌دهد که جمعیت مورد مطالعه برای بررسی اثر این عفونت کافی نبود.یک محدودیت دیگر این بود که پژوهشگران اطلاعات دقیقی از رژیم غذایی افراد و میزان نمک موجود در غذای آن‌ها نداشتند. با وجود این محدودیت‌ها، این مطالعه می‌تواند پیام‌های مفیدی درباره مصرف نمک در جوامع غیرآسیایی ارائه دهد.

ریزش مو مشکلی است که بسیاری از افراد با آن مواجه هستند. عوامل مختلفی مانند استرس، تغذیه نامناسب، عوامل ژنتیکی، مشکلات هورمونی، و آسیب‌های شیمیایی می‌توانند باعث ریزش مو شوند. خوشبختانه، روش‌های خانگی و طبیعی وجود دارد که می‌تواند به کاهش ریزش مو و تقویت رشد مو کمک کند. در این مقاله، به معرفی روش‌های خانگی برای درمان ریزش مو می‌پردازیم.

۱. استفاده از روغن‌های طبیعی

روغن‌های طبیعی مانند روغن نارگیل، روغن زیتون، روغن کرچک، و روغن آرگان می‌توانند به تقویت مو و کاهش ریزش آن کمک کنند. ماساژ دادن پوست سر با روغن‌های طبیعی باعث افزایش جریان خون و تغذیه بهتر فولیکول‌های مو می‌شود. برای استفاده از روغن‌های طبیعی، می‌توانید مقداری روغن گرم شده را روی پوست سر خود ماساژ دهید و سپس با حوله‌ای گرم سر خود را بپوشانید. اجازه دهید روغن حدود ۳۰ دقیقه تا یک ساعت روی پوست سر بماند و سپس موها را با شامپوی ملایم شستشو دهید.

۲. استفاده از ماسک‌های خانگی

ماسک‌های خانگی می‌توانند به تقویت مو و کاهش ریزش آن کمک کنند. ماسک‌های تخم‌مرغ، آووکادو، و عسل از جمله ماسک‌های محبوب برای تقویت مو هستند. ماسک تخم‌مرغ می‌تواند به تغذیه موها کمک کند و ماسک آووکادو حاوی چربی‌های سالم است که موها را نرم و لطیف می‌کند. برای تهیه ماسک تخم‌مرغ، یک تخم‌مرغ را با یک قاشق غذاخوری روغن نارگیل یا زیتون مخلوط کنید و روی موها بمالید. پس از ۲۰ تا ۳۰ دقیقه، موها را با آب سرد شستشو دهید.

۳. رژیم غذایی مناسب

تغذیه نقش مهمی در سلامت مو دارد. رژیم غذایی سرشار از ویتامین‌ها، مواد معدنی، و پروتئین می‌تواند به تقویت مو و جلوگیری از ریزش آن کمک کند. ویتامین‌های A، C، و E، به همراه مواد معدنی مانند آهن و روی، برای رشد مو ضروری هستند. همچنین، مصرف پروتئین کافی می‌تواند به تقویت فولیکول‌های مو کمک کند. سعی کنید در رژیم غذایی خود میوه‌ها، سبزیجات، ماهی، تخم‌مرغ، و آجیل را قرار دهید.

۴. کاهش استرس

استرس می‌تواند یکی از عوامل اصلی ریزش مو باشد. کاهش استرس با استفاده از روش‌هایی مانند مدیتیشن، یوگا، یا نفس‌کشیدن عمیق می‌تواند به کاهش ریزش مو کمک کند. همچنین، تلاش کنید سبک زندگی خود را به گونه‌ای تنظیم کنید که استرس کمتری داشته باشید. ورزش منظم نیز می‌تواند به کاهش استرس کمک کند.

۵. جلوگیری از آسیب به مو

برای جلوگیری از ریزش مو، باید از آسیب به مو جلوگیری کنید. از استفاده بیش از حد از ابزارهای حرارتی مانند اتو و سشوار خودداری کنید و از محصولات شیمیایی قوی که می‌توانند به مو آسیب برسانند، پرهیز کنید. همچنین، از کشیدن و کشیدگی مو هنگام شانه‌کردن یا بستن موها جلوگیری کنید. بهتر است از شانه‌های دندانه درشت استفاده کنید و موها را با ملایمت شانه کنید.

