معرفی کامل فناوری میکرو ال ای دی: پنجره ای رو به واقعیت

فناوری اولد نشان داده است که نمایشگرهای با دامنه دینامیکی بالا و گسترده و وضوح زیاد چقدر می‌توانند فوق‌العاده باشند. هرچند این احتمال نیز وجود دارد که تنها راه فناوری میکرو ال ای دی را هموار کردند. میکرو ال ای دی یا mLED/µLED یک نوع فناوری نمایشگر بوده که به سرعت در حال پیشرفت است. رشد این فناوری تا حدی بوده که می‌تواند حتی تکنولوژی اولد (دیود ساطع‌کننده نور ارگانیک) را نیز تحت سیطره خود درآورد.

همانند اولد، فناوری میکرو ال ای دی نیز از یک پیکسل گسیلنده ساده سه رنگ استفاده می‌کند و قادر است کنتراست بسیار بالایی با رنگ مشکی عمیق، طیف رنگی گسترده، بازدهی بالا، پاسخ سریع، زاویه دید گسترده و امکان استفاده از آنها در نمایشگرهای شفاف و انعطاف پذیر (منحنی) را فراهم آورد.

با این حال، فناوری میکرو ال ای دی در مقایسه با اولد از گستره، روشنایی، کارایی و طول عمر بالاتری برخوردار است.

از آنجایی که فناوری اولد از ترکیب شیمیایی مبتنی بر کربن و هیدروژن آلی استفاده می‌کند، به تخریب توسط اکسیژن، رطوبت و گرما حساس است.

در طرف دیگر فناوری میکرو ال ای دی با در بر داشتن ترکیب غیر آلی گالیوم-نیترید، حساسیت‌های فناوری اولد را از خود نشان نمی‌دهد و در نتیجه طول عمر بالاتر، تغییر رنگ کمتر با افزایش سن و عدم سوختن نمایشگر را ارائه می‌کند. رویکرد چند بخشی نیز می‌تواند امکان ساخت نمایشگرهایی با اندازه‌ها و شکل‌های مختلف از جمله نمایشگرهای بسیار بزرگ را فراهم کند.

اصل اساسی نمایش رنگ‌ها، استفاده از تعداد زیادی عنصر کوچک و منفرد که هر کدام تنها سه رنگ را برای شبیه سازی یک تصویر تمام رنگ تولید می‌کنند، طی پنجاه سال اخیر تغییر نکرده است. آنچه که با سرعت بالایی تغییر می‌کند، فناوری مورد استفاده برای تولید نمایشگر است.

نمایشگرهای CRT رنگی از سال 1967 تا حدود سال 1990 که نمایشگرهای ال سی دی روانه بازار شدند، مورد استفاده قرار می‌گرفتند. اگرچه کمپانی کوداک از سال 1987 شروع به توسعه فناوری اولد برای نمایشگرهای دوربین کرده بود، اما تا سال 2004 طول کشید تا اولین تلویزیون مجهز به فناوری اولد به دست کاربران برسد.

گستره نسبی فناوری برای نمایشگرهای CRT رنگی 23 سال (اگرچه برای CRT تقریبا 170 سال است)، برای ال سی دی 30 سال و همچنان ادامه دارد و برای فناوری اولد 16 سال تا به امروز محاسبه شده است. علاوه بر این موارد، فناوری نمایشگر پلاسما نیز در سال 2014 امیداوار کننده ظاهر شد اما نتوانست توجه کاربران را به خود جلب کند و بازه زمانی آن تنها 13 سال بیشتر طول نکشید.

برای مشاهده تفاوت بین تلویزیون‌های ال ای دی و ال سی دی اینجا را کلیک کنید.

مشکلی که همیشه برای تلویزیون و نمایشگرهای تلفن همراه وجود دارد، دستیابی به تولیدی اقتصادی، سریع‌تر و پربازده است. تاکنون استراتژی کمپانی‌ها برای تولید نمایشگرهای اولد و ال سی دی این بوده است که هر یک از لایه‌های پیکسل‌های موجود در نمایشگر را به هر اندازه، در یک راستا از کل منطقه صفحه نمایش قرار دهند.

این رویه ممکن است که با روی کار آمدن میکرو ال ای دی ها تغییر کند. نمایشگرهای میکرو ال ای دی فعلی از یک روش تقسیم‌بندی شده با آرایه‌ای که ممکن است حدودا 3600 پیکسل باشد، استفاده می‌کنند. این آرایه‌ها از نظر نقص فنی آزمایش شده و سپس به هم متصل می‌شوند تا نمایشگری به اندازه دلخواه ایجاد کنند.

