صنعت گیم در ایران با تهدید جدی مواجه است

قانون گذاری اشتباه باعث ایجاد مشکلات زیادی در صنعت گیم در ایران شده است. یک بازی ساز این مساله را عنوان کرده و توضیح داد: در ایران پتانسیل بالایی برای درآمدزایی از طریق بازار گیم وجود دارد اما با توجه به قانون گذاری هایی اشتباهی که صورت گرفته این فرصت از شرکت‌های داخلی گرفته شده و سهم زیادی از بازار در اختیار خارجی ها قرار دارد. در حقیقت ما با تهدید جدی در زمینه صنعت گیم در کشور رو به رو هستیم.

مشکلات صنعت گیم در ایران

صادق جبلی در ادامه مشکلات بازی سازان را شرح داد: از جمله بزرگ‌ترین مشکلات ما بحث مجوزدهی است. روشی که برای صدور مجوز در نظر گرفتند ایرادهای زیادی دارد و بیشتر به صورت سلیقه‌ای مجوز صادر می‌شود. مدل نظارت بر محتوای بازی به این صورت است که یک سیستم ایجاد کردند و روی آن سیستم پافشاری دارند. حتی این قانون نیز در حقیقت ثابت نیست و تفسیرهای مختلفی از آن ارائه می‌شود و ما به این موضوع اعتراض داریم. او در ادامه اظهار داشت: ما سال‌هاست با موضوع مجوز، رده بندی سنی و سخت گیری در بررسی محتوای بازی‌ها در صنعت گیم مواجه هستیم. همه بازی‌ها قبل و بعد به صورت سلیقه ای بررسی شده و رده بندی سنی می‌شوند.

طبق اعلام جبلی ما در ایران شرکت بازی‌ساز زیادی نداریم.  اگر بخواهیم کل مجموعه گیم را بررسی کنیم، نهایتا شاید دو هزار نفر به صورت فعال و جدی در این حوزه فعالیت می‌کنند. این دو هزار نفر شامل ۱۰۰ تیم و شرکت می‌شود که تحت نظارت خشک و بسته‌ای به فعالیت خود ادامه می‌دهند.

فرآیندهای مجوزدهی بهتر است تغییر کنند

وی در ادامه به این نکته اشاره کرد: با توجه به این که شرکت‌ها و بنیادهای فعال در حوزه بازی سازی محدود هستند و همه ما همدیگر را می‌شناسیم، بهتر است مشکل محتوایی به صورت دیگر بررسی شوند. به عنوان مثال زمانی که بازی مشکل محتوایی داشت، می‌توانند با بازی ساز تماس گرفته و موضوع را پیگیری کنند. به نظر من نیاز نیست بازی‌ها را قبل از انتشار به صورت سلیقه‌ای و سختگیرانه بررسی کنند. در حقیقت ما مخالف نظارت نیستیم زیرا در همه جای دنیا بحث نظارت مطرح است. بلکه ما با این روش سختگیرانه مشکل داریم. ما معتقدیم محیط گیم ایران نیاز به این حجم از ممیزی و سختگیری ندارد و این روشی که در پیش گرفته‌اند اشتباه است.

جبلی تاکید کرد: در گذشته این سختگیری‌ها وجود نداشت. ابتدا بازی‌ها در مارکت‌ها منتشر می‌شد. در این مرحله اگر مشکلی وجود داشت، مارکت‌ها این مشکل را پیگیری می‌کردند و بازی فیلتر می‌شد. در مرحله بعد با توجه به پنل‌هایی که مارکت‌ها به بنیاد ملی بازی‌ها داده بودند کارشناسان بنیاد با تست بازی‌ها، آنها را رده بندی سنی می‌کردند.

در همان محیط می‌شد این امکانی را به وجود آورد که یک بازی را کلا غیرقابل رده‌بندی نامید. به عبارت بهتر، اگر آن بازی محتوای نامناسبی داشت کلا آن را نامناسب همه رده‌های سنی اعلام می‌کردند و بنیاد در همان پنل به بازی‌ساز و مارکت تذکر داده و اعلام می‌کرد که بازی قابل انتشار نیست. به نظر من این روند بسیار بهتر از این است که قبل از انتشار همه بازی‌ها بررسی شوند.

وی معتقد است: در مارکت‌ها یک سری قوانین وجود داشت که ما می‌دانستیم به عنوان مثال مواردی از جمله قمار در ماهیت بازی وجود داشته باشد. اما متاسفانه بنیاد هیچ قوانین مشخصی اعلام نکرده و به صورت کاملا سلیقه‌ای بررسی می‌کند. حتی ممکن است به کوچکترین مسائل هم ایراد گرفته شود. ما خود در این فضا بزرگ شده‌ایم و با خط قرمزها آشنا هستیم. بنابراین به نظر من این حجم از  سختگیری درست نیست و باعث ایجاد مشکلات زیادی برای بازی سازها شده است.

ما با ریسک های زیادی مواجه هستیم

این بازی ساز افزود: ما در حال حاضر در تولید بازی‌ها برای صنعت گیم ایران با مشکلات زیادی مواجه هستیم و هر بازی که تولید می‌شود یک ریسک است. زیرا ما هزینه‌های زیادی صرف ساخت این بازی‌ها می‌کنیم و از آن‌جایی که قوانین مشخصی به ما اعلام نشده، ممکن است بنیاد این بازی‌ها را تایید نکند. بهتر بود ما قوانین مشخصی در اختیار داشتیم و طبق آن مقررات اقدام به ساخت بازی‌ها می‌کردیم.

حتی گاهی صدها میلیون صرف ساخت بازی می‌شود اما به دلیل رد آن محصول ما با خسارت زیادی روبه رو می‌شویم. این سیایت سلیقه ای فقط باعث کم شدن ساخت بازی‌های داخل و مهاجرت بازی‌سازها خواهد شد. در نتیجه صنعت بازی سازی ایران نابود خواهد شد.

وی افزود: بازار گیم ایران حق بازی‌ساز ایرانیاست و او باید بیشترین شانس را در این فضا داشته باشد. زیرا ما به دلایل مختلفی از جمله سرمایه گذاری پایین، تحریم‌، مشکلات بانکی، مشکلات فنی، کمبود نیرو و مشکلاتی از این قبیل شانس زیادی در بازار جهانی نداریم. در تحقیقات صورت گرفته مشخص شده که کمتر از یک دهم درصد از بازار جهانی سهم بازی ساز ایرانی است. اگر سختگیری‌ها در صنعت گیم ایران ادامه داشته باشند ما مجبور هستیم به سراغ بازار جهانی بازی بریم. البته در بازار جهانی هم برای ما فرش قرمز پهن نشده و همین باعث بلاتکلیفی و مشکلات زیاد بازی سازان ایرانی است.

او ادامه داد: البته اینجا موضوع اصلی این نیست که ما وارد بازار جهانی بشویم یا نه. موضوع این است که کشور ما خودش یک فضای عالی برای صنعت گیم می‌تواند باشد و یک مارکت بزرگ محسوب می‌شود. حتی سرمایه گذاران معتبر خارجی به دنبال این هستند که سهم بازار بیشتری در مارکت ایران به دست بیاورند. ما ترجیح می‌دهیم در این مارکت بزرگ مشغول به فعالیت باشیم. البته اگر کج سلیقگی‌ها اجازه دهند. امیدواریم در ادامه این مشکلات برطرف شوند.

موضوع مرتبط: بررسی بازی اساسینز کرید والهالا: 1 تبر، حکم آخر و چند سوال