۶. استفاده از عصاره‌های گیاهی

عصاره‌های گیاهی مانند عصاره رزماری، عصاره نعناع، و عصاره آلوئه‌ورا می‌توانند به تقویت مو و کاهش ریزش آن کمک کنند. عصاره رزماری به افزایش جریان خون به پوست سر کمک می‌کند و عصاره نعناع باعث تسکین پوست سر و کاهش التهاب می‌شود. برای استفاده از عصاره‌های گیاهی، می‌توانید آنها را با روغن‌های طبیعی مخلوط کنید و روی پوست سر ماساژ دهید.

۷. استفاده از مکمل‌های غذایی

مکمل‌های غذایی مانند بیوتین، ویتامین D، و امگا ۳ می‌توانند به تقویت مو و کاهش ریزش آن کمک کنند. بیوتین برای رشد مو ضروری است و ویتامین D به تنظیم هورمون‌ها کمک می‌کند. امگا ۳ نیز به تغذیه فولیکول‌های مو کمک می‌کند. قبل از استفاده از مکمل‌ها، بهتر است با پزشک مشورت کنید تا دوز مناسب را مشخص کنید.

۸. درمان‌های سنتی

درمان‌های سنتی مانند ماساژ با روغن‌های گیاهی و استفاده از گیاهان دارویی می‌توانند به تقویت مو و کاهش ریزش آن کمک کنند. گیاهانی مانند گزنه، حنا، و آمله از جمله گیاهان دارویی هستند که برای تقویت مو استفاده می‌شوند. همچنین، ماساژ پوست سر با روغن‌های گیاهی می‌تواند به تحریک رشد مو کمک کند.

۹. محافظت از مو در برابر عوامل محیطی

عوامل محیطی مانند نور خورشید، آلودگی هوا، و هوای خشک می‌توانند به مو آسیب برسانند. برای محافظت از مو، می‌توانید از کلاه یا روسری استفاده کنید و از محصولات محافظتی برای موها بهره‌گیری کنید. همچنین، از آب داغ برای شستشوی موها پرهیز کنید و از آب ولرم یا سرد استفاده کنید.

۱۰. مراجعه به پزشک متخصص

اگر ریزش مو شما شدید است و به درمان‌های خانگی پاسخ نمی‌دهد، بهتر است به پزشک متخصص پوست و مو مراجعه کنید. پزشک می‌تواند علت ریزش مو را تشخیص دهد و درمان‌های مناسب را پیشنهاد کند. گاهی اوقات ریزش مو ممکن است ناشی از مشکلات هورمونی یا بیماری‌های دیگر باشد که نیاز به درمان پزشکی دارند.

نتیجه‌گیری

ریزش مو مشکلی است که بسیاری از افراد با آن مواجه هستند، اما با استفاده از روش‌های خانگی و طبیعی می‌توان به کاهش ریزش مو و تقویت رشد آن کمک کرد. در این مقاله، ۱۰ روش خانگی برای درمان ریزش مو معرفی شد که می‌تواند به شما کمک کند تا موهای سالم‌تر و قوی‌تری داشته باشید. به یاد داشته باشید که هر فردی ممکن است واکنش متفاوتی به درمان‌ها نشان دهد، بنابراین ممکن است نیاز به آزمایش روش‌های مختلف داشته باشید تا بهترین روش برای خود را پیدا کنید.

شرکت داروسازی آسترازنکا (AstraZeneca) اعتراف کرده است که واکسن کرونای آن که با نام تجاری Covishield شناخته می‌شود، ممکن است در موارد بسیار نادر باعث ایجاد لخته‌های خونی شود. این اعتراف پس از سه سال از آغاز استفاده گسترده از واکسن‌های کووید-۱۹ صورت گرفته است.

