یک شب حدود ۶۰ سال پیش فیزیک‌دانی به نام انریکو فرمی به آسمان نگاه کرد و پرسید “بقیه کجا هستند؟” او در مورد موجودات فضایی صحبت می‌کرد. امروزه علم ثابت کرده است که میلیون‌ها شاید هم میلیاردها سیاره در دنیا وجود دارند که قابلیت حیات دارند. با این وجود چرا انسان تا به حال به یکی از این موجودات زنده مستقر در این سیارات بر نخورده است؟ دلیل آن ممکن است این باشد که دنیا بزرگتر از آن است که بتوان همه جای آن را طی کرد.
همچنین می‌تواند بخاطر این باشد که موجودات فضایی از قصد ما را نادیده می‌گیرند. شاید هم به دلیل این باشد که هر تمدن در حال رشد، خود را برای همیشه به نابودی می‌کشاند. یا می‌تواند چیزی خیلی خیلی عجیب‌تر باشد؟ چه چیزی؟ در ادامه ۹ دلیل عجیب را برسی خواهیم کرد. پاسخ‌های عجیبی که علم به ابهامات فرمی داده است.
۱- موجودات فضایی در اقیانوس‌های زیر زمینی پنهان شده‌اند
اگر انسان می‌خواهد با چند آدم فضایی صحبت کند بهتر است همراه خود یخ شکن دستی داشته باشد. احتمال دارد که موجودات فضایی در اعماق اقیانوس‌ها در سیارات یخ زده زندگی کنند. اختر شناسان بر این باورند که اقیانوس‌های زیر سطحی از آب‌های غلیظ قابل مصرف در منظومه شمسی ما در سراسر کهکشان راه شیری مشترک هستند. فیزیک دان ناسا، الن استرن معتقد است که دنیاهایی با آب‌های مخفی می‌توانند یک محیط عالی برای رشد زندگی باشند، حتی اگر شرایط سطحی نامطلوب آنها باعث ریشه کن شدن گیاهان شود. برخورد‌ها در منظومه‌ها، ابرنواختر‌ها (برخورد ستارگان عظیم که دنیا را به وجود آورده و با همین برخورد‌ها دنیا پایان می‌یابد)، در چه منظومه‌ای هستید و وضعیت مغناطیسی شما چگونه است؛ هیچکدام از این‌ها زندگی زیر زمین را تهدید نمی‌کند.
این برای موجودات فضایی عالی است، اما برای ما این معنی را می‌دهد که هرگز با نگاه کردن سیاره آنها با یک تلسکوپ، قادر به پیدا کردن ودسترسی به آنها نیستیم.
اما می‌توانیم از آنها انتظار داشته باشیم تا با ما تماس بگیرند؟ استرن در این باره می‌گوید”این موجودات به اعماق علاقه دارند، ما حتی نمی‌توانیم از آنها انتظار داشته باشیم که از وجود آسمان بالای سر خود اطلاع پیدا کنند”.
۲- موجودات فضایی در فرا زمین‌ها زندانی هستند
فرا زمین به سیاراتی میگویند که جرم آنها ده برابر زمین است. برسی ستاره‌ها نشان داده است که احتمالا آب قابل مصرف در بیشتر این سیارات وجود دارد. این بدان معنا است که موجودات فضایی ممکن است در فرا زمین‌ها زندگی کنند.
اما متاسفانه ما هیجوقت موفق به ملاقات آنها نمی‌شویم. بر‌اساس یک مطالعه که در ماه آپریل منتشر شده است، سیارهای با جرم ده برابر زمین به سرعت ۲.۴ برابر نسبت به آن حرکت می‌کند که در هنگام حرکت در فضا امکان دارد هرچیز نزدیک خود را نابود کند. سفر فضایی در چنین سیاراتی خیلی سخت‌تر است؛ مطالعه نوشته مایکل هیپکه محقق رصد‌خانه سانبرگ آلمان به ما می‌گوید “این موجودات فضایی باید در زندانی بزرگ زندانی شده باشند”.
