این اولین‌بار نیست که لوب فرضیه‌ی بازدید بیگانگان پیشرفته از منظومه‌ی شمسی را مطرح می‌کند؛ چراکه پنج سال پیش، او و شموئل بیالی، دیگر پژوهشگر دانشگاه هاروارد، بیان کردند که جرم بین‌ستاره‌ای عجیب معروف به اوموآموا که اواخر سال ۲۰۱۷ در منظومه‌ی شمسی گردش کرد، کاوشگر بیگانه‌ی خودمختاری شبیه به بادبان خورشیدی بود. مقاله‌ی آن‌ها درباره‌ی این جرم توجه رسانه‌ها را جلب کرد و جامعه‌ی علمی آن را تحسین و از آن انتقاد نیز کردند.
اکنون لوب با حمایت چارلز هاسکینسون، مولتی‌میلیونر ارزهای دیجیتال، سفری اکتشافی را در اقیانوس آرام با هدف بازیابی IM1 هدایت می‌کند. تاکنون، خدمه‌ی بیش از ۵۰ گوی مغناطیسی کوچک از جنس آهن و منیزیوم و تیتانیوم را از آب بیرون آورده‌اند که ممکن است تکه‌هایی از شهاب مدنظر آن‌ها باشند.
لوب به‌تازگی در پستی وبلاگی این گوی‌ها را احتمالاً به‌دلیل محتوای پایین نیکل که یکی از عناصر رایج در شهاب‌سنگ‌ها است، «غیرعادی» توصیف کرد. بااینحال، بسیاری از دانشمندان درباره‌ی منشأ گوی‌ها تردید دارند و می‌گویند آن‌ها ممکن است به گلوله‌ی آتشینی که سال ۲۰۱۴ سقوط کرد، اصلاً ارتباطی نداشته باشند.
پیتر براون، متخصص شهاب‌سنگ از دانشگاه وسترن انتاریو کانادا، به لایو ساینس گفت: «یک قرن است می‌دانیم اگر چنگکی مغناطیسی را بردارید و به کف اقیانوس بفرستید، کره‌های فرازمینی را بالا خواهید آورد. چنین بقایایی در طول میلیون‌ها سال به‌وسیله‌ی شهاب‌هایی انباشته شده‌اند که تکه‌های ریز فلز مذاب را هنگام عبور برفراز زمین رها کرده‌اند. با درنظرگرفتن تغییر جریان‌های اقیانوسی و حرکت‌های رسوبی، اساساً غیرممکن است که بگوییم این کره خاص حاصل رویداد خاصی است.»
براون به‌تازگی در مقاله‌ای منشأ بین‌ستاره‌ای IM1 را رد کرد. این ادعا که شهاب‌سنگ مذکور از خارج از منظومه‌ی شمسی آمده است، مبتنی‌بر سرعت غیرعادی آن هنگام ورود به اتمسفر زمین است. بااینحال به‌گفته‌ی براون، در سرعت‌های بیشتر حسگرهای سرعت دولت ایالات متحده معمولاً سرعت را بیش‌از‌حد واقعی برآورد می‌کنند. همچنین، سرعت کمتر به ظاهر روشن غیرعادی جرم منجر خواهد شد و با شهابی فلزی که با سرعت بیش از ۱۶۰ هزار کیلومتر‌بر‌ساعت حرکت می‌کند، مطابقت ندارد.
گفتنی است که این‌بدان معنا نیست که شهاب‌سنگ از منظومه‌ی ستاره‌ای دیگری نشئت نگرفته است و فقط باید گفت نیازی نیست از منظومه‌ی دیگری باشد. با اینکه براون حدود ۲۰ سال را صرف جست‌وجوی چنین برخوردهای احتمالی کرده است، تا‌به‌امروز هیچ برخورد شهاب‌سنگی بین‌ستاره‌ای تأییدشده‌ای را روی زمین شناسایی نکرده است.
بیشتر جامعه‌ی علمی درباره‌ی این موضوع تردید دارند که گوی‌های مذکور شواهدی از تکنولوژی فرازمینی باشد. براون گفت: «این نتیجه بسیار جالبی خواهد بود؛ اما هیچ مدرکی نمی‌بینم که چنین فرضیه‌ی غیرمتعارفی را تأیید کند.»