عوارض جانبی واکسن‌های کووید-۱۹

عوارض جانبی واکسن‌های کووید-۱۹ از ابتدای عرضه عمومی این واکسن‌ها مورد بحث و بررسی قرار گرفته‌اند. یکی از نگرانی‌های اصلی مربوط به واکسن‌های کرونای آسترازنکا، ایجاد لخته‌های خونی بود. در حالی که بسیاری از تحقیقات نشان داده‌اند که این عوارض جانبی بسیار نادر هستند، اما گزارش‌های متعددی از موارد ایجاد لخته‌های خونی پس از دریافت واکسن Covishield وجود دارد.

اعتراف آسترازنکا به ایجاد لخته‌های خون

شرکت آسترازنکا، که یک شرکت داروسازی بریتانیایی-سوئدی است، در اسنادی که به دادگاه ارائه داده است، اعتراف کرده که واکسن Covishield می‌تواند در موارد بسیار نادری باعث ایجاد TTS یا ترومبوز همراه با سندرم ترومبوسیتوپنی شود. این عارضه جانبی شامل لخته‌شدن خون و تعداد پایین پلاکت‌ها است.

آسترازنکا اعلام کرده است که هنوز علت دقیق این عارضه جانبی مشخص نیست و می‌تواند بدون استفاده از واکسن آسترازنکا یا هر واکسن دیگری نیز رخ دهد. با این حال، این اعتراف نشان می‌دهد که این شرکت آگاهی از این عوارض جانبی دارد و آماده است تا به مسائل مربوط به ایمنی واکسن‌های خود رسیدگی کند.

واکنش سازمان بهداشت جهانی

سازمان بهداشت جهانی (WHO) نیز تایید کرده است که واکسن Covishield ممکن است باعث عوارض جانبی نادری شود که می‌تواند زندگی انسان‌ها را تهدید کند. WHO اعلام کرده است که پس از واکسیناسیون با این واکسن، عارضه جانبی بسیار نادری به نام TTS گزارش شده است.

با این وجود، WHO تاکید کرده است که این عوارض جانبی بسیار نادر هستند و در هر ۱۰ هزار مورد، تنها ۱ مورد گزارش شده است. همچنین WHO اظهار داشته است که در کشورهایی که انتقال SARS-CoV-2 هنوز ادامه دارد، مزایای واکسیناسیون در برابر کووید-۱۹ بسیار بیشتر از خطرات احتمالی آن است.

پرونده‌های قضایی مرتبط با عوارض جانبی واکسن آسترازنکا

اعتراف آسترازنکا به ایجاد لخته‌های خونی در موارد نادر، پس از شکایت‌های دسته‌جمعی صورت گرفته است. برخی از قربانیان این واکسن، مدعی شده‌اند که واکسن Covishield باعث مرگ یا جراحات شدید شده است. یکی از شاکیان ادعا کرده است که پس از دریافت واکسن، لخته‌های خونی باعث آسیب مغزی دائمی و از کار افتادگی وی شده است.

این شکایت‌ها به دنبال حداکثر ۱۰۰ میلیون پوند خسارت برای حدود ۵۰ قربانی هستند. در حالی که آسترازنکا این ادعاها را رد کرده، اما اعتراف به احتمال ایجاد لخته‌های خونی نشان می‌دهد که این شرکت مسئولیت خود را نسبت به ایمنی محصولات خود می‌پذیرد.

واکسن Covishield توسط آسترازنکا با همکاری دانشگاه آکسفورد انگلستان توسعه داده شده و توسط «انستیتو سرم هند» تولید شده است. مطالعات مختلف نشان داده‌اند که این واکسن می‌تواند ۶۰ تا ۸۰ درصد در برابر کروناویروس جدید مقاومت ایجاد کند.

با وجود اعتراف آسترازنکا به احتمال ایجاد لخته‌های خونی، اکثر کارشناسان بهداشت عمومی تاکید می‌کنند که واکسیناسیون در برابر کووید-۱۹ برای کنترل بیماری و جلوگیری از مرگ و میر بسیار مهم است. اگرچه عوارض جانبی نادر هستند، اما مزایای واکسیناسیون به‌طور کلی بسیار بیشتر از خطرات آن است.