یک ردیاب سلامت می‌تواند تعداد قدم‌ها تا ضربان قلب شما را دنبال کند. آن حسگرها برای موارد دقیق مناسب نیستند. مانند: ضعف افراد مسن، تشخیص سریع بیماری‌های کشنده و بررسی تاثیر داروها.
حتی برای بررسی عملکرد دقیق یک ورزشکار حرفه‌ای به دستگاه‌هایی با درجه پزشکی نیاز داریم. شاید کاری از دست ما ساخته نباشد اما مهندسان دانشگاه آریزونا یک راه حل را جست و جو کردند.
راه حل آن‌ها به ساخت یک دستگاه تمام شد. یک دستگاه که دنیای حسگرهای زیستی را زیر و رو کرد. دستگاه آن‌ها به شکل سفارشی و به صورت سه بعدی چاپ می‌شود. برای انجام کار بدن شما را اسکن می‌کنند.
نام دستگاه بیوسیمبیوتیک (Biosymbiotic) است. شارژ شدن آن به شکل بی‌سیم انجام می‌شود. فیلیپ گوتروف استادیار مهندسی زیست پزشکی به حساب می‌آید. او تیم ساخت دستگاه را رهبری می‌کند.
گوتروف با اعتماد به نفس کامل گفت: ما یک مفهوم جدید را معرفی کرده‌ایم. یک دستگاه که به شکل مستقیم برای یک شخص ایجاد می‌شود. استفاده از روند شارژ جدید باعث می‌شود تا دستگاه بدون مکث کار کند.
حسگرهای پوشیدنی امروز محدودیت‌های زیادی دارند. برای مثال: یک ساعت هوشمند به شارژ منظم نیاز دارد. آن‌ها روی مچ دست کاربران قرار می‌گیرند. قرار گرفتن روی مچ دست، جمع آوری اطلاعات را محدود می‌کند.
روش تصویر برداری از بدن افراد برای ساخت حسگر
تیم گوتروف با استفاده از انواع اسکن مانند MRI، سی تی اسکن و حتی تصاویر دقیق گرفته شده با تلفن همراه می‌توانند قطعات را تولید کنند. دستگاه سفارشی آن‌ها روی قسمت‌های مختلف بدن قرار می‌گیرد.
حسگرهایی را تصور کنید که روی بخش مشخصی از عضلات قرار می‌گیرند: چهار سر ران یا بخشی از بالا تنه. به اندازه گیری دمای مرکزی بدن فکر می‌کنید؟ یک حسگر را زیر بغل شخص قرار می‌دهیم.
تاکر استوارت دانشجوی دکتری مهندسی پزشکی است. او می‌گوید: حسگرهای جدید جمع آوری اطلاعات دقیق را ممکن می‌کند. این مقدار از دقت در جمع آوری اطلاعات هرگز با یک ساعت هوشمند ممکن نیست.
هر دستگاه برای یک شخص خاص ایجاد می‌شود. آن‌ها دستگاه خود را روی بدن یک فرد قایق سوار و دونده امتحان کردند. حسگرها با دقت بالا تغییر شکل عضلات را دنبال می‌کردند.
دقت اندازه گیری به مقداری است که تفاوت راه رفتن و بالا رفتن از پله‌ها نیز تشخیص داده می‌شود.
یک پارچه، بی‌سیم و بدون زحمت
آیا تیم گوتروف اولین افرادی هستند که به ابزارهای پوشیدنی سلامت فکر کرده‌اند؟ قطعا جواب خیر است. تنها باید بدانید که راه حل‌های دیگر حساسیت و دقت پزشکی را ندارند. نتایج به دست آماده از یک ساعت هوشمند معیار مناسبی برای یک پزشک نیست.
صد البته که برخی از انواع گجت‌های پوشیدنی مستقیم روی پوست قرار می‌گیرد. آن دسته از حسگرها با تعرق و نوسازی بافت پوست از بدن فرد جدا می‌شوند.
در نهایت به ابزارهای پیچیده فکر کنید. یک نمایشگر ECG باید از چند قسمت به بدن بیمار متصل باشد. اتصال با سیم حرکت کاربر را محدود می‌کند. هم‌چنین ردیابی وضعیت بیمار در طول روز تقریبا غیر ممکن خواهد بود.
دستگاه زیستی تیم گوتروف از هیچ نوع چسب استفاده نمی‌کند. نیروی خود را از یک سیستم بی‌سیم با بُرد چند متر دریافت می‌کند. یک واحد ذخیره انرژی در دستگاه وجود دارد.
حتی اگر از خانه خارج شوید، دستگاه ردیابی وضعیت سلامتی شما را ادامه می‌دهد. برای استفاده از آن دستگاه نیازی به آموزش نیست. در واقع کاری به کار دستگاه نداریم.
حسگرهای پوشیدنی به بدن شما متصل می‌شوند و آن‌ها را فراموش می‌کنیم. هدف آن‌ها بررسی شرایط بدنی در زندگی روزمره است. با پیشرفت فناوری، دنیای سلامت نیز تغییر می‌کند!
منبع: sciencedaily.com
