DARPA (آژانس پروژه‌های تحقیقاتی پیشرفتهٔ دفاعی امریکا) یک برنامه فناوری جاسوسی توسط گیاهان طراحی کرده، در این برنامه اپراتورهای AI یا عوامل انسانی آموزش داده نمی‌شوند. در عوض، بخش تحقیقاتی وزارت دفاع ایالات متحده می‌خواهد به صورت ژنتیکی، برای گیاهان سنسورهایی را تعبیه کنند تا بتوان از آنها به عنوان جاسوس در میدان‌های جنگ استفاده کرد.
فناوری جاسوسی توسط طبیعت
آژانس پروژه‌های تحقیقاتی پیشرفته دفاعی (DARPA)، بنیادی تحت نظر وزارت دفاع ایالات متحده آمریکا است. این آژانس اخیرا اعلام کرده که در حال کار بر روی فناوری جاسوسی جدید است که می‌تواند در گرداوری اطلاعات میدان جنگ انقلاب ایجاد کند. در این پروژه که برنامه فناوری جاسوسی گیاهی پیشرفته (APT) نام گرفته، امکان تبدیل گیاهان به نسل جدیدی از فناوری نظارتی، مورد بررسی قرار می‌گیرد.
این سازمان در یک اعلان مطبوعاتی اظهار کرد “این برنامه به دنبال تکنولوژی‌هایی برای مهندسی و ایجاد حسگرهایی ماندگار برای گیاهان هستند، حسگرهایی که از دور به واسطه سخت‌افزارهای موجود این قابلیت را دارند که مورد نظارت و کنترل قرار بگیرند.” هدف برنامه تکنولوژی‌های گیاهی پیشرفته(APT) از این کار، تقویت مکانیسم‌های محرک واکنش طبیعی در گیاهان است تا بتوانند “حضور برخی از مواد شیمیایی معین، پاتوژن‌ها، تابش و حتی سیگنال‌های الکترومغناطیسی را شناسایی کنند.”
DARPA امیدوار است با استفاده از تکنیک‌های ویرایش ژن در گیاهان (که تاثیر آن تاکنون اثبات شده است) ، حسگرهایی برای آنها ایجاد کند که بدون خسارت زدن به توانایی رشد و نمو گیاهان، بتوانند به این محرک‌ها واکنش نشان بدهند.
یک اپلیکیشن طبیعی برای فناوری جاسوسی
با اینکه امروزه پیشرفت‌های فناوری در حوزه نظامی حول و حوش موارد مکانیکی می‌چرخد، DARPA این بار روی طبیعت تمرکز کرده است. به نظر می‌رسد گیاهان برای گرداوری این نوع اطلاعات عالی هستند و باعث می‌شوند ریسک قرار گرفتن انسانها در معرض محیط‌های مضر بالقوه کاهش یابد. این موضوع مانند همان اصلی است که در استفاده از هواپیماهای بدون سرنشین در نظر گرفته شده بود. بعلاوه، این فناوری جاسوسی به آسانی قابل تبدیل بوده و می‌توان از آن در زمینه‌های غیرنظامی نیز کمک گرفت.
گیاهان اتصال زیادی با محیط پیرامون خود دارند و به طور طبیعی به محرک‌هایی مانند نور، درجه حرارت و در برخی موارد به لمس، مواد شیمیایی، آفات و موارد بیماری‌زا واکنش نشان می‌دهند.
“ممکن است با ترکیب تکنیک‌های مدلسازی و مولکولی بتوان این قابلیت‌های تشخیصی و گزارشی را برای دامنه وسیعی از محرک‌ها فراهم آورد، به این ترتیب، نه تنها راه برای جریان‌های اطلاعاتی جدید گشوده می‌شود بلکه در کنار حسگرهای سنتی می‌توان خطرات و هزینه‌های پرسنل مرتبط را نیز کاهش داد.
با اینکه همه این موارد خوب و عملی هستند، تکنولوژی ارائه شده توسط APT ممکن است دغدغه‌هایی را نیز به دنبال داشته باشد. برای مثال، خیلی ساده می‌توان برخی از موارد سناریوی آینه سیاه (با زبان برنامه نویسی esque) را در حسگرهای گیاهی به کار گرفته و آن را اصلاح کرد تا بتوان اطلاعاتی بیش از آنچه که DARPA توصیف کرده را گرداوری کرد. البته هنوز وحشتی وجود ندارد، اما این موضوع تا حدودی باعث آرامش خاطر است که برنامه تکنولوژی‌های گیاهی پیشرفته (APT)توسط کمیته‌های رسمی ایمنی (biosafety) نظارت می‌شود.
به زودی مشخص خواهد شد که در برنامه تکنولوژی های گیاهی پیشرفته(APT)، دقیقا چه آزمایش‌هایی روی چه نوع گیاهانی انجام خواهد گرفت.