این روزها، هدفون‌ها چیز خارق‌العاده یا خاصی نیستند. ما همیشه زمانی که می‌خواهیم آهنگ یا پادکست‌های محبوب خود را بشنویم، از آن‌ها استفاده می‌کنیم.
همه عاشق هدفون هستند، اما اکثر افراد نمی‌دانند ریشه این فناوری به کجا بر می‌گردد و طی سالیان سال چه تحول‌هایی داشته است.
تاریخچه هدفون‌ها بسیار قدیمی و حتی پیش از دورانی است که اولین دستگاه‌های واکمن وارد فروشگاه‌ها شدند. در ادامه تاریخچه آن‌ها را در طول دوران مختلف به‌طور خلاصه بررسی خواهیم کرد.
نحوه عمل هدفون‌ها چطور است؟
مهم نیست از چه نوع هدفونی استفاده کنید (سیمی، یواس‌بی یا بلوتوثی)، تمام آن‌ها برای تولید صدا از یک قاعده مشابه استفاده می‌کنند. اگر صدا روی یک دستگاه دیجیتال شکل گیرد، سیگنال دیجیتال باید با استفاده از یک مبدل آنالوگ دیجیتال (DAC) به یک جریان الکتریکی خام تبدیل شود.
اسپیکر هدفون‌ها از بخش‌های بسیار متعددی تشکیل شده است اما قطعات اصلی عبارت هستند از آهنربا، سیم پیج صدا و مخروط.
DAC جریان را مستقیما از میان سیم پیج صدا خواهد فرستاد. زمانی که جریان از بین این سیم پیج عبور پیدا می‌کند یک میدان الکترومغناطیسی به وجود می‌آورد. این میدان با آهنربایی که اطراف سیم پیج را بر گرفته است، تعامل برقرار می‌کند.
این تعامل میدان‌ها باعث حرکت سیم پیج می‌شود. سیم پیج بسته به شدت جریان کم یا بیش جابه‌جا خواهد شد. سیم پیج صدا به مخروط متصل است، بنابراین این حرکت باعث جابه‌جایی مخروط خواهد شد.
حرکت مخروط هوا را جابه‌جا خواهد کرد تا به واسطه آن امواج فشار شکل گیرد. این امواج فشار، امواج صوتی هستند که وارد گوش‌های ما می‌شوند.
سال ۱۸۸۱ زمان زندگی اجداد هدفون‌ها
یکی از اولین نمونه‌های اولیه هدفون‌ها تقریبا در اوایل دهه ۱۸۸۰ ساخته شد. اپراتورهای تلفن به یک اسپیکر نیاز داشتند تا بتوانند زمان پاسخ‌گویی به تماس‌ها و انتقال آن‌ها، بدون دست از آن استفاده کنند.
نتیجه این راه‌حل اسپیکری بود که آن را روی شانه قرار می‌دادند. این اسپیکرهای حجیم و بزرگ وزنی در حد ۱۰ پوند (۴.۵ کیلوگرم!) داشتند.
در سال ۱۸۹۱، فناوری هدفون زمانی که مهندسی فرانسوی به اسم «ارنست مرکایدر» یک جفت هدفون درون گوشی ساخت، جهش قابل توجهی را تجربه کرد.
این هدفون‌ها شبیه به ایربادهایی بودند که امروزه استفاده می‌کنیم و تنها اندکی ابعاد بزرگ‌تری داشتند. همچنین برخلاف اسپیکرهای بزرگی که در بالا اشاره کردیم، آن‌ها دو اسپیکر بودند و وزن به مراتب کمتری داشتند.
در اوایل دهه ۱۸۸۰، از خطوط تلفن برای کارهایی بیشتر از فقط تماس گرفتن استفاده می‌شد. شرکت‌ها در واقع از طریق خطوط تلفن اجراهای موسیقی را پخش می‌کردند و افراد از طریق گوشی‌های دریافت‌کننده خود به آن‌ها گوش می‌دادند.