میکرو ال ای دی چیست؟

همانند فناوری اولد، ایده پشت میکرو ال ای دی ها به همان سادگی یک صفحه نمایش مجهز به سیستم سه گانه رنگ است، هر پیکسل از سه ال ای دی قرمز-آبی-سبز تشکیل می‌شود. نمایشگرهای بسیار بزرگ و با وضوح نسبتا کم که از ال ای دی های مجزا ساخته می‌شوند و اغلب در بیلبوردهای تبلیغاتی استفاده می‌شوند، سالهاست که وجود دارند.

با این وجود، در ساخت یا مونتاژ ال ای دی های بسیار کوچک (معمولاً کمتر از 100μm) در تعداد بسیار زیاد مورد نیاز (82944000 پیکسل) برای نمایشگر تلویزیون 4K UHD، مشکلات زیادی وجود دارد. ال ای دی های قرمز، سبز و آبی هر کدام به ساختارهای متفاوت و ناسازگار نیاز دارند و هر رنگ در ولتاژهای مختلفی عمل می‌کند و سرعت عکس‌العمل متفاوتی دارد.

علاوه بر این مسائل، مواد مورد استفاده برای ساخت ال ای دی های قرمز در این مقیاس‌های کوچک از نظر مکانیکی بسیار شکننده هستند.

یک روش برای ادغام ساختاری ممکن است ساختن ال ای دی های آبی با نور مرئی به همراه فسفرهای قرمز و سبز اضافه شده باشد. تقریبا به همان روشی که ال ای دی های سفید با افزودن فسفر زرد به یک ال ای دی آبی ایجاد می‌شوند. هر پیکسل شامل یک رنگ آبی قابل رویت، یک رنگ آبی قابل رویت پوشیده‌شده با فسفر قرمز و دیگری دارای یک فسفر سبز است.

در همین راستا مشکلات مربوط به متفاوت بودن ساختار و ولتاژ درایو حل شده است، چرا که هر سه پیکسل بر اساس یک ال ای دی آبی قابل مشاهده هستند. در نتیجه، با این روش نور آبی مستقیما ساطع می‌شود، در حالی که نور سبز و قرمز ناشی از تحریک فسفرهای آنهاست. بنابراین میزان روشنایی و عکس‌العمل رنگ‌های قرمز و سبز با آبی متفاوت است.

میکرو نیترید، زیرمجموعه کمپانی ژاپنی Nitride Semiconductors، این مشکلات عدیده را برطرف کرده است. این شرکت در سال 2000 از دانشگاه توکوشیمای ژاپن برای تحقیقات توسعه تجاری بر روی ال ای دی های فرابنفش با بازدهی بالا جدا شد و به طور مستقل ادامه فعالیت داد. تا جایی که در حال حاضر یک تولید کننده متخصص است.

کمپانی میکرو نیترید بر پایه تخصص شرکت مادر خود ساخته شده و تولید میکرو ال ای دی های فرابنفش (Micro UV-LED) پوشیده از فسفرهای قرمز، سبز و آبی را بر عهده دارد. این نوع میکرو ال ای دی ها همه با روشنایی و زمان پاسخ مشابهی ساخته شده‌اند. پایه شیمیایی این نوع ال ای دی ها گالیوم نیترید (GaN) است.

مشکل دیگری که برای میکرو ال ای دی وجود دارد این است که هر چه یک ال ای دی کوچکتر باشد، به موازات آن نیز نور کمتری از آن ساطع می‌شود. بنابراین ال ای دی ها یا باید کارایی بیشتری داشته باشند یا این که بیشتر برانگیخته و تحریک شوند. که در این حالت منجر به مصرف برق بیشتر و مشکلات خنک‌سازی یا هر دو می‌شود.

کمپانی ژاپنی سونی اولین شرکتی بود که در سال 2016 نمایشگری را مجهز به فناوری میکرو ال ای دی تقسیم‌بندی شده با عنوان “کریستال ال ای دی” که در گذشته با نام CLEDIS (ساختار یکپارچه کریستال ال ای دی) شناخته می‌شد، روانه بازار کرد. سونی با قرار دادن هر پیکسل میکرو LED RGB (قرمز-سبز-آبی) در میان یک ناحیه نسبتا بزرگ سیاه و با روشنایی بالا، احتمالا با عبور جریان زیاد از هر پیکسل، به سطوح بسیار کمی از رنگ سیاه دست پیدا کرد.

