رامین جعفری
فهرست عنوان‌ها
یکی از بخش‌های مهم طراحی بازی، سطح دشواری یا (difficulty) آن است، اما بسیاری از سازندگان بازی در این زمینه با مشکل مواجه شده اند. اما مسئله مهم اینجاست که آن‌ها چگونه می توانند سطح دشواری بازی را بهبود ببخشند؟
امروزه، بازی‌های مختلف با سطح دشواری یا (difficulty) ملایم و در حد متوسط، حس کسل‌کننده و بدون هیجانی را تلقین می‌کنند. حتی سطح‌های دشواری «آسان»، «متوسط» و «سخت» کمتر باعث ایجاد چالش‌های منحصربه‌فرد شده و بیشتر با درجه خون بیشتر دشمن‌ها و بیشتر شدن قدرت صدمه زدن آن‌ها تعریف می‌شوند.
اما سازندگان بازی چگونه می‌توانند سطح دشواری متفاوتی برای بازی‌های کامپیوتری ارائه کنند تا از خون بیشتر دشمنان بهتر باشد؟ ما در این مقاله به چهار راهکار اساسی اشاره می‌کنیم که سازندگان می‌توانند در این مورد به کار گیرند.
تعریف سطح دشواری “مناسب” در یک بازی کامپیوتری
به بیان ساده، سطح دشواری روشی است که در آن یک بازی نسبت به سطح مهارت شما، از شما می‌خواهد تا فعالیت‌هایی را به گونه مشخص انجام دهید.
جمله‌ی بالا تنها تعریف سطح دشواری “مناسب” در یک بازی کامپیوتری بود. هر بازی می تواند بدون استفاده از تعریف بالا، سطح دشواری مخصوص خود را تعریف کند. بازی‌هایی با سطح دشواری “مناسب” در یک بازی کامپیوتری دارای ویژگی‌های چالش‌برانگیز، جالب، سازنده و باارزش می‌باشد.
همچنین لازم به ذکر است که سطح دشواری ممکن است موضوع اصلی برخی از بازی‌ها نباشد و این اصلا مشکلی ندارد. با این حال، اگر یک بازی دارای گزینه‌های سطح دشواری باشد، بدین معناست که یا چالش‌هایی در بازی بوده و یا دلیلی برای دشواری در گیم‌پلی آن وجود دارد. پس باید کیفیت چالش ارائه شده در این بازی را ارزیابی کنید. در ادامه، ما چهار راهکار متناسب با بهبود سطح دشواری بررسی خواهیم کرد.
1. سطح دشواری مناسب در یک بازی کامپیوتری باید عادلانه باشد
سطح دشواری مناسب در یک بازی کامپیوتری باید برای کاربر عادلانه باشد. به بیان ساده‌تر، برد یا باخت در بازی باید تقصیر کاربر باشد و نه عوامل خود بازی.
به منظور منصف بودن، سازندگان بازی باید بین بازی‌هایی که می‌سازند تعادل برقرار کنند. آن‌ها همچنین باید اطمینان حاصل کنند که سیستم گیم پلی بازی، به روش صحیح کار می کنند.
به عنوان مثال، با یک غول بازی روبرو می‌شوید اما دوربین رفتار عجیب و متفاوتی دارد و نمی‌توانید موقعیت غول بازی را تشخیص دهید. در این وضعیت، همان اندازه که با غول بازی مبارزه می‌کنید، باید با سیستم بازی هم مبارزه کنید.
در مثالی دیگر، فرض کنید باید به صورت مخفی از کنار دشمنان خود عبور کنید. بازی از شما می‌خواهد تا مخفیانه از کنار تعدادی دشمن بگذرید، اما دشمنان بی دلیل شما را می‌بینند، آیا مخفی شدن بین دشمنان واقعا سخت است یا سیستم گیم‌پلی بازی با افزایش سطح دشواری خود خراب شده است؟
سازندگان باید سیستم بازی را با ثبات بسازند تا چالشی عادلانه فراهم کنند. اگر برای مبارزه با دشمنان بازی، مجبور به مبارزه با گیم‌پلی بازی باشید و ببازید، سطح دشواری این بازی فقط عامل خرابکاری بازی شماست.
2. سطح دشواری بازی کامپیوتری مناسب باید چالش‌های جالبی را فراهم کند
بازی‌هایی که با بالا بردن سطح دشواری فقط درجه خون دشمنان را بالا ببرند و یا یک فضا را به جای 10 دشمن با 20 دشمن پر کند، فرصت ایجاد چالش‌های جالب را از بین خواهند برد.
بازی‌هایی که سطح دشواری آن‌ها بدون تنظیمات پیش‌فرض باشند را می‌توان با روش‌های ارزشمند و جالبی چالش‌برانگیزتر کرد. به عنوان مثال می‌توان دشمن‌هایی از نوع جدید، پازل‌های جدید و یا دشمنانی ساخت که برای کشتن آن‌ها نیاز به استفاده از یک روش خاصی باشد.
