آیا ما به اندومورفین‌ها اعتیاد پیدا می‌کنیم؟

کشتی وحشت گینگ داکا، در بیشترین ارتفاع خود به ۴۵۶ پا (۱۳۸متر) می‌رسد. این یک فاصله ترسناک و وحشت انگیز برای خیلی از ما‌ها است. اما ممکن است برای  افرادی که از اندورفین خوب لذت می‌برند، چیزی عادی باشد. کدام دسته باید ما را نگران کند؟ آیا بدن ما به اندومورفین‌ها عادت می‌کند؟

قبل از برسی عادت پذیری بدن ما به اندورفین‌ها، بهتر است بدانیم که اندورفین‌ها تنها ماده شیمیایی نیستند که بدن ما تولید می‌کند که به ما حس خوبی دست دهد. با تولید سروتونین به ما  حس مهم بودن و غرور دست‌ می‌دهد و هورمون اکسی‌توسین به مردم کمک می‌کند که در رابطه‌هایشان به هم اعتماد کرده و نسبت به یک دیگر عشق بورزند. همچنین وقتی مغر ما از چیزی لذت می‌برد(غذا- مواد مخدر- رابطه جنسی- بازی‌های کامپیوتری) دوپامین ترشح می‌شود.

به گزارش روکیدا، در‌ همین حال، اندورفین‌ به مقابله با گیرنده‌های مغز شما می‌پردازند تا میزان حس  درد در شما را کاهش دهند. همچنین اندومورفین در بدن انسان نقش‌های زیادی مانند تنظیم تشنگی، فشار خون، ایجاد اشتیاق و یا حتی میل به رابطه جنسی را ایفا می‌کند. این ماده قدرتمند، همچنین در زمانی که نیاز به کنترل درد و استرس داریم به کمک ما می‌آید.

به گفته دکتر دامیان جیکوب سندلر، رئیس بخش تحقیقات جنسی و بالینی در بنیاد تحقیات سلامت فلنت نیویورک، در زمان رابطه جنسی و ورزش‌های رقابتی، ترشح اندومورفین‌ها به بالا‌ترین سطح خود می‌رسد.

ترشح اندومورفین درواقع یک مکانیسم دفاعی است، وقتی شما می‌خواهید که در یک رقابت از حریف پیشی بگیرید یا می‌خواهید در زمینه‌ای بهتر بشوید، بدن ما با ترشح اندومورفین باعث می‌شود موانع پیش رو را حس نکنید و به هدف خود وفادار بمانید.

دکتر سندلر اعلام کرده است که امکان دارد ما به اندومورفین‌ها عادت کنیم. وی در این باره اظافه کرد” بر مبنای شیمی‌ پایه، اندومورفین‌ها بسیار شبیه به مخدر‌هایی هستند که ما برای کاهش درد استفاده ‌می‌کنیم. درواقع یکی از دلایلی که ما سریع به مخدر‌ها عادت می‌کنیم، خاصیت ضد درد آن‌هاست.  همین اتفاق نیز برای اندومورفین‌ها و قابلیت‌های مشابه آن‌ها، در نفوذ به احساس لذت در ما، رخ می‌دهد “.

اگر مردم به ورزش‌های ریسک پذیر به دلیل هیجان آن عادت می‌کنند، پس می‌توانند به فعالیت‌های دردناک نیز  با استفاده از حس آسودگی ناشی از اندومورفین‌ها عادت کنند. براین اساس دکتر آنا لمبکه، رئیس بخش تحقیقات درمانی دانشگده استندفورد، انجام فعالیت از روی ترشح اندومورفین را ” آسیب به خود یا دیگران بدون درک و آگاهی نسبت به آن  ”  توصیف کرده‌ است. به طور مثال وقتی شخصی عمدا خود را می‌برد دچار آسیب به خود شده است، همچنین ورزشکاری که با وجود احتمال آسیب به ورزش ادامه می‌دهد نیز دچار آسیب به خود شده است.

خب، پس چگونه خود را از عادت به اندومورفین‌ها خلاص کنیم؟ به طرز شگفت‌آوری چرخ و فلک می‌تواند به شما کمک کند.

بنا بر اظهار نظر سندلر”این امن‌ترین راهی است که ما ‌می‌توانیم عطش خود به اندومورفین‌ها را خاموش کنیم. وقتی سوار بر چرخ و فلک هستیم، بدن ما شدت هیجانی را تجربه می‌کند که علاوه ترشح اندورمورفین، آدرنالین نیز ترشح کند”.

وی در این باره اضافه کرد”سواری به شما مجموعه‌ای از ترس، هیجان و رضایتمندی را در یک محیط کنترل شده در طی یک مدت زمان کوتاه می‌دهد؛ این رویه،  برای افرادی که معمولا زمان خود را در محیط‌های آرام‌تر سپری می‌کنند، چیزی فراتر از آن است که ترشح مقداری اندومورفین بتواند آن‌ها را آرام نگه دارد. “.

او همچنین اشاره کرد” هر ورزش خطرناک و هیجان انگیزی که دوست دارید انجام دهید، باید کمی حس ترس در خود باقی بگذارید تا تضمین سلامتی شما در آن رشته باشد. وقتی خیلی سریع شروع به شکستن مرز‌های ترس می‌کنید، ممکن است در رشته خود سریعتر پیشرفت کنید اما حقیقتا به همان اندازه برای سلامتی خود ریسک ایجاد کرده‌‌اید”.

البته اگر با مشکلاتی جدی، مانند بریدن خود درگیر هستید، نیاز به کمک حرفه‌ای دارید و سواری چرخ و فلک به‌تنهایی شما را کمک نخواهد کرد.

منبع: howstuffworks