محققان دانشگاه لانژو در چین یک شارژر بی‌سیم قابل‌تجزیه ساخته‌اند که می‌تواند به‌طور ایمن در بدن انسان کاشته شود. این شارژر حاوی مقادیر کم روی و منیزیم است تا به‌راحتی در بدن تجزیه شود. به‌این ترتیب پس از اتمام عملکرد، نیازی به حذف یا تعویض این دستگاه نخواهد بود. از این شارژر برای تأمین انرژی ایمپلنت‌هایی مانند ضربان‌سازهای قلب استفاده خواهد شد.
یکی از مزیت‌های اصلی این شارژر، قابلیت زیست‌تخریبی آن است. این ویژگی باعث می‌شود که این شارژر پس از اتمام عملکرد، به‌طور طبیعی در بدن تجزیه شود و نیازی به جراحی برای برداشتن آن نباشد.
دستگاه‌های منبع انرژی قابل‌تجزیه قبلاً نیز ساخته شده بودند، اما ظرفیت ذخیره‌سازی انرژی محدودی داشتند و درنتیجه دستگاه برای زمان کمی مورد استفاده قرار می‌گرفت. گاهی اوقات نیز اندازه این دستگاه‌ها برای تولید انرژی مورد نیاز وسایل زیست‌پزشکی نامناسب بود.
محققان دانشگاه لانژو اما طرح ساده‌ای را پیشنهاد کردند که نه تنها می‌تواند ذخیره انرژی بالایی داشته باشد، بلکه ساختاری نرم دارد تا با اشکال مختلف بافت‌ها و اندام‌ها در قسمت‌های گوناگون بدن سازگار شود.
این دستگاه جدید شامل یک سیم‌پیچ منیزیم، یک شارژر و ابرخازن‌های هیبریدی یون زینک است که به‌عنوان ماژول‌های ذخیره انرژی کار می‌کنند. سیم‌پیچ منیزیم دیگری در بالای پوست در محل ایمپلنت قرار می‌گیرد که به‌عنوان یک سیم‌پیچ انتقال‌دهنده عمل می‌کند و به شارژ بی‌سیم ایمپلنت کمک می‌کند.
محققان برای آزمایش عملکرد این سیستم، آن را در موش‌های آلوده به تب ناشی از مخمر کاشتند. سپس این دستگاه یک داروی ضدالتهابی برای کنترل تب آزاد کرد و محققان دیدند که دمای بدن موش‌های دارای ایمپلنت، به پایین‌تر از دمای بدن موش‌های بدون ایمپلنت رسید.
این دستگاه می‌تواند در آینده برای تأمین انرژی ایمپلنت‌های پزشکی مختلف مانند ضربان‌سازهای قلب، پمپ‌های انسولین و دستگاه‌های شنوایی استفاده شود. همچنین می‌توان از آن برای انتقال دارو در بدن استفاده کرد.
