نکات مثبت و منفی نمایشگر OLED: اوج مهندسی با چند مشکل

بیش‌تر مردم به چشم بهترین فناوری نمایشگر، OLED را نگاه می‌کنند. اگر بپرسید بهترین تلویزیون برای خرید کدام است؟ می‌گویند: OLED.

این فناوری چند ساله گذشته را با پیشرفت سپری کرده است. از طرفی برخی از تولید کنندگان از OLED استقبال نکردند. چراکه این فناوری هم‌چنان کامل نیست.

در ادامه برای آشنایی با نکات مثبت و منفی OLED روکیدا را همراهی کنید.

نکات مثبت

1. تلویزیون‌های OLED در کنتراست معجزه می‌کنند

نسبت کنتراست در یک تلویزیون OLED بی نهایت است. مشکی واقعاً به رنگ مشکی نمایش داده می‌شود. در این نوع نمایشگر، هر پیکسل نور مورد نیاز خود را تولید می‌کند.

در واقع نمایشگرهای OLED نیازی به نور پس زمینه ندارند. اگر معیار رقابت رنگ مشکی و کنتراست باشد، برنده با اختلاف مشخص شده، ادامه مقاله را نخوانید!

زمانی که تصویر رنگ سیاه را نمایش می‌دهد، پیکسل‌ها در آن قسمت خاموش می‌شوند. پیکسل خاموش یعنی هیچ نوری در آن قسمت وجود ندارد.

نسبت کنتراست فاصله بین روشن‌ترین و تاریک‌ترین قسمت نمایشگر را نشان می‌دهد. رنگ مشکی در نمایشگر OLED عدد 0 نیت را نشان می‌دهد.

در ریاضی نمی‌توانیم عددی را بر صفر تقسیم کنیم. در نتیجه نسبت کنتراست بی نهایت را نشان می‌دهد.

2. گسترده‌ترین زاویه دید

در زمان تماشای مسابقه فوتبال یا یک فیلم خانوادگی، تمام خانواده رو به روی تلویزیون قرار نمی‌گیرند. به هرحال عده‌ای با نمایشگر زاویه دارند.

زاویه نباید روی دید شما موثر باشد. تلویزیون‌های LCD در این زمینه ضعیف عمل می‌کنند. زاویه دید یک نمایشگر OLED قابل مقایسه با فناوری‌های دیگر نیست.

سامسونگ تلاش کرد با فناوری QLED وارد رقابت در این زمینه شود اما هم‌چنان فاصله زیادی وجود دارد. تخریب رنگ را هم باید در نظر بگیرید.

متاسفانه زمانی که با نمایشگر زاویه پیدا می‌کنید، رقبا رنگ‌ها را تخریب می‌کنند. با خرید یک نمایشگر OLED از هر زاویه بهترین کیفیت را مشاهده می‌کنید.

3. مصرف برق کم

این نوع نمایشگر نور پس زمینه ندارد. یعنی هر پیکسل، نور مورد نیاز خود را تامین می‌کند. اگر یک فیلم با صحنه‌های تاریک را تماشا کنید، مصرف برق قابل مقایسه با نمایشگرهای LCD نیست.

چراکه پیکسل‌ها برای نمایش رنگ مشکی خاموش می‌شوند. به محتوا باز می‌گردیم. آیا فیلم مورد نظر شما HDR است؟ نمایش این نوع از محتوا نور زیادی نیاز دارد.

نور زیاد به معنی مصرف برق بیش‌تر تمام می‌شود. به هرحال اگر شدت روشنایی را کاهش دهید، مصرف برق این نوع نمایشگر کم‌تر از رقبای LCD یا LED خواهد بود.

4. زمان پاسخگویی بسیار پایین

این قسمت برای طرفداران بازی اهمیت بالایی دارد. سرعت پاسخگویی بالا تاثیر خود را در بازی به خوبی نشان می‌دهد. قطعا گیمرها با این دوستان رابطه خوبی خواهند داشت.

زمان پاسخگویی یعنی چه؟ مقدار زمانی که یک پیکسل برای تغییر رنگ نیاز دارد. چه تاثیری در بازی‌ها دارد؟ تصویر در صحنه‌های پر جنب و جوش، واضح نمایش داده می‌شود.

سرعت پاسخگویی نمایشگرهای OLED معمولا در حدود 0.2 میلی ثانیه است. این عدد باعث خجالت زدگی نمایشگرهای LCD و QLED می‌شود.

میانگین زمان پاسخگویی رقبا در حدود 3.5 میلی ثانیه است. هیچ کدام از فناوری‌های دیگر در بازار توانایی رقابت با OLED را ندارند.

دلیل این واکنش سریع، روشن و خاموش شدن جداگانه هر پیکسل است.

