Viewfinder یا همان چشمی در واقع همان قطعه‌ای از دوربین است که هنگام عکس گرفتن از طریق آن به تصویر موردنظرمان نگاه می‌کنیم. Viewfinder دو نوع اصلی دارد که اپتیکال و الکترونیکی هستند. در کنار این‌ها، صفحه نمایش‌های live هم البته وجود دارند که در بعضی از دوربینها مورد استفاده قرار می‌گیرند. در این مقاله نگاهی خواهیم داشت به تفاوت چشمیهای اپتیکال و الکترونیکی.
دوربین‌های DSLR چشمیهای اپتیکال دارند. همین موضوع است که باعث می‌شود این دوربینها اصلا DSLR نامیده شوند. SLR مخفف ترجمه واژه تک لنز رفلکس است. این تکنولوژی در واقع مکانیزمی است که توسط آن نور به وسیله‌ی آینه‌ها و یک منشور از لنزها به چشمی هدایت می‌شود. وقتی دکمه دیافراگم را فشار می‌دهید، آیینه بیرون می‌آید و نور به جای برخورد با آن به حسگر برخورد می‌کند تا بتواند یک تصویر را ثبت کند.
چشمیهای الکترونیکی بیشتر در یک‌سری از دوربین‌های بدون آیینه یافت می‌شوند. این صفحه نمایش‌ها در دوربین‌های گران‌تر بیشتر مورد استفاده قرار می‌گیرند. در این نوع دوربینها که آیینه ندارند، به جای استفاده از یک آینه برای پیش نمایش از آنچه در حال عکس‌برداری هستید، حسگر دیجیتال همیشه فعال است و آنچه را که شناسایی می‌کند روی صفحه نمایش الکترونیکی کوچک نمایش می‌دهد.
صفحه نمایش‌های Live
صفحه نمایش‌های live می‌توانند در هر دو نوع دوربین‌های ذکر شده یافت شوند. یک صفحه نمایش زنده همانند یک چشمی الکترونیکی به جای استفاده از آیینه آنچه را که حسگر شناسایی می‌کند، نشان می‌دهد. وقتی صفحه نمایش زنده را روی یک DSLR استفاده می‌کنید، آیینه در حالت بیرونی قفل می‌شود بنابراین نور مستقیما به حسگر برخورد می‌کند. بزرگترین مزیت صفحه نمایش‌های زنده این است که آنها بزرگ هستند. صفحه نمایش‌های اینچنینی معمولا ۳ اینچی هستند.
کدام چشمی را انتخاب کنیم ؟
این که در دوربین شما از چه نوعی از چشمی استفاده شده، بیشتر به نوع دوربین شما بستگی دارد تا چیزهای دیگر. نمی‌توانید دوربینی بدون آیینه با چشمی اپتیکال داشته باشید یا برعکس. اگر قصد دارید یک دوربین جدید بخرید، بابد تفاوت‌هایی میان آنها وجود دارد را در نظر بگبرید. در کل هر نوعی از چشمی که همراه یک صفحه نمایش live باشد بهتر ازتنها یک صفحه نمایش live است. صفحه نمایش‌های live برای کادربندی چشم انداز یا فوکوس دقیق عالی هستند اما استفاده از آنها اگر روی سه پایه قرار نگیرند، سخت است. صفحه نمایش‌های live همچنین در نور شدید وحشتناک هستند؛ آنها فقط LCD هستند، بنابراین اگر بیرون هوا آفتابی باشد به مشکل برخواهید خورد.
مزایا و معایب
چشمیهای الکترونیکی قدیمی‌تر به علت ابعاد کوچک وضوح چندین میدان دید را به خوبی پوشش نمی‌دادند. آنهایی که جدیدترند هم عمدتا دارای همچین مشکلاتی هستند. در آنها نسبت محدوده دینامیک به اندازه صفحه‌نمایش نوری خوب نیست. مزیت بزرگ یک چشمی الکترونیکی این است که دوربین می‌تواند اطلاعات اضافی مانند آنچه که در فوکوس و یا در معرض شدید نور وجود دارد را روی هم قرار دهد و شما یک پیش نمایش درست از عمق زمینه و چشمی خواهید گرفت.چشمیهای اپتیکال عاملی هستند برای چسبیدن مردم به DSLRها به جای تغییر به بدون آیینه ها. هنگامی که از طریق یک چشمی نوری نگاه می‌کنید، به طور مستقیم انتهای لنزها را می‌بینید. این ویژگی به شما دید بسیار واضح و وضوح کامل مرز اجسام از یکدیگر را، از منظره می‌دهد. در آنها امکان تأخیر یا تار شدن وجود ندارد. همچنین احساس عجیب نگاه کردن به یک چشمی از نزدیک را دریافت نمی‌کنید. در کل می‌توان گفت چشمیهای الکترونیکی عملکرد بهتری دارند.