قسمت پشتی نمایشگر کریستال ال ای دی تقسیم‌بندی شده، سیستم‌های خنک‌کننده و الکترونیکی قابل توجهی را نشان می‌دهد. قسمت پشتی محصول سونی در برابر تلویزیون‌های جدید سامسونگ با عنوان وال (اطاقک‌های مجزا) حجم کمتری را اشغال می‌کند.

اندازه واحدهای محصول سونی 403 میلی‌متر در 453 میلی‌متر با وضوح 320 در 360 پیکسل است. سطح ساطع‌کننده تنها یک درصد با فاصله پیکسلی 1.2 میلی‌‎متر است. قیمت نهایی نمایشگر کریستال ال ای دی سونی در حال حاضر بسیار بالا می‌باشد.

برای ساخت یک نمایشگر میکرو ال ای دی چندین مرحله وجود دارد که قدم اول ساخت ال ای دی ها است و معمولا روی ویفر یاقوت کبود مصنوعی با قطر 4 الی 6 اینچی صورت می‌گیرد. مراحل بعدی شامل انتخاب و قرار دادن ال ای دی ها رو یک صفحه پشتی آرایه فعال، آزمایش ال ای دی های منفرد در آرایه، حذف و تعویض LED هایی که کار نمی‌کنند و در نهایت تست مجدد می‌شود.

در حال حاضر این یک روند آهسته، نیازمند نیروی کارگر زیاد و کم بازده است که می‌تواند چندین روز طول بکشد. تعدادی از فناوری‌ها در این زمینه دخیل هستند که برای مثال می‌توان به مواردی مانند ساخت ال ای دی، ساخت صفحه پشتی، ساخت رباتیک‌های انتخاب و قرار دادن و در نهایت تست و تعمیر آنها به کمک لیزرهای اکسیمر اشاره کرد.

برخی تحقیقات در مورد ایده نمایشگرهای اولد چاپ جوهر افشان انجام شده است، اما مکانیسم تولید در حال حاضر از روش تبخیر خلأ به درون شادو ماسک (صفحه فلزی مشبک پخش‌کننده پرتوهای ساطع‌کننده در یک نمایشگر) جهت تشکیل هر لایه از کل صفحه در هر چرخه استفاده می‌کند.

اگرچه کمپانی سامسونگ مدتی است که برای گوشی‌های هوشمند خود از نمایشگرهای کوچک آمولد استفاده می‌کند، اما ال جی به تنهایی مالکیت معنوی و ظرفیت ساخت نمایشگرهای بزرگ اولد را در اختیار دارد و تنها منبع پنل‌های بزرگ اولد مورد استفاده در تلویزیون‌ها محسوب می‌شود.

وضعیت برای نمایشگرهای میکرو ال ای دی کمی متفاوت است. امروزه فناوری ال ای دی غیر آلی به خوبی توسعه یافته است، بنابراین یک مرجع بزرگ دانش و یک توانایی تولید پیشرفته نیز برای آن وجود دارد.

طی چند سال گذشته، تعداد معدودی از شرکت‌های کوچک نوپا فعالیت خود را آغاز کردند و همه آنها سعی در ایجاد روش‌های خاص خود برای ساخت مراحل مختلف نمایشگرهای میکرو ال ای دی دارند. اما در حال حاضر این شرکت‌های نوپا یا توسط تولیدکنندگان بزرگ نمایشگر خریداری شدند یا ماژول‌های میکرو ال ای دی خود را در اختیار آنها قرار دادند.

به عنوان مثال می‌توان گفت که در سال 2014 کمپانی اپل، یکی از همین شرکت‌های نوپا در صنعت میکرو ال ای دی را خریداری کرد، در حالی که اوکولوس، شرکت دیگری را در سال 2016 با عنوان InfiniLED مستقر در ایرلند به تصاحب خود درآورد.

کمپانی سامسونگ در سال 2017 برای خرید شرکت PlayNitride پیشنهاد ناموفقی را ارائه داد اما سامسونگ همچنان ارتباط نزدیکی با دو کمپانی PlayNitride و Epistar دارد.