۳- در جاهای اشتباه به دنبال آنها می‌گردیم
انسان، نخستین رادیو را در سال ۱۹۰۰ و نخستین کامپیوتر را در سال ۱۹۴۵ ساخته است. و حالا قادر به تولید گسترده دستگاه‌های جیبی شده‌اند که قابلیت انجام میلیاردها محاسبات را در کسری از ثانیه دارند.همچنین هوش مصنوعی نیز بسیار گسترده شده است، و برهمین اساس شیس شوستاک گفته است که بهتر است ما نوع جست و جو خود را تغییر داده و به دنبال موجودات فضایی هوشمند بگردیم. به بیان ساده‌تر باید بجای یک آدم سبز دنبال ربات‌ها بگردیم. هر جامعه‌ای از موجودات فضایی که رادیو را اختراع کرده، امکان دارد که جانشینان خود را نیز اختراع کرده باشد. شوستاک در یک کنفرانس فضایی در سانفرانسیسکو در سال ۲۰۱۶ می‌گوید”من فکر می‌کنم که جانشین‌ها ربات هستند”.
یک جامعه موجودات فضایی ممکن است از ربات‌های فوق هوشمند تشکیل شده باشد. . به گفته شوستاک این ممکن است جست و جوی ما را تحت تاثیر قرار دهد. بجای گشتن در سیارات با نشانه‌‌های حیاط شاید باید به دنبال محیطی مناسب‌تر برای ربات‌ها باشیم. محیطی مانند اعماق کهکشان که سرشار از انرژی هستند. شاید باید بجای گشتن برای پیدا کردن موجوداتی شبیه به خودمان، دنبال ربات‌ها بگردیم.
۴- آن‌هارا پیدا کرده‌ایم اما متوجه آنها نشده‌ایم
شما موجودات فضایی را به شکل شبح انسان‌ها با سر‌های بزرگ تصور می‌کنید. این از نظر هالیوود مشکلی ندارد اما به گفته یک تیم روانشناسی اسپانیایی این تصور از پیش ساخته امکان دارد باعث خراب شدن جست و جوی ما برای موجودات فضایی شود.
در یک مطالعه کوچک محققان از ۱۳۷ نفر خواستند تا به تصاویر اسکن شده سیارات برای پیدا کردن نشانه‌ای از موجودات فضایی نگاه کنند. عکس یک مرد با لباس گوریل در چندین عکس پنهان شده بود؛ با توجه به تصوری که شرکت کنندگان از موجودات فضایی داشتند تنها ۳۰ درصد آنها متوجه این مرد گوریلی شدند.
در حقیقت شاید اصلا موجودات فضایی شبیه میمون‌ها نباشند؛ آنها شاید اصلا با استفاده از امواج تصویری و صوتی قابل پیدا شدن نباشند. درواقع تصورات و انتظارات ما از موجودات فضایی باعث محدود کردن جست و جوهای ما شده‌است. اگر ما یاد نگیریم که دید خود را وسیع کنیم ممکن است متوجه گوریلی که مستقیما به ما خیره شده است نشویم.
۵- انسان‌ها تمامی موجودات فضایی را خواهند کشت و یا کشته‌اند
به گفته الکساندر برزین فیزیک‌دان و تئوری پرداز “هرچقدر به پیدا کردن موجودات فضایی نزدیک‌تر شویم به نابودی آنها نیز نزدیک‌تر می‌شویم “.
برزین بر این باور است که هر تمدنی که قابلیت رشد در منظومه خود را دارد باید در مسیر نا محدود پیشرفت و رشد قرار بگیرد. از آنجایی که پیشرفت همواره با قربانی شدن کوچک‌‌تر‌ها همراه می‌شود تلاش ما برای رشد و گسترش قلمرو خود ممکن است به رویایی ما با موجودات فضایی ختم شود. حتی با وجود اینکه ما متوجه این موضوع هستیم.
۶- موجودات فضایی قربانی تغییرات آب و هوایی شده‌اند
وقتی یک جامعه در میان منابع خود پیش از سیاره‌اش می‌سوزد برای آنها فاجعه‌ای بزرگ به همراه می‌آورد. ما می‌دانیم که تغییرات آب و هوایی در زمین می‌تواند باعث این شود. این ممکن است که یک جامعه از موجودات فضایی، با یک منبع پیشرفته انرژی دچار همین مشکل شده باشد.