شرکت مخابراتی بریتانیا به اسم «Electrophone Company» در سال ۱۸۹۵ با ساخت الکتروفون یک گام به جلو برداشت. این جفت هدفون‌ها بسیار شبیه به یک استتوسکوپ (گوشی پزشکی) بودند و قسمت‌هایی که داخل گوش قرار می‌گرفتند به یک دسته Y شکل وصل بودند.
این دسته زیر چانه آویزان می‌شد. یک سیم از پایین این دسته بیرون می‌آمد و مستقیما وارد خط تلفن می‌شد. سپس، این شرکت مستقیما موزیک را داخل این هدفون‌ها پخش می‌کرد. این اولین مرتبه‌ای بود که از هدفون‌ها به خاطر گوش دادن به موسیقی استفاده شد.
سال ۱۹۱۰ تولد هدفون‌های مدرن
هدفون‌ها شکل آشنای خود را در سال ۱۹۱۰ پیدا کردند. مخترعی به اسم «ناتانیل بالدوین» یک جفت اسپیکر روی گوشی اختراع کرد و آن‌ها را برای تست پیش ارتش دریایی آمریکا فرستاد.
نیروی دریایی این کشور تحت تاثیر هدفون‌های بالدوین قرار گرفت و موافقت کرد با این مخترع فعالیت تجاری داشته باشد. از آن زمان به بعد، ارتش از هدفون‌های بالدوین برای برقراری ارتباط استفاده کرد.
هدفون‌های بالدوین برخلاف الکتروفون‌ها، مانند هدفون‌های مدرن بالای سر قرار می‌گرفت. گرچه هر کدام از هدفون‌ها سیم مخصوص به خود را داشت و به یک جک جداگانه وصل می‌شد.
با آن که این طراحی با توجه به محصولات امروزی بسیار ساده بود، اما بالدوین هرگز آن را ثبت تجاری نکرد (حتی با آن که نیروی دریایی آمریکا او را تشویق به انجام این کار کرد).
سال ۱۹۵۸ اولین هدفون‌های استریو
۱۹۵۷ سال معرفی صدای استریو بود. تا آن زمان، حتی با آن که در هدفون‌ها دو اسپیکر وجود داشت، اما دقیقا همان سیگنال از هر اسپیکر عبور می‌کرد.
صدای استریو در بازار کاملا گسترده اسپیکر محبوبیت پیدا کرد، اما برای بهره بردن از چنین فناوری خبری از هدفون‌های استریو نبود.
موسقیدان و کارآفرینی به اسم «جان کاس» پس از شنیدن صدای استریو از طریق یک جفت هدفون درجه ارتشی، واقعا تحت تاثیر این صدا قرار گرفت.
بنابراین او و دوستانش پس از ساخت یک فونوگراف استریوفونیک، هدفون‌های استریو Koss SP/3 را ساختند. از آن زمان به بعد هدفون‌های استریو فوق‌العاده محبوب شدند و در این صنعت نقش یک استاندارد را پیدا کردند.
دهه ۶۰ و ۷۰ زمان شکل‌گیرهای هدفون‌های رادیو
افراد در طول دهه ۶۰ و ۷۰ شروع به چشیدن اولین مزه موسیقی پرتابل کردند. در طول این زمان، شرکت‌ها شروع به ساخت هدفون‌هایی کردند که در واقع دریافت‌کننده‌های داخلی رادیویی داشتند.
متاسفانه، حتی با آن که آن‌ها پرتابل بودند، اما هنوز مشکل حجیم بودن و وزن زیاد وجود داشت. با این حال، این هدفون‌های رادیویی تا زمانی که واکمن‌ها به بازار آمدند شنوندگان موسیقی را سرگرم نگه داشتند.
سال ۱۹۷۹ طلوع واکمن
محبوبیت بیش از حد واکمن سونی دنیای هدفون را متحول کرد. سونی بیش از ۴۰۰ میلیون از این دستگاه در طول عمر آن ساخت و بخش زیادی از این موقعیت دنیای هدفون‌ها را نیز در بر گرفت. همه مجبور بودند یک واکمن داشته باشند و بنابراین همه مجبور به داشتن هدفون بودند.