ChatGPT
یک مفکره جدید درباره بازدید بیگانگان پیشرفته از منظومه شمسی در حال بررسی است. این مفکره نخستین بار نیست که مطرح شده است. چند سال پیش، یک پژوهشگر دانشگاه هاروارد به نام لوب و همکارش بیالی، یک جسم بین‌ستاره‌ای عجیب را که با نام اوموآموا شناخته می‌شد و در سال ۲۰۱۷ در منظومه شمسی حضور داشت، به عنوان یک کاوشگر بیگانه خودمختار که شبیه به بادبان خورشیدی بود، توصیف کردند. این مقاله برای رسانه‌ها جذابیت داشت و جامعه علمی هم به آن توجه کرد و هم تحسین و هم انتقاد نسبت به آن داشت.
اکنون لوب با حمایت چارلز هاسکینسون، یک میلیونر در حوزه ارزهای دیجیتال، یک سفر کاوشی در اقیانوس آرام را به سمت بازیابی IM1 هدایت می‌کند. تاکنون، تیم او بیش از ۵۰ گوی مغناطیسی کوچک ساخته از آهن، منیزیوم و تیتانیوم از آب بیرون آورده است که احتمالاً شامل تکه‌هایی از شهاب‌سنگ است.
لوب اخیراً در یک پست وبلاگی این گوی‌ها را به دلیل محتوای پایین نیکل که یکی از عناصر شهاب‌سنگ‌ها است، به عنوان “غیرعادی” توصیف کرده است. با این حال، بسیاری از دانشمندان شک دارند که این گوی‌ها ممکن است به گلوله‌ی آتشینی که در سال ۲۰۱۴ سقوط کرد، ارتباطی نداشته باشند.
یک متخصص شهاب‌سنگ به نام پیتر براون از دانشگاه وسترن انتاریو کانادا، در یک مصاحبه گفت: “صد سال است که می‌دانیم اگر یک چنگک مغناطیسی را از اقیانوس برداریم، مواد بین‌ستاره‌ای را به سطح آورده‌ایم. این نوع بقایا در طول میلیون‌ها سال توسط شهاب‌ها به زمین آورده شده‌اند که در زمان عبور از جو به صورت فلز مذاب رها شده‌اند. با توجه به تغییرات جریان‌های اقیانوسی و حرکت رسوب‌ها، عملاً ناممکن است که بگوییم این مواد به خاطر رویداد خاصی وجود دارند.”
براون همچنین در یک مقاله منشأ بین‌ستاره‌ای IM1 را رد کرده است. این ادعا مبتنی بر سرعت غیرعادی شهاب‌سنگ هنگام ورود به اتمسفر زمین است. با این حال، براون می‌گوید که در سرعت‌های بالاتر، حسگرهای سرعت دولت ایالات متحده معمولاً سرعت را از واقعیت بیش‌از‌حد تخمین می‌زنند. همچنین، سرعت کمتر با ظاهر روشن و غیرعادی جسم منجر به تطابق نمی‌شود و با یک شهاب فلزی که با سرعت بیش از ۱۶۰ هزار کیلومتر در ساعت حرکت می‌کند، سازگار نیست.
مهم است به این نکته اشاره کنیم که این به معنای نبودن منشأ بین‌ستاره‌ای شهاب‌سنگ نیست و فقط به این معناست که از منظومه ستاره‌ای دیگری نیامده است. با وجود اینکه براون در حدود ۲۰ سال در تحقیقات برخوردهای بین‌ستاره‌ای احتمالی صرف کرده است، تا کنون هیچ برخورد بین‌ستاره‌ای تأییدشده‌ای را شناسایی نکرده است.
بسیاری از اعضای جامعه علمی تردید دارند که این گوی‌ها شواهدی از تکنولوژی فرازمینی باشند. براون می‌گوید: “این یک نتیجه جالب خواهد بود، اما هیچ مدرکی وجود ندارد که این فرضیه غیرمعمول را تأیید کند.”
