دو ستاره شناس روشی را ابداع کردند که به آنها اجازه می‌دهد ماده تاریک را با نور ستاره‌ها مشاهده کنند. این دو دانشمند نشان داده‌اند که چطور می‌توان با استفاده از نور ضعیف ستاره‌های چشمک‌زن در تصاویر تلسکوپ فضایی هابل، نحوه توزیع ماده تاریک در خوشه‌های کهکشان را ترسیم کرد. این روش جدید بالاخره می‌تواند به محققان کمک کند تا ماهیت ماده تاریک را مورد بررسی قرار دهند.
ماده تاریک همچنان در مقام یکی از اسرار بزرگ علم مدرن جایگاه خود را حفظ کرده است. ماده تاریک، یک شکل تئوری از ماده است که ۸۵ درصد مواد جهان را تشکیل داده است. از آنجا که این ماده نور را جذب، منعکس یا منتشر نمی‌کند، تعیین محل آن کار بسیار دشواری است. در حقیقت این ماده هرگز به طور مستقیم مشاهده نشده و حتی برخی شک دارند که واقعا این ماده وجود داشته باشد.
با این حال، این روش جدید با استفاده از نور intracluster به ستاره شناسان کمک می‌کند محل حضور ماده تاریک را در خوشه‌های کهکشان تعیین کنند. نور intracluster نور ضعیف ستارگانی است که در نتیجه تعاملات بین کهکشانی ایجاد شده است. وقتی کهکشان‌ها با هم مرتبط می‌شوند، ستاره‌هایشان می‌توانند از آنها جدا شوند و آزادانه در خوشه کهکشان شناور بمانند.
میریا مونتس سرپرست این مطالعات از دانشگاه نیو ساوث ولز در یک بیانیه عنوان کرد “تا جایی که تکنولوژی به ما اجازه مطالعه را می‌دهد متوجه شده‌ایم این ستاره‌ها در تعیین نحوه توزیع ماده تاریک موثر هستند”.
از آنجا که نور بین خوشه‌ای با ماده تاریک در این خوشه‌ها هماهنگ است، ستاره شناسان این توانایی را پیدا می‌کنند تا چگونگی توزیع ماده تاریک را ببینند.
“مشاهده” ماده تاریک
مونتس درباره این روش جدید می‌گوید “ما راهی برای مشاهده ماده تاریک پیدا کردیم. متوجه شدیم نور بسیار ضعیف موجود در خوشه‌های کهکشانی یا همان نور بین خوشه‌ای نشان می‌دهد که ماده تاریک چگونه توزیع شده است”.
سایر تلاش‌ها برای ترسیم نحوه توزیع ماده تاریک با استفاده از لنزهای گرانشی (روشی که در آن از نور خم شده توسط ماده در بین یک منبع نور و مشاهده کننده استفاده می‌شود) صورت می‌گیرد. استفاده از روش لنزهای گرانشی نیازمند لنزهای دقیق و طیف سنجی طولانی است. با این حال، در روش جدید تنها چیزی که نیاز است تصویر برداری عمقی از فضا است. به همین دلیل هم ستاره شناسانی که روش جدید را ابداع کرده‌اند معتقدند این روش ابزاری موثرتر برای ترسیم و مطالعه خوشه‌های کهکشانی خواهد بود.
جدای از فراهم آمدن این روش موثر، ستاره شناسان می‌توانند ماده تاریک را ترسیم کنند. این تحقیق جدید همچنین فرصت بررسی بهتر ماهیت خود ماده تاریک را فراهم کرده است. برای مثال، به نظر می‌رسد ماده تاریک با مواد معمول تنها به صورت گرانشی تعامل دارد. اما اگر محققان با استفاده از این روش به این موضوع پی ببرند که ماده تاریک در واقع به شکلی متفاوت از ستارگان شناور توزیع شده است، می‌تواند به این معنی باشد که ماده تاریک یک نوع خود-تعاملی دارد. این موضوع به شکل قابل توجهی باعث تغییر درک کنونی ما از چیستی و شیوه رفتاری ماده تاریک می‌شود.
منبع: discovermagazine