شرکت PlayNitride در انتقال انبوه میکرو ال ای دی و آزمایش خطا و تعمیر آرایه‌های میکرو ال ای دی تخصص دارد، در حالی که شرکت Epistar، بزرگترین تولیدکننده تایوانی ال ای دی است. به نظر می‌رسد که  شرکت Epistar فناوری ال ای دی پایه و احتمالا حجم بالایی از میکرو ال ای دی ها را در اختیار سامسونگ قرار می‌دهد. در حالی که شرکت PlayNitride، از این ال ای دی ها در ساخت آرایه‌های نمایشگر به کار می‌گیرد. این شرکت، فناوری آرایه خود را PixeLED نامیده است.

چه زمانی نمایشگرهای میکرو ال ای دی در دسترس قرار خواهند گرفت؟

نکته ناامیدکننده‌ای که برای مصرف کنندگان وجود دارد این است که زمانی یک کمپانی برای فناوری جدید خود چنین وعده بزرگی را می‌دهد، کاربران باید منتظر بمانند تا این فناوری با قیمت مناسب‌تری در دسترسی آنها قرار بگیرد.

اولین کاربرانی که فناوری میکرو ال ای دی را دریافت می‌کنند، ممکن است تصور کنند که این فناوری توسط فناوری جدیدتری پشت سر گذاشته شود اما این اتفاق دقیقا همان چیزی است که امکان دارد برای نمایشگرهای اولد پیش بیاید. اگرچه پیش‌بینی این که فناوری میکرو ال ای دی چقدر می‌تواند در بین کاربران گسترش پیدا کند، کمی دشوار است اما به نظر می‌رسد که با توجه به وضع فعلی توسعه تکنولوژی، نمایشگرهای میکرو ال ای دی ظرف پنج سال آینده بخش قابل توجهی از بازار نمایشگر را به خود اختصاس دهند.

شرکت تحقیقاتی و آنالیز کننده وضعیت مارکت‌های دنیای فناوری Omdia، رشد فوق‌العاده‌ای را برای بازار میکرو ال ای دی پیش‌بینی می‌کند. شرکت Omdia اذعان دارد که این رشد به دنبال تقاضای مارکت‌های ساعت‌های هوشمند و تلویزیون نمود پیدا کرده و در همین راستا شاهد صادرات 16.7 میلیون نمایشگر میکرو ال ای دی در سال 2027 خواهیم بود.

در همین حال، شرکت IHS Markit نیز پیش‌بینی می‌کند که با سقوط هزینه‌های تولید، صادرات نمایشگرهای میکرو ال ای دی از زیر 1000 عدد در سال 2020 به 15.5 میلیون در سال 2026 افزایش پیدا کند. به عنوان مثال، شرکت تامین‌کنند سامسونگ یعنی PlayNitride گفته است که قصد دارد در پنج سال آینده از قیمت آرایه‌های میکرو ال ای دی خود بکاهد.

سهم بازار تلویزیون و گوشی‌های هوشمند

کمپانی سامسونگ سردمدار فعلی جهان در صنعت تولید تلویزیون و در بخش گوشی‌های هوشمند نیز با داشتن تقریبا 20 درصد سهم بازار در هر دو مارکت همراه با کمپانی هواوی پیشگام این صنایع هستند. در طرف دیگر کمپانی کره‌ای ال جی قرار دارد که 12 درصد از سهم بازار تلویزیون را در اختیار دارد و پشت سر آن نیز شرکت ژاپنی سونی تنها 7 درصد از سهام بازار را از آن خود کرده است.

هر دو کمپانی سونی و ال جی نیز در صنعت تولید گوشی‌های هوشمند فعالیت دارند اما فقط سهم بازار نسبتا کمی را تحت اختیار خود دارند. در سال‌های اخیر، شرکت‌های چینی میدان را به دست گرفته و در میان آنها دو کمپانی هایسنس و TCL در صنعت ساخت تلویزیون سرآمد دیگر شرکت‌ها هستند.

کمپانی اپل علاقه خاصی به نمایشگرها مخصوصا برای صنعت گوشی‌های هوشمند خود دارد. اپل واچ در حال حاضر از نمایشگر اولد بهره می‌برد که توسط ال جی تولید می‌شود. به هر حال اپل قصد دارد هر چه زودتر تا سال آینده به استفاده از نمایشگرهای میکرو ال ای دی تغییر موضع بدهد.

جای تعجب نیست که این‌ها شرکت‌هایی هستند که در بخش فناوری‌های جدید نمایشگرها مانند کوانتوم دات، میکرو ال ای دی و مینی ال ای دی سرمایه گذاری وسیعی را انجام دهند.