5. فوق العاده نازک ساخته می‌شوند

به دلیل فناوری ساخت، می‌توانیم آن‌ها را واقعاً نازک تولید کنیم. بسته به مدلی که انتخاب می‌کنید، صفحه نمایشگر فوق العاده نازک خواهد بود.

البته که قسمتی از صفحه، برای قرار گرفتن پردازنده، اتصالات و بلندگو ضخیم خواهد بود. به طور میانگین ضخامت یک نمایشگر OLED در حدود 2.5 تا 3 میلی متر است.

برخی از تولیدکنندگان نمایشگرها را یک نواخت می‌سازند. این گروه از نمایشگرها به خوبی به دیوار می‌چسبد. ضخامت آن‌ها در حدود 2 میلی متر خواهد بود.

برای مقایسه: فناوری نئو QLED آخرین نسل از فناوری‌های رقیب به حساب می‌آید. ضخامت تلویزیون نئو QLED 4K سامسونگ 2.7 میلی متر است.

نکات منفی

1. شدت روشنایی متوسط

همانطور که از کیفیت تلویزیون‌های OLED تعریف کردیم، بدی‌های آن را هم می‌گوییم. این نوع نمایشگر شدت روشنایی بالایی ندارد.

حداقل مدل‌های متوسط در بازار شدت روشنایی متوسطی دارند. اگر تلویزیون شما در کنار پنجره قرار می‌گیرد، این موضوع آزاردهنده خواهد بود.

زمانی که محتوای HDR را تماشا می‌کنید، شدت روشنایی در محدوده 600 تا 800 نیت قرار می‌گیرد. این مقدار در نمایشگرهای QLED سامسونگ تا دو برابر افزایش پیدا می‌کند.

شدت روشنایی دو برابر در محتوای HDR به زیبایی تفاوت خود را نشان می‌دهد.

2. حساسیت بالا و خطر سوختن

یک مساله مهم در مورد این فناوری، آسیب پذیر بودن آن است. این نوع نمایشگر بر خلاف رقبا از مواد آلی ساخته می‌شود.

مشکلات آن شامل: سوختن پیکسل‌ها یا سایه انداختن تصویر روی نمایشگر است. برای مثال: شما یک شبکه را تماشا می‌کنید و بعد از مدتی شبکه را تغییر می‌دهید. برخی موارد مانند لوگو شبکه سر جای خود باقی می‌ماند.

این مشکل به دلیل تخریب شدن پیکسل‌ها اتفاق می‌افتد. پیکسل‌هایی که یک تصویر ثابت را نمایش می‌دهند زودتر از دیگر پیکسل‌ها آسیب می‌بیند.

متاسفانه تصویر ماندگار می‌شود. برای این که بتوانید تمام آسیب را مشاهده کنید، یک تصویر سفید را نمایش دهید.

نکته: در صفحه سفید تمام موارد بهتر نمایش داده می‌شود. برای تشخیص پیکسل سوخته یا موارد مشابه، از تصویر سفید کمک بگیرید.

تولید کنندگان ادعا می‌کنند که جلوی این اتفاق را می‌گیرند. پیشنهاد ما این است که مراقب باشید. خصوصا اگر از یک تلویزیون برای سال‌های طولانی کار می‌کشید.

3. گران است

قیمت نسل اول آن‌ها سر به آسمان گذاشته بود. آن قدر گران که مردم عادی سمت OLED نمی‌رفتند. به هرحال با گذشت زمان به حدود یک دهم قیمت زمان معرفی رسیدند.

از طرفی هم‌چنان یک نمایشگر OLED چندصد دلار گران‌تر از یک نمایشگر QLED تمام می‌شود. برای مثال: نمایشگر سامسونگ مدل QN90A با ابعاد 85 اینچ 4999 دلار قیمت دارد. در مقابل تلویزیون ال‌جی مدل C1 با ابعاد 83 اینچ 5999 دلار تمام می‌شود.

تلویزیون‌های OLED برای همه خوب نیستند

ما نکات مثبت و منفی ماجرا را به شما گفتیم. اگر می‌خواهید برای خرید یک نمایشگر کارت بانکی شما خالی نشود، این دوستان را نادیده بگیرید.

برای داشتن یک تصویر با کیفیت و قیمت مناسب، تلویزیون‌های QLED سامسونگ بسیار مناسب به نظر می‌رسند. روشنایی و طول عمر بیش‌تر را نمی‌‌توانیم نادیده بگیریم.

پیشنهاد می‌کنیم مقاله آشنایی با انواع نمایشگر را مطالعه کنید. در نهایت شما کدام نمایشگر را به خانه می‌برید؟ تجربیات خود را با کاربران روکیدا به اشتراک بگذارید.

منبع: makeuseof.com