شما هم مانند ایلان ماسک به معماری فضایی فکر می‌کنید؟ او می‌گوید: انسان برای زنده ماندن باید به سیارات دیگر سفر کند. ما به جز زمین برای زندگی و کار به یک خانه جدید نیاز داریم: خارج از زمین، در عمق فضا، روی یک سیاره در کهکشان دیگر.
ما به افراد زیادی نیاز داریم تا برای زندگی خانه بسازند. ادارات، آپارتمان‌ها و مراکز خرید فضایی چه شکل و ترکیبی خواهند داشت؟ حمل و نقل در فضا چطور انجام می‌شود؟
باید زندگی خود را تمام و کمال در یک سیاره دیگر تصور کنیم. شکل جدید از معماری ایجاد خواهد شد. شکلی که به آن معماری فضایی می‌گوییم. خوشبختانه انسان‌های پیشرو به این بخش از بازی هم فکر کرده‌اند.
ایده معماری فضایی
اولگا بانووا مدیر مرکز بین المللی معماری فضایی ساساکاوا (SICSA) است. صد البته که در جیب او یک کارت ویزیت با عنوان: معمار فضایی پیدا نمی‌کنیم. این موضوع از اواخر دهه 1980 وجود داشته.
فکر می‌کنید محل تولد این ایده کجاست؟ دانشگاه هیوستون آمریکا! اگر از مرکز SICSA مدرک معماری خود را دریافت کنید، کارشناس ارشد معماری فضایی حساب می‌شوید.
روند آن‌ها بزرگ و گسترده نیست. هر سال تنها چند دانشجو جذب میکنند. درست مانند هر برنامه فضایی قدم به قدم رشد می‌کند و بزرگ می‌شود. افرادی که به زندگی در آسمان‌ها فکر میکنند، این برنامه را کاملا جدی می‌دانند.
به نظر آن‌ها: ما نمی‌توانیم برای همیشه در خانه بمانیم و فکر کنیم که تمام دنیا به همین شکل باقی می‌ماند. ما، زمین، خورشید و کهکشان در حال تغییر و حرکت است. باید درک بهتری از شرایط اطراف خود داشته باشیم.
معماری فضایی چیست؟
معنای آن با اسم آن گره خورده است. معماری فضایی تئوری و عمل ساخت یک محیط مسکونی در فضای خارج از زمین معنی می‌شود. شامل: محیط زندگی و کار، زیستگاه‌ها و وسایل نقلیه.
آن‌ها زندگی ما را در فضا تکرار میکنند. بازارهای میان ستاره‌ای را تصور کنید. همان تصویری که در جنگ ستارگان یا دیگر فیلم و سریال‌های فضایی مشاهده می‌کنیم.
مشکلات آن‌ها شباهتی به مشکلات معماری روی زمین ندارد. گاهی اوقات حتی رویا پردازی به خط پایان خود می‌رسد. ما حتی نمی‌دانیم در مورد چه مواردی رویا بسازیم!
به کمبود اکسیژن یا شرایط هوای یک سیاره فکر کنید. تمام الگوهای امروزی ما از آب و هوا خارج از زمین اعتباری ندارد. آب و هوای شهر تهران به یک ساختمان آسیب وارد می‌کند.
نور خورشید و تغییرات دما روی زمین و در یک سیاره دیگر قابل مقایسه نیست. برای ساخت یک ساختمان به مصالح نیاز داریم. مصالح چطور باید تامین شود؟ ارسال خاک و سیمان به فضا منطقی به نظر نمی‌رسد.
ایجاد یک فضا برای زندگی پایدار در آسمان یک حرکت جسورانه است. اتفاقی که قابل مقایسه با دستاوردهای گذشته انسان نیست. از طرفی به خودتان نگاه کنید. زندگی شما هیچ شباهتی به پدربزرگ شما ندارد.
انسان از تمام مشکلات با سربلندی خارج شده است.
چالش‌های پیش رو
ما بخشی از مشکلات را می‌شناسیم و از بخشی دیگر هیچ تصوری نداریم. در معماری فضایی مهندسان صنایع، هوا و فضا، هوانوردی، فیزیک، هندسه، ریاضیات، علوم رایانه، زیست شناسی و دیگر علوم نیاز است.
ما باید سوال بپرسیم. سوالات بسیار مهم مانند: بادها در آن سیاره چطور حرکت میکنند؟ گرانش چطور کار می‌کند؟ چطور می‌توانیم غذا تولید کنیم؟ شاید بتوانیم با ساختن ساختمان‌ها در بیابان‌های زمین بخشی از فضای بی رحم را شبیه سازی کنیم.
یک معمار فضایی یک جعبه ابزار به اندازه کره زمین نیاز دارد. رییس سابق انجمن می‌گوید: معماری فضایی برای افراد ترسو نیست. برای این کار باید در شرایط سخت قرار بگیریم.
فاصله انسان و مرگ تنها یک حباب خواهد بود. یک حباب که روحیه زندگی داشته باشد. انسان یک سیستم ماشینی و بی روح نیست. برای 20 سال است که به یک ایستگاه فضایی رفت و آمد داشته‌ایم.
بانووا تمام داستان را خلاصه کرد: ما بیش‌تر از پاسخ، سوال داریم. دانشجوی این رشته تمام مدت زیر تیغ چالش‌ها قرار می‌گیرد. دانشجویان باید زمینه مورد علاقه خود را پیدا کنند. با یک درخت بی پناه در میان باد رو به رو هستیم.