تولیدکنندگان میکرو ال ای دی

در حال حاضر تعداد زیادی از شرکت‌ها در زمینه تولید و توسعه عناصر لازمه فناوری میکرو ال ای دی فعالیت دارند که شامل کمپانی‌هایی نظیر Aledia در فرانسه، Changelight و HC Semitek در چین، Epileds Technologies، PlayNitride ،Epistar و Lextar در تایوان، Glo در سوئد و در آمریکا، Iljin Display در کره و Micro Nitride و Nichia در ژاپن است.

امروزه فناوری ال ای دی غیرآلی به خوبی اثبات شده و مبنای محکمی را برای تولید این شرکت‌ها فراهم آورده است. باید خاطرنشان کرد که این ویژگی در مورد نمایشگرهای اولد مطرح نبود.

تلویزیون‌های دیوار سامسونگ (wall)

سامسونگ طی سال‌های گذشته و در نمایشگاه‌های مختلف، نمایشگرهای میکرو ال ای دی خود را در معرض نمایش قرار داده و شریک بخش توزیع آن یعنی کمپانی PSCo برای اولین بار در سپتامبر سال 2019، کشور انگلیس و طی رویداد Technology Xposed واقع در پیست مسابقات اتومبیل‌رانی Ascot، از نمایشگر Samsung Wall رونمایی کرد.

تلویزیون‌های دیوار سامسونگ در حال حاضر یک نمایشگر از نوع میکرو ال ای دی سفارشی بوده که به تازگی در دسترس قرار گرفته‌اند. برای تلویزیون‌های دیوار سامسونگ می‌توان اندازه‌های مختلفی را در نظر گرفت برای مثال می‌توان آنها را به شکل مستطیل یا متناسب با هر قابی که مد نظر شما باشد، سفارش داد.

سایز استاندارد هر اطاقک تلویزیون 806.4 میلی‌متر در 453.6 میلی‌متر است. هر اطاقک شامل دوازده آرایه پیکسل میکرو ال ای دی در پیکربندی چهار در سه است. ال ای دی های موجود در هر آرایه از نوع فلیپ-چیپ هستند و سطح انتشاردهنده آن رو به بالا قرار دارد. در ادامه از طرف دیگر خود به روی یک لایه شفاف جای گذاری خواهند شد.

اطاقک‌ها در سه تراکم پیکسلی در دسترس هستند. اما در بالاترین تراکم آن، هر آرایه از 240 در 180 یا در کل 43200 پیکسل تشکیل شده است. پیکسل‌های موجود در یک اطاقک تا لبه آن امتداد پیدا کردند، بنابرین اگر چه زمانی که تلویزیون خاموش بوده می‌توان شکاف‌های بین صفحه‌ها را آن هم با بررسی دقیق مشاهده کرد اما زمانی که دستگاه روشن است تصویری بدون درز و یکپارچه‌ای را ارائه می‌کند.

سامسونگ محصول جدید خود را در شش قالب اندازه از 2.4 متر در 1.4 متر تا 12.9 متر در 7.3 متر موجود کرده است. اطاقک‌های وال سامسونگ فعلا در سه رزولوشن قابل دسترسی هستند که شامل 960 در 540، 640 در 360 و 480 در 270 می‌شوند.

شکاف بین پیکسل‌ها 0.84، 1.26 و 1.68 میلی‌متر بوده که روی کاغذ نسبتا زیاد به نظر می‌آیند اما در حقیقت بایستی پس از جمع‌شدن ماژول‌ها درون صفحه‌نمایش و نسبت به اندازه تصویر نهایی در نظر گرفته شوند.

به عنوان مثال، یک تلویزیون وال 3.2 متر در 1.8 متر (146 اینچ از نظر قطر) را در نظر بگیرید، این تلویزیون که با نسبت تصویر 16:9 و با وضوح 4K نمایش می‌دهد بایستی از 16 اطاقک در یک ماتریس 4 در 4 تشکیل شده باشد. استفاده از اطاقک‌های 960 در 540 رزولوشنی را معادل 3840 در 2160 را فراهم می‌کند که در واقع 3.84K افقی است و با نام اولترا HD یا UHD شناخته می‌شود. طول عمر اطاقک‌ها صد هزار ساعت اندازه‌گیری شده است.

سیستم کریستال ال ای دی سونی که قبلا به آن اشاره کردیم نیز همانند وال سامسونگ قطعه قطعه است.

