ستاره‌ها معمولاً هسته اصلی فضای گرم خانواده‌ای از سیاره‌ها هستند. ولی گاهی وضعیت طوری می‌شود که صاحب خانه هم باید از خانه فرار کند. ستاره‌ای جوان و پر نور که اخیراً توسط ستاره شناسان مورد بررسی قرار گرفته از همین دسته است. چرا؟ اگر یک سیاهچاله گرسنه در خانه منتظر شما باشد، چاره‌ای جز فرار باقی نمی‌ماند.
ستاره جوان ما PG 1610+062 نام دارد. این ستاره اولین بار در سال ۱۹۸۶ کشف شد. ولی تا کنون نتوانسته بود توجه ستاره شناسان زیادی را به خود جلب کند. بعد از گذشت ۳ دهه، نگاهی دوباره به این ستاره مشخص کرده است که این ستاره جوان یکی از سریع‌ترین ستاره‌هایی است که تا کنون در کهکشان راه شیری یافت شده است. محاسبات نشان می‌دهند که این ستاره با سرعتی حدود ۲ میلیون کیلومتر بر ساعت در حال حرکت است. البته این سرعت هنوز هم برای فرار از جاذبه قدرتمند کهکشان نیست ولی برای فرار کردن از دست سیاهچاله در تعقیب آن کافی بوده است.
اینکه چطور ستاره جوان به چنین سرعت سرسام آوری رسیده دلایل متفاوتی می‌تواند داشته باشد. مثلاً ممکن است این ستاره جزوی از یک سیستم دوگانه بوده باشد. یعنی ستاره جوان در حرکتی متقابل با یک شی دیگر (مثلاً یک ستاره دیگر) به دو هم می‌چرخیده‌اند ولی به دلایلی شی مقابل از بین رفته و این ستاره به بیرون پرتاب شده است.
شریک ستاره جوان ممکن است به علت یک سوپرنوا از بین رفته باشد یا مرگ آن به دست یک ابر سیاهچاله رقم خورده باشد. با این حال باید گفت مورد ستاره جوان PG 1610+062 کمی عجیب است. با توجه به جرم، سرعت و محل اولیه این ستاره، می‌توان گفت این ستاره در دو قدمی یک سیاهچاله متوسط (نه غول پیکر!) در مرکز کهکشان راه شیری بوده، که شریکش را بلعیده شده است. سرعت حرکت ستاره جوان بسیار زیاد است، ولی نه آن‌قدر که انتظار می‌رود! این نشان می‌دهد ستاره مدتی با سیاهچاله در کشمکش بوده است. یعنی سیاهچاله حدود فقط چند میلیون برابر سنگین‌تر از ستاره بوده است (ابر سیاهچاله‌ها چندین میلیون میلیارد برابر سنگین‌تر از خورشید ما هستند!)
آنچه معما را پیچیده‌تر می‌کند آن است که فعلاً دانشمندان هیچ ردی از یک سیاهچاله متوسط در راه شیری پیدا نکرده‌اند! این ستاره جوان نشان می‌دهد که سیاهچاله‌های متوسط ممکن است واقعاً در کهکشان ما وجود داشته باشند.
منبع: livescience
