تحقیقات جدید نشان داده والدین نباید نگران این باشند که کودک ۶ تا ۱۲ ماهه آنها در طول شب نمی‌خوابد.
جوانانی که تازه صاحب فرزند می‌شوند انتظار دارند نوزادشان در شش ماهگی تمام طول شب را بخوابد. در حقیقت، آنها همواره از پزشک متخصص اطفال و سایرین این را می‌شنوند که تثبیت خواب کودک از بدو تولد اهمیت زیادی دارد. اما محققان یک مطالعه جدید که در مجله Pediatrics چاپ شده دریافتند که درصد زیادی از کودکان سالم در شش ماهگی یا حتی در یک سالگی به این تثبیت خواب نمی‌رسند.
این تیم تحقیقاتی همچنین به مطالعه این موضوع پرداخته که آیا در اطفالی که 6 یا 8 ساعت به طور متوالی نمی‌خوابند، احتمال وجود مشکلات روانی و ذهنی هست یا خیر و هیچ دلیلی برای اثبات این که این نوزادان از چنین مشکلاتی رنج می‌برند نیز یافت نشد. محققان همچنین متوجه شدند بین بیدار ماندن نوزادان در طول شب و خلق و خوی مادر پس از تولد فرزند هیچ ارتباطی وجود ندارد.
تعداد دفعات خواب
محققان اطلاعات موجود مربوط به مشکلات و آسیب‌های ذهنی مادران و مشکلات عصبی مربوط به تولد را مورد بررسی قرار دادند. برای انجام این تحقیقات در کلینیک مامایی مونترال، کبک، همیلتون و انتاریو به بررسی بیماران پرداختند.
آنها توانستند مواردی را مشاهده کنند که در آن، نوزاد شش یا هشت ساعت در طول شب بدون وقفه می‌خوابد. میزان خواب 388 نوزاد شش ماهه و 369 کودک یک ساله در این مطالعه مورد تجزیه و تحلیل و اندازه گیری قرار گرفت.
در نوزادان شش ماهه، طبق گزارشی که ارائه شد 38 درصد نوزادان با رشد معمولی، حداقل شش ساعت خواب بی‌وقفه در طول شب را تجربه نکرده بودند. بیش از نیمی از نوزادان (57 درصد) خواب هشت ساعته در شب نداشتند. در دوازده ماهگی، 28 درصد از کودکان هنوز هم شش ساعت بی‌وقفه خواب در طول شب را نداشتند. 43 درصد آنها نیز از خواب هشت ساعته بی‌بهره بودند.
محققان متوجه شدند الگوی خواب نوزادان دختر و پسر با هم متفاوت است. در شش ماهگی درصد دخترانی که هشت ساعت در شب می‌خوابیدند از پسران بیشتر بود (درصد دخترانی که هشت ساعت در شب می‌خوابیدند 48 درصد بود در حالی که این درصد در بین پسران به 39 می‌رسید).
محققان نتوانستند مدرکی پیدا کنند که نشان دهد نخوابیدن نوزادان در طول شب به خلق و خوی مادر پس از تولد فرزند ارتباط دارد. اما به این واقعیت پی بردند که کودکانی که شش یا هشت ساعت در شب نمی‌خوابند شیر بیشتری نسبت به سایر نوزادان تغذیه می‌کنند. این موضوع هم برای مادران و هم نوزادان مزایای زیادی در پی دارد.
یک استاندارد طلایی جدید
خواب شبانه در نوزادان شش تا دوازده ماهه به عنوان یک استاندارد طلایی در کشورهای غربی محسوب می‌شد. در واقع، آموزش خواب رفتاری در بین والدین و متخصصان آنها را به این سمت سوق می‌داد که کودکان را تشویق به خوابیدن کنند.
اما سرپرست این تحقیق، ماری-هلن پنستری از دانشگاه مک‌گیل امیدوار است که نتایج این تحقیق باعث شود برخی از نگرانی‌های والدین از بین برود.
به گفته پنستری “یافته‌های ما از این مطالعه نشان می‌دهد آگاهی والدین از توسعه معمول چرخه خواب نوزاد و متغیرهای دخیل در آن و عدم تمرکز آنها روی روش‌های استرس‌زا مانند واکنش کند به گریه، یک مزیت خواهد بود”.
او در ادامه سخنان خود عنوان می‌کند “محرومیت مادر از خواب اغلب باعث شده از مداخلات رفتاری برای خواب نوزاد حمایت شود، اما شاید تعداد ساعات بیداری مادران در شب و تعداد کل ساعاتی که نوزاد در طول روز می‌خوابد شاخص بهتری برای پیش‌بینی میزان آسودگی مادران باشد. این موارد باید در تحقیقات بعدی مورد بررسی قرار بگیرند”.
