برای دسترسی به قسمت اول مقاله حالت های نورسنجی دوربین روی این لینک کلیک کنید.
4. اندازه گیری جزئی
آن را در دوربین‌های کنون پیدا می‌کنید. شباهت زیادی به اندازه گیری نقطه‌ای دارد. تنها تفاوت بزرگ‌تر شدن ناحیه است. به جای 2.5 درصد سوژه می‌تواند تا 6.5 درصد از کادر را اشغال کند.
یک گزینه خوب برای عکاسی از حیات وحش و طبیعت حساب می‌شود. زمانی که سوژه بخشی از کادر را اشغال می‌کند و پس زمینه از نظر روشنایی تفاوت زیادی با سوژه دارد.
5. اندازه گیری وزن برجسته
آن را در دوربین‌های نیکون پیدا می‌کنیم. این روش نورسنجی بیش‌ترین اهمیت را به هایلایت‌ها می‌دهد. دوربین مطمئن می‌شود که نور بیش از حد تصویر را خراب نکند.
یک راه حل عالی برای ثبت تصاویر با کنتراست بالا است. زمانی که عکاس می‌خواهد جزئیات را تا حد ممکن حفظ کند. درست مثل زمانی که صحنه با نورافکن روشن شده باشد.
6. اندازه گیری به روش میانگین تمام صحنه
آن را در دوربین‌های سونی پیدا می‌کنیم. مانند اندازه گیری به روش ارزیابی است. یک میانگین از تمام صفحه گرفته می‌شود اما هیچ منطقه‌ای در اطراف نقطه فوکوس در اولویت قرار نمی‌گیرد.
در کجا استفاده می‌شود؟ زمانی که بخواهید تنظیمات نوردهی تمام فریم‌ها را به شکل یک دست نگه دارید. حتی اگر سوژه حرکت کند یا ترکیب تغییر کند.
حالت اندازه گیری تنها شروع ماجرا است
دوربین‌های مدرن محدوده پویایی تصویر را به مقدار دیوانه کننده افزایش می‌دهند. برخی کاربران می‌گویند: با افزایش محدوده پویایی، نورسنجی اهمیت خود را از دست می‌دهد.
به نظر ما نورسنجی در هر شرایط اهمیت دارد. چراکه ثبت یک عکس عالی بسیار آسان‌تر از تبدیل یک عکس با نوردهی ضعیف به تصویری متعادل است.
اصلاح نوردهی غیر ممکن نیست اما پیشنهاد می‌کنیم نوردهی عکس را از ابتدا در بهترین حالت تنظیم کنید. کوچک‌ترین نکته مثبت، کاهش زمان ویرایش است.
آیا در حالت تنظیمات دستی عکاسی می‌کنید؟ حالت نورسنجی، شرایط نوردهی را مشخص نمی‌کند. عکاس باید به تنهایی سرعت شاتر، دیافراگم و حساسیت ISO را بررسی کند.
عکاسان حرفه‌ای در کنار انتخاب یک حالت نورسنجی مشخص برای یک صحنه با نوردهی سخت، از جبران نوردهی به عنوان ابزاری خوب کمک می‌گیرند.
برای مثال: به عکاسی از یک صحنه کاملا سفید یا سیاه فکر کنید. عکاس ممکن است نوردهی نهایی را به ترتیب با استفاده از ویژگی جبران نوردهی دوربین بر اساس بازتاب 18 درصد تنظیم کند.
در ادامه یک مثال بر اساس یک صحنه سفید دیده می‌شود.
با استفاده از تنظیمات نوردهی دوربین، یک صحنه کاملا سفید کم نوردهی می‌شود.
استفاده از جبران نوردهی (exposure compensation) می‌تواند نوردهی نادرست دوربین را اصلاح کند.
در ادامه یک مثال بر اساس صحنه کاملا مشکی را مشاهده می‌کنیم.
یک صحنه بسیار تاریک توسط دوربین بیش از حد نوردهی می‌شود. به همین دلیل رنگ‌ها طبیعی بودن خود را از دست می‌دهند.
استفاده از جبران نوردهی می‌تواند نوردهی صحنه را به مقدار قابل توجه اصلاح کند.
نتیجه گیری
یک عکاس باید بتواند به خوبی از حالت‌های نورسنجی استفاده کند. در کنار آشنایی کامل با حالت‌های نورسنجی باید شرایط خاص را تشخیص داده و بتواند آن شرایط را اصلاح کند.
برای یادگیری کار باید دوربین را در دست گرفته و در شرایط مختلف عکاسی کنید. دوربین شما در شرایط مختلف چه واکنشی نشان می‌دهد؟ آن را درک کنید.
برای ثبت یک عکس این سوال را از خود بپرسید: آیا تعادل مناسبی بین رنگ سفید و مشکی وجود دارد؟ فاصله رنگ مشکی و سفید در تصویر به چه شکل است؟
اگر تعادل وجود ندارد از نورسنجی نقطه‌ای کمک بگیرید. نقطه نورسنجی را در بخش‌های مختلف تصویر قرار دهید. در کدام حالت تعادل ایجاد می‌شود؟ دلیل ایجاد تعادل را درک کنید.
منبع: petapixel.com
