روش‌های کنونی ما برای مبارزه با تومورهای بدخیم رضایت بخش نیستند. با اینکه شیمی‌درمانی و پرتودرمانی موفقیت‌هایی در این زمینه در پی داشته، عوارض بسیار زیادی را نیز به بیمار تحمیل می‌کنند دلیل چنین موضوعی بیشتر این است: حتی با اینکه هدف اصلی در این درمان‌ها، سلول‌های تومور است، تمامی سلول‌های سالم نیز در کنار سلول‌های آلوده‌ی بیمار تحت تاثیر مواد شیمیایی و پرتوها قرار می‌گیرند.
محققان مدت زیادی به دنبال روشی بوده‌اند که در آن بتوان سلول‌های بیمار را از بین برده و در عین حال به سلول‌های سالم آسیبی وارد نشود، و حال مطالعات جدید نشان می‌دهند که نانوروبات‌های ساخته شده از DNA می‌توانند در این زمینه گزینه موثری باشند.
این تیم تحقیقاتی، DNA را از یک ویروس گرفته و آن را به یک صفحه DNA تبدیل کرده‌اند. سپس این صفحه با آنزیمی به نام ترومبین بارگذاری میشود(ترومبین یک ماده شیمیایی است که می‌تواند خون را لخته کند) این صفحه در حالی که ترومبین در داخل آن تحت حفاظت است، به داخل یک لوله تزریق میشود.
محققان ذرات کوچکی از DNA را که به طور خاص با سلول‌های تومور پیوند داده شده‌اند را به انتهای لوله DNA الصاق می‌کنند، این ذرات همانند نوعی راهنما برای نانو روبات‌های DNA نقش ایفا می‌کنند. در این روش وقتی نانو روبات‌ها به یک ارگانیسم معرفی می‌شوند، در اطراف می‌گردند و وقتی ذرات راهنمای DNA با مولکول‌های مرتبط با تومور تماس پیدا کنند آنها را شناسایی کرده و به آنها می‌چسبند. به این ترتیب لوله DNA باز میشود، و ترومبین‌ها نیز با سلول‌های تومور تماس پیدا می‌کنند. سپس ترومبین، خون مصرفی تومور را لخته می‌کند، بنابراین، راه ورود مواد غذایی به سلول‌های تومور بسته شده و در نهایت سلول‌ها از بین می‌روند.
محققان برای آزمایش نانو روبات‌های خود، آنها را به بدن موش‌های آلوده به سلول‌های سرطان پستان، تخمدان، ملانوما و سرطان ریه انسانی تزریق کردند. در تمامی موارد، نانوروبات‌ها باعث افزایش عمر موش‌ها و کاهش یا از بین رفتن سرعت رشد تومورها در آنها شد. علاوه بر این، در مورد آزمایش ملانوما، به نظر میرسد نانو روبات‌ها قادر هستند از گسترش یافتن ملانوما به کبد جلوگیری کنند، در مورد سرطان ریه هم مشاهده شد که پس از کاهش یافتن سرعت رشد تومور، ریه توانایی ترمیم خود را پیدا می‌کند.
البته اگر خود نانوروبات‌ها برای بدن انسان خطر آفرین نباشند، استفاده از آنها برای درمان تومورها موجه خواهد بود. تیم تحقیقاتی دریافته که روبات‌ها نمی‌توانند خون خارج از تومور را لخته کنند و در موش‌ها و خوک‌هایی که رویشان آزمایش شده، با هیچ واکنشی از سوی سلول‌های ایمنی بدن روبرو نشدند.
با اینکه استفاده از روش درمانی به کمک نانو روبات‌ها هنوز در مرحله آزمایشی قرار داشته و روی انسان امتحان نشده است، امید زیادی را برای درمان تومورها متوجه خود ساخته‌اند. گوانگجون نی(Guangjun Nie)، یکی از محققان این پروژه اظهار می‌کند “تحقیقات ما نشان داده نانو ذرات مبتنی بر DNA روشی طمئن و موثر برای درمان سرطان هستند. ما هم اکنون با یک شرکت بیوتکنولوژی همکاری می‌کنیم تا این فناوری انقلابی را به یک روش درمانی ضد تومور قابل قبول تبدیل کنیم”.
