پس از انفجار راکت استارشیپ 9، ایلان ماسک مدیرعامل و مهندس ارشد اسپیس ایکس بالاخره سکوتش را شکست. او تأکید کرد که این پرتاب هرچند با شکست همراه بود، اما اطلاعات بسیار با ارزشی برای تیم مهندسی فراهم کرد.
این راکت از بوکا چیکا در تگزاس پرتاب شد. مرحله اول و دوم آن با موفقیت از هم جدا شدند. اما کمی بعد، بخشی از مأموریت به آتش کشیده شد. ماسک توضیح داد که بخش مهم این پرتاب، عملکرد مرحله دوم راکت بود. این بخش توانست پس از جداسازی، موتورهایش را روشن و سپس به درستی خاموش کند. به گفته او، اسپیس ایکس در نظر دارد تا از این به بعد فاصله زمانی بین پرتاب ها را کاهش دهد. مخصوصا که بین پرتاب هشتم و نهم بیش از دو ماه فاصله افتاده بود.
پرتاب های بعدی هر سه هفته یک بار انجام می شوند
در این پرتاب، اسپیس ایکس اهداف جاه‌طلبانه ای برای راکت و بوستر در نظر گرفته بود. در مرحله جدا شدن بوستر، از یک پروفایل کنترل شده استفاده شد. این روش باعث شد که بخشی از دریچه های روی قسمت بین دو مرحله مسدود شود تا حرکت بوستر در یک جهت خاص کنترل شود. این کار به صرفه جویی در مصرف سوخت کمک می کند.
همچنین بوستر Super Heavy با زاویه بیشتری وارد جو شد. این زاویه باعث افزایش مقاومت هوا شد و سرعت بوستر را هنگام سقوط کاهش داد. کاهش سرعت باعث شد موتورهای Raptor در زمان فرود، فشار کمتری را تحمل کنند و سوخت کمتری مصرف شود. یکی از اهداف مهم در این بخش، تست یک موتور پشتیبان هنگام فرود بود. اما راکت قبل از رسیدن به این مرحله منفجر شد و به مأموریت پایان داد.
برنامه های اسپیس ایکس برای مرحله دوم استارشیپ
مرحله دوم استارشیپ نیز اهدافی بلندپروازانه داشت. هرچند پرتاب نهم سومین پرواز این راکت بود، اما هنوز موفق نشده یک پروفایل پرتاب کامل را با موفقیت انجام دهد.
پیش از پرتاب، ماسک در مصاحبه ای گفته بود مشکل پرواز هشتم با استفاده از موتور Raptor 3 قابل حل است. این موتور در طراحی خود تعداد درزها و اتصالات را کاهش داده تا نشت سوخت و مشکلات ساختاری به حداقل برسد.
در این مأموریت، اسپیس ایکس قصد داشت موتورهای Raptor را در فضا روشن کند، شبیه ساز ماهواره های استارلینک را پرتاب کند و سپر حرارتی را آزمایش کند. اما نه تنها پرتاب ماهواره انجام نشد، بلکه راکت هنگام ورود مجدد به جو کنترل خود را از دست داد. همین مسئله باعث شد نتواند در زاویه مناسب پرواز کند و در نتیجه سپر حرارتی آن تست نشد.
جزئیات فنی منتشر شده توسط ایلان ماسک
ماسک در شبکه های اجتماعی اعلام کرد که با وجود شکست کلی، مرحله دوم موفق شد به نقطه قطع موتور برسد. او گفت در طول صعود هیچ کاشی حرارتی مهمی از بین نرفت. اما در فاز سقوط، به دلیل نشت داخلی، فشار مخزن اصلی از دست رفت.
او همچنین گفت اسپیس ایکس در نظر دارد سه پرتاب بعدی را با سرعت بیشتری انجام دهد. فاصله بین هر پرتاب حدود سه تا چهار هفته خواهد بود. این موضوع پیشرفتی بزرگ نسبت به فاصله بیش از دو ماهه بین پرواز هشتم و نهم است.
مجوز جدید FAA برای افزایش تعداد پرتاب ها
اسپیس ایکس اخیرا مجوز اداره هوانوردی آمریکا (FAA) را دریافت کرده تا بتواند سالانه تا 25 پرتاب از تگزاس انجام دهد. این در حالی است که پیش از این تنها مجاز به انجام 5 پرتاب در سال بود.
این مجوز جدید به اسپیس ایکس اجازه می دهد آزمایش ها را با سرعت بیشتری پیش ببرد. یکی از اهداف کلیدی آینده، آزمایش انتقال سوخت در فضا برای مأموریت های ماه نوردی ناسا است.
در مجموع، با وجود شکست پرتاب نهم، اسپیس ایکس همچنان با سرعت به مسیر آزمایش و توسعه ادامه می دهد. هدف نهایی، آماده سازی استارشیپ برای مأموریت های فضایی بزرگ تر در آینده است.