برای مثال در بازی‌های Resident Evil از تنظیمات پیش‌فرض سطح دشواری استفاده نمی‌کند و با تغییر سطح دشواری به حالت سخت‌تر، نمی‌توانید با حافظه خود موقعیت آیتم‌های بازی (اسلحه، لوت و…) را حدس بزنید و این موضوع یک چالش جدید را فراهم می‌کند.
یا در بازی Ghost of Tsushima می‌توانید نوع دشمن را قبل شروع بازی اعلام کنید یا امتیاز بیشتری به دشمنان خود بدهید. سطح دشواری lethal در بازی Ghost of Tsushima، قدرت شما را نسبت به قدرت دشمنانتان را کمتر خواهد کرد و این موضوع باعث می‌شود تا مبارزات هیجان‌انگیرتری داشته باشید.
سطح دشواری مناسب در بازی‌های کامپیوتری، چالش‌های جدید و جالبی را برای شما به ارمغان آورده و به شما کمک می‌کند تا از بازی لذت بیشتری ببرید.
3. سطح دشواری بازی کامپیوتری مناسب باید درک عمیق‌تر بازی را تشویق کند
یک روش عالی برای افزایش سطح دشواری بازی این است که شما را تشویق کند تا عمیق‌تر با سیستم گیم پلی بازی ارتباط برقرار کنید.
نمونه درخشان این نوع سطح دشواری، بازی‌های سری Soulsbourne از کمپانی FromSoftware اعم از Dark Souls، Bloodborne و Sekiro: Shadows Die Twice است. این بازی‌ها دارای سطح دشواری سخت اما منطقی یا منصفانه هستند و باعث می‌شود تا حرکات باس‌ها و دشمنان بازی، تجهیزات، سلاح‌ها، آیتم‌ها و موارد دیگر قابل درک باشد.
با تعامل در این بازی، لذت داشتن حس پیشرفت در حرکات و سبک بازی خود را تجربه خواهید کرد. در این حالت حتی کار‌هایی مثل آسیاب کردن هم می‌تواند سرگرم کننده باشد زیرا شما همیشه در حال یادگیری، تطبیق و بهبود استراتژی خود در بازی هستید.
در بازی‌های نقش‌آفرینی مانند The Witcher 3، آشنایی با معجون‌ها، جوشانده‌ها و روغن‌های خاص می‌تواند باعث افزایش سطح دشواری باشد. در بازی Prey، خواندن ایمیل‌های متعدد داخل بازی، کتاب‌ها، یادداشت‌های مختلف و به طور کلی نگاه کردن دقیق به محیط می‌تواند به شما کمک کند تا اطلاعات مفیدی مانند رمزهای عبور، کدهای جدید و آشنایی با گیم‌پلی را در اختیار شما قرار دهد.
اگر یک بازی باعث یادگیری بیشتر شما و سپس این یادگیری باعث استفاده از تاکتیک های بی‌دردسر اما سریع در بازی می‌شود، مطمئنا لذت بیشتری از بازی خواهید برد.
4. سطح دشواری مناسب یک بازی کامپیوتری باید انگیزه‌دهنده باشد
یک بازی باید در وهله اول به شما انگیزه خوبی بدهد تا چالش‌های آن را به صورت جدی دنبال کنید.
روش‌های مختلفی برای انگیزه دادن به کاربر بازی وجود دارد. این انگیزه می‌تواند چیزی مثل گرفتن XP و یا دریافت لوت‌های کم‌یاب در بازی باشد. این جوایز باعث ایجاد احساس رضایت نسبت به دیدن نتیجه تلاش شما و یا قدردانی بیشتر از دنیای یک بازی می‌شود.
بازی‌ها انگیزه‌هایی برای مقابله با چالش‌های درون بازی فراهم می‌کنند. حتی اگر بازی را با سطح دشواری «متوسط» بازی کنید، ممکن است یک چالش اختیاری یا مینی بازی سخت جلوی راه شما بگذارد تا آن را کامل کنید. انجام مینی بازی بدون گرفتن جایزه شاید حسی را ایجاد نکند، اما یک آیتم منحصر به فرد درون بازی یا تعداد زیادی لوت کم‌یاب، مطمئنا این فعالیت را وسوسه انگیزتر می‌کند.
هنگام غلبه بر چالش، باید احساس موفقیت کنید و جوایز درون بازی باعث ایجاد این حس می‌شود. این جوایز می‌تواند وسایل اضافی اعم از لباس یا سایر امتیازات سرگرم‌کننده دیگر باشد. به یاد داشته باشید که اگر خود بازی ارزش بازی کردن نداشته باشد، هیچ جایزه‌ای ارزش هدر دادن وقت شما را ندارد.
طراح بازی کامپیوتری باید گزینه‌های سطح دشواری جالبی را در نظر بگیرد
ساخت سطح دشواری “عالی” برای سازندگان بازی، کار سختی است؛ چون مهارت هر کاربر بازی با دیگری کاملا متفاوت است. با این حال، این بهانه‌ی خوبی برای ایجاد چالش‌های غیرمنتظره نیست. صرف نظر از مهارتشان، گیمرها باید تجربه جذابی از بازی داشته باشند.