آیا تولیدکنندگان نمایشگرهای فعلی واکنشی از خود نشان می‌دهند؟

تولیدکنندگان تلویزیون‌های UHD LCD می‌توانند با ارتقای سطح فناوری خود ضمن ارائه قیمت‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌های پایین‌تر از فناوری میکرو ال ای دی، مقابله به مثل کنند. تلویزیون‌های از نوع UHD HDR LCD می‌توانند با افزایش نقاط تاریک نور پس‌زمینه، به همان چیزی دست پیدا کنند که لایق آن هستند.

تلویزیون‌های فعلی اغلب به صورت اشتباهی فقط به این دلیل که از نور پس‌زمینه ال ای دی استفاده می‌کنند، به عنوان تلویزیون‌های ال ای دی شناخته می‌شوند. اکثر تلویزیون‌های UHD HDR LCD تنها به صورت تئوری، محدوده دینامیکی بالایی را با کم کردن نور پس‌زمینه تعداد کمی از نواحی مناطق بزرگ ارائه می‌دهند. در حالی که بایستی اساسا این مسئله پیکسل تا پیکسل انجام بگیرد.

این اتفاق منجر به مدیریت نامناسب کنتراست و جلوه هاله مانند آزاردهنده‌ای در اطراف تصاویر روشن روی پس‌زمینه سیاه می‌شود. در مراسم رویداد فناوری CES در سال 2020، تولید کننده چینی TCL، که در انگلیس نسبتا ناشناخته است، از فناوری جدید Vidrian مبتنی بر مینی ال ای دی خود رونمایی کرد. در این فناوری 25000 LED نور پس‌زمینه مجزا بین هزار منطقه کم نور تقسیم شده‌اند.

ظاهرا سامسونگ در نظر دارد طیف وسیعی از تلویزیون‌های مجهز به نور پس‌زمینه MiniLED را در سال 2021 راه اندازی کند.

امروزه شما می‌توانید در انگلیس یک تلویزیون 65 اینچ سری 8 TCL با کیفیت 4K یا 2160 پیکسل UHD و HDR LCD Smart (ورژن Roku OS) با نور پس‌زمینه MiniLED و رنگ کوانتوم دات با قیمت تقریبی 1500 پوند خریداری کنید.

در همین حال، فناوری اولد به دلیل مسائل مربوط به شیمی آلی ال ای دی ها، با مشکلات زیادی روبرو شده است. اولین امیدواری‌ها برای فناوری اولد این بود که تغییرات شیمیایی باعث افزایش طول عمر آن می‌شود. تغییرات اخیر سیستم‌عامل در سیستم‌های مدیریت تصویر اولد باعث کاهش میزان سوختگی صفحه شده اما مشکل اساسی هنوز وجود دارد.

حتی کمپانی ال جی نیز با وجود این که آینده خود را وابسته به بازار تلویزیون‌های اولد می‌دید، امروزه روی فناوری میکرو ال ای دی شروع به سرمایه گذاری کرده و در رویداد جهانی فناوری CES 2020 نمایشگر 145 اینچی مجهز به فناوری میکرو ال ای دی در ژانویه به معرض نمایش گذاشته است.

میکرو ال ای دی ها نیز به احتمال زیاد همانند سایر نمایشگرهای کوچک با وضوح بالا ، برای مثال نمونه‌هایی که برای رایانه‌های شخصی استفاده می‌شود، با مشکلات مقیاس بندی روبرو خواهند شد، که خود جای نگرانی است.

برای این که چگونه میکرو ال ای دی های جداگانه را می‌توان با استفاده از روش‌های “انتخاب و جای گذاری” در کنار هم قرارداد نیز محدودیتی وجود دارد. بر خلاف فناوری‌های ال سی دی و اولد، هزینه ساخت نمایشگرهای میکرو ال ای دی مستقیما به تعداد ال ای دی های به کار رفته بستگی دارد. در نتیجه با کاهش اندازه صفحه‌نمایش برای همان رزولوشن ، هزینه‌ها کاهش پیدا نمی‌کند.

برنامه‌های فعلی میکرو ال ای دی بیشتر بر بروی بازار تلویزیون‌های بزرگ و نمایشگرهای گوشی‌های هوشمند با وضوح پایین‌تر تمرکز دارند. به نظر می‌رسد که فناوری قدیمی ال سی دی برای چندین سال پیاپی با میکرو ال ای دی ها مخصوصا در زمینه نمایشگرهای با اندازه متوسط تا کوچک ارزان قیمت، در کنار یکدیگر فعالیت مشترک داشته باشند. آینده فناوری اولد چندان قطعی به نظر نمی‌رسد و در هاله‌ای از ابهام قرار دارد.

منبع: zdnet.com