هدفون‌ها قبل از آن نسبتا بزرگ و حجیم بودند. گرچه، با معرفی واکمن، هدفون‌ها واقعا کوچک شدند تا با پرتابل بودن واکمن همخوانی داشته باشند.
دهه ۸۰ و ۹۰ تبدیل هدفون‌ها به ایربادها
در طول تحول موزیک پلیرهای پرتابل در سراسر دهه ۸۰، دنیا شاهد معرفی ایرباد بود. این هدفون‌های کوچک به اندازه‌ای ابعاد کمی داشتند تا داخل کانال گوش جا گیرند. به علت اندازه کوچک ایربادها، شرکت‌ها در سراسر دهه ۹۰ آن‌ها را با همراه موزیک پلیرهای پرتابل بسته‌بندی می‌کردند.
گرچه در دهه ۹۰ بازاری برای ایربادها وجود داشت، ولی تا اوایل ۲۰۰۰ آن‌ها رونق واقعا زیادی نداشتند. در سال ۲۰۰۱ اپل ایربادها را در کنار آیپد فوق‌العاده موفق فروخت. موفقیت بهترین ام پی تری پلیر به قرارگیری ایربادها داخل گوشی کاربران بیشتری کمک کرد.
۲۰۰۴ سال هدفون‌های بلوتوثی
اواسط دهه ۲۰۰۰ هدفون‌های بلوتوثی معرفی شدند. فناوری بلوتوث از اواخر دهه ۹۰ با هدست‌های بی‌سیم استفاده می‌شد، اما تنها برای یک گوش.
در سال ۲۰۰۴، اولین هدفون‌های بلوتوثی واقعی برای هر دو گوش معرفی شدند. آن‌ها مانند هدفون‌های رادیو اجازه به شنیدن صدای بی‌سیم می‌دهند، ولی به مراتب کوچک‌تر هستند و استفاده از آن‌ها ساده است.
هدفون‌های بلوتوثی صنعت هدفون را اشغال کردند و یک محصول موفق برای مصرف‌کنندگان عادی بودند.
اوایل دهه ۲۰۱۰ و تولید ایربادهای بلوتوثی
فناوری بلوتوث با هدفون‌ها متوقف نشد. سال‌ها پس از ورود هدفون‌های بلوتوثی به صحنه، ایربادها مقصد بعدی قطار بلوتوث بود. اولین مدل از ایربادهای بلوتوثی سیم داشتند که به هر دو باد متصل می‌شد. این سیستم در جلو یا پشت گردن قرار می‌گرفت.
در سال ۲۰۱۵، ایربدهای بلوتوثی کاملا سیم را حذف کردند و اصطلاح ایربادهای تمام بی‌سیم یا بی‌سیم واقعی شکل گرفت.
شرکت ژاپنی «Onko» در سپتامبر ۲۰۱۵ محصول خود به اسم Onkyo W800BT را معرفی کرد. با آن W800BT مسیر را هموار کرد تا برندهای دیگر ایربادهای تمام بی‌سیم را بسازند، ولی خود آن مشکلاتی داشت.
از جمله آن‌ها عمر باتری و مشکل اتصال بد بود. با این حال، بهترین ایربادهای امروزی باید زندگی خود را مدیون ایربادهای Onkyo W800BT باشند.
سخن نهایی
هدفون‌ها از اواخر دهه ۱۸۰۰ مسیر طولانی را طی کردند. از نمونه‌های سنگین ۴.۵ کیلوگرمی گرفته تا اسپیکرهای گوشی سبک وزن، هدفون‌ها به مرور زمان تغییر کرده و رشد کردند.
حالا، هدفون‌ها بخش جدانشدنی زندگی یک فرد شیفته دنیای فناوری را تشکیل می‌دهند. با آن که به‌سختی می‌توان پیش‌بینی کرد که چه نوآوری‌هایی فناوری هدفون را حتی بیشتر به جلو می‌برد، ولی به‌سادگی می‌توان برای آن‌ها هیجان‌زده بود.
منبع: makeuseof.com