بر اساس گفته اختر شناس ادام فرانک ، این نه تنها ممکن است بلکه احتمالا رخ داده است. اوایل امسال فرانک با استفاده از یک سری مدل‌های شبیه سازی تئوری اینکه چگونه تمدن موجودات فضایی به دلیل تبدیل منابع سیاره‌شان به انرژی، بوجود آمد و سقوط کرد را برسی کرد. بر اساس نتایج، از هر چهار سناریو، سه سناریو به فروپاشی جامعه و مرگ تمام جمعیت سیاره ختم شد. آنها فقط در زمانی توانستند زنده بمانند که متوجه مشکل شده و به استفاده از یک منبع انرژی قابل اطمینان پرداختند. این بدان معنا است که اگر موجودات فضایی وجود داشته باشند بیشتر آنها خود را نابود کرده‌اند.
۷- موجودات فضایی به سرعت کافی تکامل نیافتند و نابود شدند
دنیا از سیارات قابل زیستنی تشکیل شده است اما هیچ دلیلی وجود ندارد که آنها در طول زمان به همان شکل باقی بمانند. بر اساس یک مطالعه در دانشگاه ملی استرالیا، سیاره مرطوب و خاکی مثل زمین از ابتدا خلقت خود کماکان ناپایدار بوده است؛ اگر یک موجود فضایی زنده، می‌خواهد در چنین دنیایی شانس زنده بودن داشته باشد، فرصت کمی برای تکامل یافتن و عادت کردن به محیط اطراف خود را دارد.
زیستن در سیارهای با عواملی چون یخبندان، امواج حرارتی و عناصر فرّار می‌تواند مانند سوار شدن بر یک توپ بزرگ باشد؛ خیلی‌ها ممکن است از توپ بیفتند. مرگ موجودات فضایی ممکن به نظر می‌رسد، نه بخاطر اینکه شروع زندگی برای آنها سخت است بلکه عادت کردن آنها به محیط اطراف خود سخت به نظر می‌آید.
۸- انرژی یا ماده سیاه، ما را از هم دور نگه داشته است
دنیا درحال گسترش است. به کندی اما حتمی، کهکشان‌ها در راه جدایی از هم در حال حرکت هستند، ستاره‌ها از هم دور می‌شوند تا دیگر برای ما تاریک به نظر برسند، همه به لطف یک جسم راز آلود مخفی که دانشمندان به آن ماده سیاه میگویند. دانشمندان تخمین زده‌اند که در چند تریلیون سال آینده، انرژی سیاه آن‌چنان جهان را گسترده می‌کند که ساکنان زمین قادر نخواهند بود نور ستارگان را در نزدیک‌ترین کیهان به خود را ببینند. این می‌تواند یک داستان ترسناک باشد؛ اگر ما تا آن زمان فکری نکنیم امکان دارد که همه برای همیشه نابود شویم.
ستارگان فقط غیرقابل دید نمی‌شوند بلکه کاملا از دسترس خارج می‌شوند. دن هوپر، اخترشناس آزمایشگاه فرمی در ایلینوی اوایل امسال مطالعه‌ای در این زمینه انجام داده است: انرژی سیاه شانس ما برای پیدا کردن موجودات فضایی را به صفر می‌رساند. بهتر است قلمرو خود را به دیگر کهکشان‌ها گسترش دهیم قبل از اینکه تمام آنها از هم جدا شوند. البته این گسترش آسان نخواهد بود و ممکن است مجبور شویم در ساختار ستاره‌ها تغییر ایجاد کنیم”.
۹- آخرین احتمال: ما موجود فضایی هستیم
تئوری پانسپرمیا به ما می‌گوید که زندگی کنونی در زمین در اینجا شکل نگرفته، بلکه باکتری‌هایی که توسط شهاب سنگ‌ها به اینجا انتقال داده شده‌اند آن را پدید آورده‌اند.طرفداران این تئوری بر این باورند که انسان‌ها وجانوران از کهکشان‌های دیگر به اینجا انتقال یافته‌اند. اما در حقیقت هیچ مدرکی برای اثبات این فرضیه وجود ندارد. اگر شهاب سنگ‌ها باکتری دی‌ان‌ای انسان را به دیگر سیاره‌ها هم برده‌اند، چرا هیچ شواهدی از آن توسط انسان کشف نشده است؟
با تمام این اوصاف هنوز به سوال ” بقیه کجا هستند ” پاسخ داده نشده است.
